8 yıl önce ;

sabah annemin ve babamın sesiyle uyandım hızlıca yataktan kalkarak aşağı indim , babam ayakta duruyor annemde koltukta oturmuş başını ellerinin arasına almış. Hızlıca annemin yanına giderek ;

" anne sabah sabah ne oluyor niye bağırıyorsunuz sesiniz evi inletiyor "

annem bana dönüp; " senin baban yüzünden başına bela açmış birde bir şey olmamış gibi gelip bana anlatıyor".

babama dönüp ; " baba ne oluyor ne belası açıklar mısın bana da " babam cevap vermeyip öylece yüzüme bakınca sinirlenip anneme dönüp ;

" bana Ne olduğunu anlatmaya niyetiniz var mı " annemde cevap vermeyince babam derin nefes alarak konuşmaya başladı

" Kızım biliyorsun ben dedektifim uzun zamandır bir olay üstünde çalışıyordum olay dün sonuçlandı ve karşı taraf olayın gerçeğini açığa çıkardım diye beni tehdit etti olay bu ".

babamın dediklededikleriyle donup kaldım nasıl tehdit edebilirler şimdi ne olacaktı babama dönüp ; " baba peki ne olacak ya sana bir şey yaparlarsa "

" sen beni merak etme kızım önemli olan sizin güvende olmanız hem polislerin bu durumdan haberi var evin çevresinde sivil polis olacak korkmana gerek yok bende bu işi kısa zamanda çözeceğim " dedikten sonra saçımı öpüp hızlıca evden çıktı anneme dönüp ;

" anne sendece babamın üstüne çok gitmedin mi sonuçta babamın işi bu yapmak zorunda " Annem gülümseyerek bana bakıp ;

" ben babanı düşündüğüm için kızdım başına kötü bir şey gelmesini istemem neyse hadi mutfağa gel sana yiyecek bir şeyler vereyim aç aç durma".

deyip mutfağa gitti bende hızlıca banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra odamdan telefonumu alıp mutfağa gittim,

mutfağa girince annemin kahvaltıyı hazırladığını gördüm yanağını öpüp masaya oturdum sessizce kahvaltımı etmeye başladım

bir süre sonra sessizliği Annem bozdu;

" kızım ben birazdan komşuya gideyim diyorum beni dün çağırıyordu sen de gelmek ister misin ? ".

" yok Annem sen git ben evde kalacağım" anladığına dair kafasını sağlayıp çayının son yudumunu uçup ayağa kalktı

" tamam annecim ben gidiyorum sen buraları toplarsın "

deyip mutfaktan çıktı bende bir süre yedikten sonra masayı toplayıp salona geçip televizyonu açtım bir süre sonra içime huzursuzluk düştü inşallah birine bir şey olmaz deyip televizyona döndüm

tam televizyona odaklanmıştım ki kapı çaldı hızlıca kalkıp. kapıyı açtım gelenler babamın çalıştığı polislerdi gülümseyerek

" hoş geldiniz eğer babama baktıysanız evde değil " polislerin içlerinden biri ;

" hayır kızım babana bakmadık evde olmadığını biliyoruz Anneni çağırabilir misin "

o an içime koca bir yumru oturdu inşallah babama bir şey olmamıştır deyip salondan telefonumu alıp hızlıca annemi aradım bir kaç çalıştan sonra gülerek annem telefonunu açmıştı

" efendim kızım ne oldu " annemin mutlu sesini duyunca sesim titredi

" anne acil eve gelmen lazım babamın çalıştığı polisler burda seni soruyorlar" deyip cevap vermesini beklemeden telefonu kapattım kapının önüne dönüp polislere ;

" annemi aradım birazdan burada olur" deyip kapıya yaslandım bir kaç dakika sonra nefes nefese kalmis annemin sesi geldi ;

" hoş geldiniz yunusa mı bir şey oldu niye geldiniz " dedikten sonra öksürmekten başladı hızlıca mutfağa gidip anneme su getirip içirdim polislerden biri nihayet konuşmaya başladı ;

" öncelikle çok üzgün olduğumuzu belirtmek isteriz yunus bey evinden çıktıktan bir süre sonra tehdit edildiği adam tarafından öldürüldü başınız sağ olsun "

duyduklarımla beraber donup kaldım ; şimdi benim babam ölmüşmüydü ? Ben olanları idrak etmeye çalışırken annemin babamin ismini bağırdıktan sonra bayıldığını gördüm hemen yere çökerek annemin başını dizimin üstüne koyup polislere döndüm ;

" hemen ambulans çağırın "

Deyip anneme döndüm polisler ambulans çağırdıktan kısa süre sonra ambulans geldi, annemi alıp ambulansa bindirdiler ama benim yerden kalkacak gücüm yoktu .biri gelip beni yerden kaldırıp ambulansa bindirdi .

kısa süre içinde hastanede olduk annemi müdahale odasına aldılar bende yere çöküp ağlamaya başladım, ilk aşkım babam, kahramanım ölmüştü biz şimdi ne yapacağız babam olmadan nasıl yaşarım bilmiyorum . Daha fazla ağlamaya başladım ayağa kalkıp müdahale odasının kapısına vurmaya başladım açmadıklarında bağırmaya başladım ;

" BİRİ ANNEM HAKKINDA BANA BİLGI VEREBİLİR Mİ ARTIK "

bağırdıktan sonra kapı açıldı içerden doktor çıktı bana dönüp;

" siz mi annenizi bekliyorsunuz " deyince hızlıca başımı salladım cevabımı anlayıp konuşmaya devam etti. " öncelikle geçmiş olsun annenizin önemli bir şeyi yok şokun etkisinden bayılmış şuan bilinci yerinde yanına gidebilirsiniz tekrardan geçmiş olsun "

Deyip gidince hızlıca müdahale odasına girip annemi aramaya başladım , annemi bulunca hızlıca yanına gidip ;

" nasılsın anne " deyip elini tutdum boğazını temizleyip ;

" nasıl olayım kızım babanı kaybettik hayat arkadaşımı kaybettim sen söyle nasıl ben nasıl olayım "

deyip ağlamaya başladı annemin elini öpüp ;

" annem sende haklısın ama kendini toplaman lazım babamın gömülmesi için işlemlerin yapılması gerekiyor " .

Deyip kafamı önüme eğdim babamın öldüğünü kabullenmem zaman alacaktı ama anem içinde güçlü durmak zorundayım yoksa annem düşerse bir daha toparlanamaz,

kafamı kaldırıp anneme baktın boş gözlerle karşıya bakıyordu anneme yavaşça seslenip ;

" anne iyi misin ? Eğer kendini iyi hissediyorsan babamı görüp işlemleri halledelim mi ? " boğazı temizleyip ;

" olur gidelim kızım " deyip yerinden doğruldu bende doğrulmasına yardım ettikten sonra hemşire bulup morgun yerini sorup asansörle en alt kata indik incinde soğuk yüzüme çarptı şimdi benim babam bu soğuk yerde mi duruyor ama burası soğuk kendime gelip annemle yavaşca morga ilerledik .

kapıyı çalınca annemin yaşlarında kadın açtı bize dönüp ;

" ölen kişinin adı ne ve siz neyi oluyorsunuz "

annem duyduklarıyla gözünü yumdu Boğazımı temizleyip ;

" ismi yunus kandemir karısı ve kızıyım şimdi içeri girebilir miyiz "

Kadın elindeki kağıda bakıp başını onaylayıp kapının önünden çekildi annemin koluna girerek destek oldum.

içeri girince vücudum ürperdi çok soğuktu burası babam nasıl durdu burada masanın üstünde yüzü örtülü bir şekilde uzanıyordu babam gözlerimi yumup hızlıca babamın yanına gidip yüzünü açtım ama açmaz olsaydım

yüzü bembeyaz göz altları çökmüş durumdaydı elimi yavaş bir şekilde babamın yüzüne koydum yüzü buz gibi olmuştu yüzünü sevmeye başladım , yanaklarını öptüm sevdiğim saçlarını sevdim sarıldım ağlayarak kenara çekildim

hızlıca annem gelip babama sarılıp öpmeye başladı bir yandan da ;

" yunusum biz sen olmadan ne yapacağız nasıl yaşayacağız beni bu dünyada tek bırakıp gittin bu haksızlık" deyip daha fazla ağlamaya başladı daha fazla kötü olmasın diye yanına gidip ;

" anne hadi babamla vedalaş çıkalım artık "

Deyip koluna girdim babamı öpüp kokladıktan sonra morgdan çıktık. Ve gerçek yüzüme tokat gibi çakmıştı babam yoktu kahramanım yoktu annemle tek kalmıştık bundan sonra nasıl hayatımıza devam edecektik......

Herkese selamlar ben handan 16 yaşındayım bu benim ilk kitabım çok heyecanlıyım ınsallah beğenirsiniz okunması çok olursa 1. Bölümüde atarım kendinize iyi bakın