Açmamalıyım. Kötü... Çok kötü. Ama kalkmalıyım. Famir... Gitmiş miydi? Beni bekliyor muydu? Ya Sate? O... Ölmüş müydü?

Küçük bir hıçkırık fırladı kurumuş dudaklarımdan. Ne zamandır ağlıyorum? Bir hıçkırık daha... Koşma sesi miydi duyduklarım?

"Parsi!"

Kulaklarıma inanamıyorum. Birisi adımı seslendi. Sahi. Benim bir adım var mıydı? Ne kadar da çok oldu duymayalı.

"Uyanmalısın."

Kırpıştırarak açmaya çalıştım gözlerimi. Hâlâ kanlar içindeydi üzeri. Korkmalı mıydım? Neden korkamıyordum?

"Hadi kalk."

Kollarımdan tuttuğunda neyin içinde olduğumu sorguladım. Gözlerim yerde yatan Sate'yi bulduğunda dünkü kavga zihnimde yeniden canlandı.

...

Arka sıraların bile en arkasında yerde oturuyordum. Aylardır bitirmeye çalıştığım BEKLEYİŞ adındaki kitabın yine beni beklemesi gerekecekti.

Çünkü, Temi adındaki esmer ve kısa boylu bir kız yüksek sesle bağırmaya başladı. O küçücük boyuyla ne kadar da agresifleşiyor. Ardından Sate içeriye girdi. Famir de soluk soluğa sınıfa daldı. Temi, parmak uçlarında yükseldi ve Sate'ye doğru bağırdı.

"Bitti seni aşağılık."

Sate sinirlenmiş olmalıydı. Temi'nin kolunu sıkıca kavradı.

"Ben yoksam sen de yoksun. Yediğin haltları bilmiyorum mu sanıyorsun?"

Temi ağlamaklı gözlerle bakıyordu ama fayda etmezdi. Herkes Temi'nin ne mal olduğunu biliyordu.

Sol elini Sate'nin göğsüne vurdu.

"Senin yediğin haltlar ne olacak?"

Diyerek bir iki göz yaşı döktü. Peki Sate ne yapacaktı? Ağlamayacağından eminim.

Devasa elleri Temi'nin saçlarını kucaklarken Famir harekete geçmiş ve Sate'nin kolunu tutmuştu.

"Engel olamazsın. Sate, Temi'yi benzetecek."

Yanımdaki sırada oturan Ceys, tırnaklarını törpülemek ile meşgulken böyle bir yorumda bulunmuştu.

Sate, Famir'i itip Temi'yi de ileriye doğru fırlatmıştı. Temi yerde acıyla kıvranırken sert bir şekilde kapı açıldı.

Timu, Temi'nin erkek kardeşi. İşler karışacak. Kim kazanır?

Timu ansızın koşmaya başladı. Sate, Famir ve diğerleri... Herkes neler olup bittiğini öylece seyre dalmıştı. Timu, Sate'nin karnına sarılırcasına daldığında biz ne olduğunu anlamadan ön bahçeye bakan camdan aşağı fırladılar. Cam parçalarından biri kafama çarptığında refleks olarak elimi başıma götürdüm. Kanıyordu. Bir damla kitaba düştüğünde başım dönmeye başlamıştı. Sınıfta da zaten çok kişi kalmamıştı. Herkes Sate ve Timu'ya bakmak için çıktığı sırada ben çoktan bayılmıştım.

İnstagram : @i.am.hamus