Karakola geldiğimizde bizi bir odaya aldılar bende Viran'ımı kucağıma aldım. Kumral-kıvırcık saçlarını okşayarak zümrüt yeşili gözlerinin kapanmasını izledim. "Anne" diye mırıldandı. "Efendim annecim" dedim saçlarını okşamaya devam ederken. Yanında olduğumu bilmek için sormuştu ve cevap verme gereği duymamıştı. Ne kadar 17 yaşında olsamda ben bir anneydim ve canımı bile feda edebileceğim bir canım vardı.

İçeriye yedi adam birde kadın girdi. Ardından da polis memurları. Şöyle bir baktığımda bir tanesine feci derecede benzediğimi fark ettim.

50li yaşlardaki kadın "Asena kızım" dedi. Pardon hanfendi de kızınız olduğumu nerden biliyorsunuz? Bayan polis memuru kafamdaki düşünceyi okumuş gibi "en son verdiğin kan tahliline baktırmışlar Asena hanım ve %99,2 halit arın beyin çocuğusunuz" demesiyle birliktre Viran gözlerini araladı ve "anne geçen gördüğümüz oyuncak araba varya" dedi ve ben herşeyi bırakıp onunla konuşmaya başladım "evet annecim n'olmuş o arabaya" dedim. "Rüyamda araba seni kovaladığı için o arabayı görmek bile istemiyorum" dedi. "Annecim, o arabayı alıp başka bir arabayla parçalamaya ne dersi" dediğimde bzşını olumlu anlsmda salladı ve tekrar uykuya daldı.