Mağaraya girdiğimde içerden Sinan'ın "konuşsana lan it herif!' diye bağırışını duyabiliyorum.

Biraz daha ilerlediğimde onları gördüm, Mermi timini. Kerem beni gördüğü gibi bana silah doğrulttu. Beni tanımıyordu ve doğal olarak ondan üs olduğumuda bilmiyordu. Az ilerde abim Baran'ı ve diğerlerini gördüm. Hakan'ı başına toplanmış ağlıyorlardı. Evet koskoca mermi timi ağlıyordu.

"Abi" diye fısıldadım. Sesimi ben bile duymamışken abim bani gördü ve koşarak gelip beni kucağına alıp sarıldı. Görevden yeni gelmiştim. Tam bir aydır görevdeydim, bir ayda en fazla 8 saat uyumuştum, abimin kucağı daha da çok uykumu getiriyordu ama ve lakin EVDE DEĞİLDİK!

...

Hakan'ı da alıp mağaradan çıkmıştık. Askeriyeye geldiğimizde üstümü çıkarıp tam yatacaktım ki abim arkadaşlarıyla bahçede oturacağını ve arkadaşlarının beni de çağırdığını söyledi.