İçeri girdiğimizde herkes bize bakıyordu. En çokta bana ve oğluma.

Halit bey "evet dostlar bu yıllar önce öldüğünü düşündüğüm kızım Asena, ve buda yıllar önce öldüğünü düşündüğüm oğ-" derken sözünü kestim. Ciddi miydi, o benim oğlumdu! "Buda benim oğlum ve Halit beyin müstakbel torunu Viran" dedim gür sesimle. Herkes şok olmuş bir şekilde bize bakıyordu. Özelliklede masanın en baştan ikinci sırasında oturan, esmer adam.

***

Herkes kendi arasında sohbet ederken, ben virana yemek yediriyor ve çaprazımda oturan esmer adamın bakışlarını yakalıyordum. Hiç hoş bakış değildi bu bakışlar...

Adama arsızca gülümseyip lavaboların olduğu tarafı işaret ettim ve gözleriyle beni onayladı.

Arasa dönüp "lavaboya gidicemde virana bakar mısın" dediğimde samimi bir tebessümle "yeğenime ben bakmicamda kim bakıcak" dedi. Viranı kucağıma alıp arasın kucağına verdim ve lavabolara yöneldim.

Bayan lavabonun girdiğimde bir iki dakika sonra esmer adamda içeri girdi ve kapıyı kilitledi. Tam bana yaklaşıp dokunacakken suratına tekme attım ve elbisemin bilek kısmına sakladığım muştayı alıp yerde yatan adamın yüzüne sayısız yumruk indirdim.

***

Ne kadar oldu bilmiyordum ve hâlâ adamı yumrukluyordum. Veee kapı çaldı.