Selam nabersiniz kuşlarım?

Beni sorarsanız ben harikayım sonunda okullar kapandı şükür Yarabbime.

(pazartesi ekrana yansıyan görüntüm☹)

Neyse evet şaşırılıcak durum bölüme geldim djdjsjjs.

Valla bu bölümde kısa olabilir sallamasyon yazıyorum da biraz.

Neyse daha fazla konuşmadan bölüme geçelim

******

Tam bir hafta geçmişti o günün üstünden. Sabah kalktığımda Egeyi baş ucumda görmek şaşırtmıştı.

Ve maalesef kahve içtiğim için herşeyi hatırlıyordum.

Ağlamam, kırıldığımı söylemem...

Eve gelince kendimi boğmak istemiştim.

Okulda ise şaşırtıcı şekilde Ege de bu ara bana bulaşmıyordu.

-Yine daldın kız nolduu?

Annemin bağırması ile sıçradım.

-Anne ne bağırıyon kulağımın dibinde ya?

-Çok konuşma kız okula geç kalıcan kalk

-Tamam ben gidiyorum hadi bayy canım.

Her zamanki gibi cevap vermedi, annemin bu durumlarına alışkındım seviyordum da.

******

Fen ne sıkıcı bir dersti, hiç dinleyesim gelmiyordu ki.

Cebimdeki telefonumun titremesi ile sıranın altında telefona baktım.

Bakmaz olaydım.

Yanımdaki Umay'a kolumla vurup bana dönmesini sağladım.

-noldu bee vuruyor?

Telefonumu işaret ettim.

Umay telefona bakarken konuştum

-Umay ben kör müyüm yoksa bu cibiliyetsiz köpek bana mı yazmış?

-Aynen dediğin gibi ama bende kör olabilirim belki

Umay da beni onayladığında bir nefes çektim içime.

Tost içinde erimemiş kaşar: Naber?

Evett yine kısa bir bölüm yine benn.

Nasıl olmuş?

İnşallah beğendiniz.

Bir sonraki bölüm görüşmek üzere...