Bir varmışım bir yokmuş,

Ha varmışım, ha yok.

Sonu sen de bitmeyen,

Her yolun sonu uçurum

Ve bitmiyorsa bu yolun sonu da sen de,

Bu rüyadan uyandırma beni,

Sorma bir şey, seni anlatamam,

Bir tutukluluk halindeyim,

Utanırım, ağlayamam, konuşamam

Ve bu yüzdendir kendime sitemim,

İşte bu yüzdendir,

Seni her gece kalbime sarınıp,

Her sabah kaybedişim.

Her güne sensiz uyanışımsın..

Utanırım sorma bir şey,

Gözlerimin içine bakıp anlasan olmaz mı.

Hiç bir şey sormadan,

Usulca dokunsa bakışların yüreğime

Söylesene Olmaz mı?

Hani her yara zamanla iyileşir derler ya

İçim de zamanla geçmeyen yaralarım var,

İçim de zamanın iyileştiremediği,

Ağrılarım var benim,

Sen, ömrümün en büyük çaresizliğisin,

Sen, her gece uykusuzluğma sebep olan

Her sabah karanlığa uyanışım,

Sen, kırılmışlığım, tedirginliğim

Camdan yapılmış yanlarımsın,

Sen bağrımın en hüzünlü ahısın

Utanırım sorma bir şey,

Usulca sokulup o zarif bakışınla

Kollarımdan tutup sarılsan

Göz yaşlarımı silmeden bıraksan

Son nefesim gibi sevsem seni

Olmaz mı?

Bir yıldırım düşürsen yüreğime.

Gelişinin ışığından küle dönsem.

Bir, bir devrilse ulu çınarlar

Gövdesi üzerine.

Bıraksan da senin için,

ölsem, ölsem dirilsem...

Söyle olmaz mı?