Asil beni kucağına aldı ve salonla birleşik olan ada mutfağa götürdü.

Beraber masaya oturduğumu zaman o da karşıma oturdu ve bir abi yemekleri masaya koymaya başladı. Bu abi yakışıklılık konusunda asille yarışırdı.

Abi yemekleri önümüze koyarken dayanamayıp "abi" dedim. Asil "efendim laren" dedi bıkkınlık. "Sana demedim" deyince yemeklerimizi koyan abi bana döndü ve asilin gözleri beş kat açıldı.

Abi "bana mı dedin" deyince başımla onayladım ve "adınız ne" diye sordum.

"Azel, adım azel sizin evin şefiyim" dedi. Okuduğum kitaplardaki aşçılar yaşlı tonton teyzeler olmuyor muydu?

O aşçı değil şef aptal! diye uyardı iç sesim.

Azel abiye dönüp "asilden çok daha sempatik ve havalı duruyorsunuz" dedim. Bunu hem içimden gelerek, hemde asili sinir ederek söylemiştim.

Asil bana şaşkın şaşkın bakarken bu azelin hoşuna gitmiş gibi gülümsedi ve saçlarımı karıştırdı. Yüzümü buruşturdum.

ŞU SAÇLARIMA DOKUNMASANIZ OLMUYO MU?!

7 oy 7 yorum