kuzey'den
Karan ı sevmiştim. Oylu- Amaya nın abisi gibiydi. Karan ı bir tık kendi abim gibi görmüş olabilirim. Ama ona abi dememe izin vermiyordu. Amaya da ona kara diye sesleniyordu zaten.

Şu an ne mi yapıyorduk; hepimizin üstünde pijama olarak giyilen ayı tulumlarından vardı. Neden? Amaya almış. Neden? Eğlenemek için!

Şu an Karan ve ben ayılı pijamalarla ip sallıyorduk Amaya da ortada ip atlıyordu. Karan va Amaya hiçbirşeyi sorgulamayıp eğleniyorlardı. Nedenini sorgulamayı bir saat önce bırakmıştım. Çünkü Amaya hayatımda hiç duymadığım espiriler yapıp kendi kendine gülüyordu. Karan da buna alışmış beraber kahkahalara boğuluyorlardı. Bende sorgulamayı bıraktım ve gülmeye başladım. Hayatımın en eğlenceli 1 saatiydi.