Gidersen,

En çok ben özlerim,

Gözlerindeki gülüşü

İçimi eriten nazlı bakışını özlerim

Ne seni düşündüğüm geceler

Ne hayalin avutur gönlümü

En çok ben yanarım sigaramın külünde

Duman olur çöker içime hasretin

Kimse görmez içimin

sana yıkılan tarafını,

Anlamaz kimse yüzümdeki kederi

Çaresiz kalışımı anlatamam kimseye

Gidersen,

En çok ben kalırım bir başıma

Bir de şu gözlerimdeki hüzün.

Vaktiyle ne sabahım kalır

Ne akşamıma batan güneşim

Sana vurulan kalbimin yetimliği

Ne halimden anlar, ne dilimden

Nasıl dizginlenir,

Nasıl sineye çeker özlemini

Sormaz mısın halimi

Bilmez misin kimsesizliğimi

Duymaz mısın sen diye haykıran sesimi

Gidersen,

Kendi yağımızda kavrulan

Hayallerimize ne olur,

Melekler kanat çırpar mı

Gökyüzüne uzanan dualarımıza

Göğsüme konan ellerine

Dokunabilir mi kalbimin atışı

Ya sen nasıl uyursun geceleri

Nasıl çekersin sabır tespihini

Mevsimlerin nasıl yetişir eylüle

Bir hazin yalnızlık düşmez mi gönlüne

Gidersen,

Sana gelemem diye korkuyorum artık,

Yolların çıkmaz sokağında kaybolurum

Yârim, ey benim güleç yüzlüm,

Ayrılık vehmi düşmesin gönlüne

Ellerimizden düşerse sevdamız

Parçalanmış bir hayatın tam ortasında

Ben en çok kendi içim de kahrolurum