Gözlerim uras ın koluna kaydı. Ahhh siktir! Cidden mi ya.

Herkes şaşkın şaşkın bana bakarken sakince uras ın yanına gidip onu yere oturttum. Motorumdan ilk yardım çantasını alıp uras ın koluna pansuman yaptım. Elis hariç bana o kadar şaşkın bakıyorlardı ki... Elis alışmıştı artık şaşırmıyordu hatta bana beni övüyordu.

Uras a dönüp yırttığım kıyafetin yaklaşık 10 katı para verdim ve "bu kıyafetini yırttığım için, hastaneye gitmene pek gerek yok, istersende dava açabilirsin" dedim bunların hepsini boş gözlerle söylediğim için sanırım artık insan olmadığım düşünüyorlardı.

Motora bindim, Elis de arkama bindi. Onu evine bırakıp kendi evime gittim ve kendimi yatağa attım.

Vakit turşuhan ı delirtme vaktiydi.