Bugün yoksun,
Işıkları yanmıyor sokağımın,
Dön diyemem sana artık bugün.
Kendimle hesaplaşmalarım anlamsız artık
Gittin, yüreğim hüzününle doldu
Gidişin benide götürdü kendisiyle
Gel diyemem sana, içim hicranla dolu
Gelmeyeceksin biliyorum,
Gelsen de kalbimde bunca kırgınlık
Gönlümde bunca keder varken
Nereye sığdırabilirim yüreğimi
Bilmiyorum.
Göğüs kafesim çatlıycak gibi..
Avutmuyor kendim için uydurduğum
Hiç bir teselli,
Sensiz, Gülmüyor gözüm,
Susturamıyorum kalbimin ağlayan sesini,
Kederinden yaktığım hiç bir sigara
Bu kadar zehirlemezdi beni,
Ben hiç böyle diz çökmemiş
Hiç böyle teslim etmemiştim kalelerimi
Ayrlığın, zor, ağır ve sızlatan kahrını
Bile bile, gönllü sarıp kucaklıyorum
Gülüşün düşüyor gözlerime
Sensiz İçimi yakıyor yüzün..
Yağmur yağsın istiyorum,
Sen severdin yağmuru,
toprak kokusunu,
Sevdiğin şeyleri
Daha çok seviyorum artık,
Şiiri seviyordun diye sevdim mısraları,
Sen seviyorsun diye
Şair oldum bir gece de,
Kalemle tanışmam ilk değil belki ama
Aşka şiir yazmışlığım yoktu benim
Belki de aşk
Hiç bu kadar yakmamıştı canımı
Bu yüzden şiirlerimi
Havaya suya yazıyordum
Dışarıda ki hayata yabancıyım artık,
Sensiz olan her şeye yabancı,
Her şey rengini yitirmiş gibi,
Her şey farklı bir anlam yüklüyor
Varlığının yokluğuna.
Bilsen söyleyecek okadar çok şeyim varki
Artık hiç bir anlam taşımadığı için,
Susuyorum kendi içime,
İçimde biriktiriyorum sensizliği,
Anlamsız bir sessizlik içinde
Kendimi yitiriyorum
Hüznüm anlamsız,
Kederim anlamsız,
Anlamsız bir bütünün parçası gibiyim.
Tüm parçalarımdan kopardım kendimi
Kendimle hesaplaşıyorum sensizlikte.
Gelmesen de olur,
Çünkü artık istemiyorum
