Sinan benim abimdi. Karan abiyle de çok iyi anlaşıyorlar zaten.

Kadın Sinan ın gelmesine izin vermişti. Tamamdı artık Sinan varsa bende vardım.

Müjde hanıma dönüp "tamam Sinan benimle gelecek, o yüzden bu iki kişiyle giderim" dedim. Müjde hanım başıyla beni onayladı ve " saat geç oldu eşyalarınızı toplayın yarın sabah annen ve baba-" derken sözünü kesip "kadın ve adam" diyerek onu düzelttim.

Müjde hanım bunu dememe üzülmüştü sanırım. Bizi pek sevmese de seviyordu işte. Konuşmasına devam edip "adam ve kadın yarın sabah Sinan ve seni alır istediğin zaman gelip bizi de ziyaret edebilirsiniz" dedi.

Müjde hanım bizi yanlız bırakıp odadan çıktığında kadın ayağa kalkıp bana sarılmaya çalıştı. HEMDE O SÜMÜKLÜ BURNUYLA! Hem bana sordular mı sen onu annen olarak kabul ediyor musun diye? Yoo.

Kadın bana sarılmaya çalıştığında geri çekildim. Daha çok ağlamaya başlamıştı. Mal mı bu kadın?

Duvardaki çakımı alıp odadan çıktım, Sinan la eşyalarımızı toplayıp uyuduk.