Dokunmayın bu gece bana

Ağlayacak bir haldeyim

Göz yaşlarım akmaz belki

Ama içimi yakan bir alev var sanki.

Hüzünden bulutlar sarınmış gönlüm

Kolay değil vedalar,

Kolay değil sabretmek .

Yıllar var, içindeyim bu girdabın,

Yüreğim, mesafelerin müebbetine mahkum.

Bir celladın ölüm kokan ellerinde

Can verirken hayatım

Her şeyden sonra bana kalan

Kırılmış kanatlarım var.

Her şeyden sonra iz bırakan.

Kanatılmış yaralarım.

Yapayalnız bir uçurumdan kayıp ayaklarım

Düşüyorum boşluğuna ayrılıkların.

Zamanın peşinden koşuyor hayatlarımız

Ne sana yetişebiliyorum

Ne sen uzanabiliyorsun ellerime

Şimdi ne oldu dualarımıza

Ne oldu da, ayrılık düştü ortamıza.

Neden gönlüne dokunmaz oldu sözlerim

Neden bakışların yakmaz oldu içimi

Hangi incelmiş noktamızdan

Koparttık birbirimizi.

Söyler misin sevdiğim,

Hangi kurşun vurdu

Kalbimizden bizi

Sessiz sedasız çekildim uzaklara

Mevsimler aştım ihanetlerden sonra

Onca yalanların gölgesinde

Açar mı hiç yeni bir sevda

Doğra mı hiç güneş yeniden

Doğar mı bu depremin enkazına