Abilerim gitmişti. Ve ben kendi kendimi yiyordum. Sinirlerim bozulmuştu. Başka örgütmü yoktu takip edilecek.

Ve aklıma bişey geldi. Krizi fırsata çevirbilirdim! Alaz abim gitmeden önce Küçük Çekmece ye gideceklerini, en son orda bir iz bulunduğunu söyeldi.

N'apmalıydım? Tabii ki sağ kolum olan Sinan ı aramalıydım. Koşarak odama çıktım ve telefonumu elime aldım. Seonra aklıma geldi ki telefonlar dinlene bilir. Yatağın altına biyerlere fırlattığım telsizi alıp sinanla iletişime geçtim ve herşeyi anlattım. Ne mi yaptı? Çok normal bir durumdaymışız gibi kahkaha attı!

Benim gerçektdn paniklediğimi fark edince sakin olmamı halledeceğini, şu an yatıp uyumamı söyledi. Tam telsizi kapatacakken aklıma birşey gelmişti. "Sinan" dedim, "efendim cimcime" dedi, "yarın alışverişe çıkalımmı" dedim, "olur örgüt liderciğimiz" deyip frekansı bozdu. DALGA GEÇİYORDU BENLE!