Tek ihtiyacım kendime kucak dolusu sarılmak.
Ama birileri beni aynalara hapsetmiş...

Beni bu hale sen getirdin,
Senin yüzünden gözlerimin önünden kayıp gitti gençliğim!
Mutluluğumu,hevesimi,sevincimi hayallere kilitledin.
Ve üstüne kalpsizmiş gibi bana yaşattığın acıları da bilmedin.

Ne olursun,bari gel de aynalardan kurtar beni...

-lalavinia-/Gökyüzü Güvercini

Aras ona ayıcıklı tavada yaptığım gözlemeye dolu gözlerle bakıyor, Tarık abim Viranın elindeki araba, Tuğrul abim avizeye, Tamer abim camdan dışarıya, Turgut abim çayının üstündeki dumana bakıyordu. Tarkan abim ise kilitlenmiş gibi sadce tabağına bakıyor, milim hareket etmiyordu.

***

Yemekten sonra Hale hanım ve Halil bey siyah ufak bir minibüsle bizi almaya geldi. 6 tane bavulumuz vardı ve bunların dördü viranın oyuncaklarıyla doluydu.

***

"Bişey sorabilir miyim" dedim kucağımda uyuyan viran ı daha rahat bir pozisyona getirirken. Tüm aile üyelerinin birden bana döndüğünü hissettim ama ben sadece arasa bakıyordum. "Ban-soru-so-soru... Efendim?" Dedi. Heyecanlı gözüküyordu. Niye heyecanlıydı ki?

"Biz nereye gidiyoruz" dedim. "Mardine memlekete" dedi. Yoo ne münasebo?
"biz Rize liyiz" dedim viranı işaret ederek.