Şu benim iflah olmaz gönlüm

Gene gidip bir gamsıza vuruldu

Yetmedimi çektiğin ki

Yüklenmediğin ne dert bıraktın ne de gâm

Garipler diyarının keşmekeşinde

Say ki sende bir garipsin

Say ki bir meczupsun sokak köşelerinde..

Say ki terkedilmişsin,

Yetimsin, kimsesizsin..

Ey dünya, ne kadar acımasızsın,

Onca zalime kucak açtında

Bir bana mı yer kalmadı kuytularında

Bıraksan da, bende yeşersem,

Sevda gömülse topraklarıma..

Uykularım kaçmasa, duman tütse ocağımda

Kendim yanıp, kendim tutuşsam..

Yağmasa üzerime bulutların..

Bir gönül benim içinde ağlsa..

Çok değil, az bir zaman önce

Kalbimi söküp verdim o yârin ellerine

İçimde bir sızı, içimde bir ah

Ben küfredemem kâdere,

Kâder dediğin kısmetten ötesi değil

Ama, ama hiçmi vicdanın yoktu be gülüm

Hiç mi canını yakmadılar seninde...

Sus demiştin, konuşma..

Susuyorum işte edebimce..

Ey yeri göğü yaratan Rabbim

Sana susuyorum herşeyi,

Ben Eyyübün sabrına,

Yusufun ahlakına sahip olmasam da,

Yakup gibi, zalimleri

Allaha şikayet ediyorum

Bir gün,

Bir gün yolun düşer de sevdaya

İçini alev alev yakarsa

Belki o gün anlarsın,

Hesabımı mahşere bırakarak

Sana neden bukadar kahrettiğimi

Çok değil, az bir zaman sonra..

Belki anlarsın..

Belki...