Toplantı odasında herkes yerini almıştı ve tek bir koltuk boş kalmıştı.Harun Karabey'in gelmesini bekliyorlardı. Kapı açıldığında, odanın atmosferi aniden değişti. Siyahlar içinde, üzerindeki kadife elbisesiyle Ceylan Altınsoy içeri girdi. Simsiyahtan saçları ve elbisesiyle dikkat çeken Ceylan, adeta odanın içinde süzülüyordu. Kubilay, bu beklenmedik ziyaret karşısında şaşkınlık içinde kalmıştı. Ceylan’ın bu toplantıdaki varlığı, herkesin merakını cezbetmişti. Ceylan, zarif bir şekilde yürüyerek boş olan koltuğa oturdu. Faruk Çarla ile göz göze geldiğinde, bıyık altından bir gülümseme belirdi. Faruk’un bu gülümsemesi, Ceylan’ın toplantıya katılma nedenini bildiğini ve bunun bir strateji olduğunu ima ediyordu. Kubilay ise şaşkınlığını üzerinden atarak, toplantının başlamasına odaklandı. Ceylan’ın burada olmasını işlerinin içine karıştıracak bir engel olarak görüyordu. Yine de Ceylan'dan habersiz gibi davranamazdı. Masanın lideri olmak her şeyi bilmek demekti. Toplantının başlamasıyla birlikte, Kubilay sesiyle toplantıyı açtı: "Son üyemiz de geldiğine göre toplantıya başlayabiliriz." Dedi. Ceylan, bu hamlenin kendisine yönelik olduğunu biliyordu, ama kesinlikle bozuntuya vermedi. Yüzündeki sakin ifade ve kendinden emin tavırlarla toplantıya devam etti. O, odadaki tüm dikkatleri üzerinde toplamak için hiç tereddüt etmedi; her şeyin farkındaydı ve stratejisini uygulamak için hazırdı.