Asıl Yollu: Bana gerçekten aşık olma ihtimalin mi korkutuyor seni, ben anlamıyorum.

-Sen ne anlarsın be aşktan.

Asıl Yollu: Sen biliyor gibi konuşuyorsun.

-Neden beni ittin?

Görüldü.

Yazıyor..

Görüldü.

Yazıyor..

-Bir şey demeyeceksen gidiyorum.

Asıl Yollu: Sende gitme..

-Üzerimdeki etkinden nefret ediyorum.

Asıl Yollu: Etmiyorsun.

Sahi beni öpen oydu, saçlarımı seven, yamacıma sokulan beni hırçın dalgalarıyla yüzleştiren oydu. İçimdeki bu umut olmasa katlanamazdım bunca şeye her şey aleyhime işlerken bir tek gerçeklik es geçiyordu beni.

-Nasıl bir şey olduğunu bilmiyorsun, beni spor salonunda onca insanın arasında yerde bırakman, nasıl bir his bilmiyorsun.

-Yalnız başıma yerde insanların yüzüne bakamamak nasıl bir şey bilmiyorsun. Tüm o insanların beni ne kadar incittiğini bilmiyorsun.

Asıl Yollu: Bu yüzden mi gelmiyorsun spor salonuna? Ben burada bir tuhaflık görmüyorum. Kimsenin özelimi öğrenmesini hele ki bir öğrencimle ilişkimin olduğunu bilinmesini istemedim. Meslek hayatım biter anlıyor musun?

-Sadece meslek hayatın için mi?

Asıl Yollu: NE İSTİYORSUN NE SÖYLEMEMİ İSTİYORSUN

-G E R Ç E K L E R İ

Asıl Yollu: Gerçek şu ben kendimi inşa etmek için çok emek verdim, herhangi bir şeyin onu yıkmasına izin veremem.

Görüldü.

***

Koşu bandında hızı beşe alıp tempolu şekilde yürüyordum. Kulaklığımı unuttuğum için nerdeyse ağlayacaktım. Spor salonunun müziklerine maruz kalmak berbat. Müziklere dayanamıyordum daha bir saat yürüyecektim. Yan tarafımı döndüğümde dağınık saçlı esmer ela gözlü vücudu spor yaptığını belli eden sporcu atleti vücuduna yapışmış hay maşallah olan bir zeus gördüm. Bugüne kadar spor salonunda görmemiştim artık çoğu kişiye aşinaydım. Adamı incelemeyi kesip asıl amacıma döndüm.

"Merhaba." sesimle bana yöneldi.

"Merhaba."

Gözleri bir süre yüzümde oyalandı. Hızını düşürdü. Eş zamanlı bende düşürdüm. Soğumamak için yürüyorduk ama çok yavaş.. Bir yandan da konuşuyorduk.

"Bir şey rica edebilir miyim?"

Kafasını hafif yana yatırdı.

"Tabi, yapabileceğim bir şey ise.

Kafamı hafif eğerek gülümsedim, yüzümde ortaya çıkan gazmelerime baktığını hissettim. Kafamı kaldırdığımda göz gözeydik.

"Garip olacak ama bluetooth kulaklıklığını ödünç alabilir miyim, tabi paylaşmak istersen?"

Sesli şekilde gülmeye başladı, kulaklığın tekini bana uzattı.

"Senin için sorun olmazsa paylaşalım."

Kulaklığı alıp, kulağıma yerleştirdim.

"Bu arada ben Gamze, teşekkür ederim beni bu spor salonu şarkılarından kurtardığın için."

Daha içten gülmeye başladı. Neden güldüğünü anlayamıyordum.

"Bende Acar, playlisti ben yaptım. "

Bir anda koşu bandını durdurdum, dengemi sağlayamazken hızlı refleksiyle belimden yakaladı. Yüzümün kızarmaya başladığına yemin edebilirim ama kanıtlayamam.

"Utanmana gerek yok, ergen zamanlarımdan kalma bir liste ve değişeceğim diye diye bir türlü değiştirmedim. Senin sayende bu işi en kısa sürede halledeceğim Gamze."

Kendimi toparlayarak kendimi geri çektim.

"Burada mı çalışıyorsun Acar, daha önce görmemiştim seni?"

İkimizde koşu bantlarında yerimizi alırken aramızda keyifli bir sohbet başlamıştı.

"Bende seni görmedim, demek ki benim seminer için yurt dışına çıktığım dönemde kayıt oldun."

Anlıyorum dercesine kafamı salladım. Aramızdaki kısa süreliği sessizliği Deniz bozmuştu. Mesafe olarak bizden uzakta olduğundan olsa gerek bağırıyordu.

"Acar abi yardımına ihtiyacımız var burada."

Acar koşu bandını durdurdu, kendi kulaklığını çıkarıp bana uzattı. Kulaklığı aldım. Abi mi?

"Kulaklığı ne zaman vereyim?"

Deniz hala bağırıyordu.

"Acar abi acele et."

Acar bir bana bir Deniz'e baktı.

"Bir kahve ısmarlardığın zaman geri verirsin.

Yüzümde saçma bir gülümseme oluşmuştu.

3 gün sonra

Asıl Yollu: A kim Gamze?

-Anlamadım.

Kafayı yiyeceğim gerçekten ben ne diyorum adamın takıldığı şeye bak.

Asıl Yollu: Kılıfındaki baş harfi diyorum.

-Seni ilgilendirmez.

Asıl Yollu: Kim diye sordum Gamze cevap ver. Düşündüğüm kişi olmadığını söyle bana.

-Özel biri..

Asıl Yollu: Sakın beni sınama, kerpetenle mi alayım ismi ağzından?

Bir de kalp falan var yanında.

GAMZEEEEEE

Görüldü.

Asıl Yollu: Nerdesin sen evde de yoksun

Alanya da ne işin var?

-Bunları ne ara öğrendin?

Asıl Yollu: Evine geldim zile bastım bastım açan yok.. Karşı komşun Zümrüt teyzede oturuyorum şuan.

-A-hahahahhahah kolay gelsin geçmiş olsun. Zümrüt teyzeyle mutluluklar sana.