Bazen ne düşünürüm bilinmeyene yolculuk etmektir..

Edebiyat hayatımın dersi idi. Notlar tutup o tür kitapları başvuracaktım bundan dolayı dersten sonra kütüphaneyi uğrayıp çalışma yapmamdı.

Edebiyat zevkle dinlerken zil çalmasaydı iyi olurdu ama neyse iki erkeğin arasında sıkıştım adını söyleyip ilk el kaldıranı adı eren Di diğeri ise duman ne derlerdi ateş ve barut yan yana olmaz o yüzden.

İz ve duman asla beraber olamaz anca rüyasında görür imzanın kim olduğunu.

Eren beni kütüphaneyi götürdüğünde iki kahraman oyuncular esas kızı beklerler peki kız kim olacak ben mi yazar mı? Olabilir valla esas kız ikisinin arasında kararsız kalır bir kitap almak için yukardaki ni uzanıyorum merdivenlerden ayağım kaydığı an bir kapı sesiyle ayaklarımı yerden kesilmesi bir oldu.

Kahramanıma gözlerime açtığımda o duman gibi kas yağını beni tutmuştu. Hani derlerdi filmlerdeki konular.

Esas kızı kahraman esas oğlan alır diye. 🖋️

Doğru söze ne denir ama bu duman esasım olamaz.. Hemen boynunda tutan ellerimi çekip beni indir dedim oda nazikçe indirmek yerine beni masaya oturtup alacağım kitabı uzattı, ona bakmadan elindeki kitabı alıp bir masada oturup çık dedim ve dinlemedi koruma gibi durdu öyle.

Ben bir şey düşünüp seçim yapmam gerek imzam konuştu " sen bir yazarın kızısın kritere göre seç Duman mı? Yoksa eren mi? Hangisi iz" dedi buna hak verdim ikisini neden yazmıyorum hatta kitabın adı ne olsun sonra bulsam dedim ve kütüphane kartı alıp çıktım acaba yanımdaki oturanın ismi ne diye düşünmekten edemedim. Gidip sordum " ismin ne senin" bana " Arzu" dedi ve arkadaş olduk.

Edebiyat yada tarihi dinlerim ama sayısalla aram çok kötü off ya! Yandım işte..

Saatlerce bekledik çıkış yada teneffüs olmasına ama olmadı telefonumu açıp imzanın hesabı yani benim twitterıma ikinci aşamaya bakarken zil çaldı ve hemen telefonu kapattım.

Arzuyla kantine gitmeye hazırladık kitabı ve telefonumu alarak imzam beni bir köşede saklanmış izliyor.

Ayağa kalkar kalkmaz duman beyin gözlerine maruz kaldım beni izliyordu sinir oldum. Arzuyla hızlıca kantini gidip kendimize tost ve kahve istedim. Yanımda sadece kitap vardı, arzuya " Arzu ben kahramanımı buldum da bana yardım et onla nasıl konuşabilirim raportaj yapabilirim" dedim bana işim zor olduğunu söyledi ne yapsam ki bilemedim derken beni rahatsız eden gözler yine beni buldu galiba.

Ona dönerek imzam benle temasa geçti. " kızım işte tam zamanı" neyin tam zamanı ya hu ha! Ayağa kalktım " imzayı hala bulamadın mı Dumancık" Ona öyle seslendiğimde gözleri koyulaştı kolumu tuttu ve beni dışarıya atmak üzeriyken kendimi kurtardım " sen daha imzayı bulamadını gösterdin ve artık imzaya gerek duymadığınıda" deyip yerimi oturdum. Bana " imza falan istemiyorum sadece bunu kim paylaştı bana söyle" dedi ki zil çaldı sınıfa gittik kitabımı ve telefonumu alarak. Sınıfa giderken imzam bana hak etti bunu dedi, asla imzaya kim olduğunu öğrenemez artık bu.

Yerimizi oturduk ardından dumancık girdi.

Bir iki ders sonra çıkış zili çaldı çantamı toparlayıp sıradaki telefonunu alıp çıktık arzuyla dışarda vedalaşırken babam bana korna çalıyor hadi! İddiasıyla sonunda tam baba gidecekken önümde dumanın tam kendisiydi.

Koku her tarafı rezil etti.

Duman izin peşinden koşar ama imzayı bulamaz.

İmzayı tanımak kolay değildir önümde dursana bile imzam kendini gösterdi bana " kızım sert dur ki imzanı istesin" doğru dik durdum ona baktım " önümden çekil işim var" dedim yine aynısını yaptı kolumdan tuttu ve bana imza kim olduğunu söyle dedi. Ona her taraf bir imza dedim ve kolundan kurtulup arabaya koştum, kapıyı açar açmaz babam buldun mu? Sorunca evet buldum deyip imzanın malikanesine sürüyor arabayı yani imzanın çıktığı an! Burası evimdi imza benim iç sesim ve adımdı takma adım imza ama kısaltması gerçek adım annem avukat babam yazar bu takma adı babam ve be annem kararlaştırıp koydular yani farkı bakın hiç yok.

İ + m + z + a = İz çıkıyor adım ve takma adın uyumu budur.

Babam bir yer bulup park ettiği an nem kapıdan sıçlayıp evin kapısını açıp çalışmaları başladım. Anahtarı koydum sehpaya odama geçip şifremi yazıp diğer odaya geçiş yaptım bu odayı babam benim için yazdı iki kişilik bir yaşam imza ve izin hayatı kitabımın ismi imza olacak diye hemen bilgisayarı açıp imzaya giriş yaptım iki imzamı isteyende var bunları sonra yaparım dedim ve kitabımın eski usul yazmak için imzadan çıkıp kendi odama geçit yaptım ve yazmadan önce twitterı bakıp yorumları baktım bana katılanlar var birden duman bey imzayı takip etti ha beni bulamazsın birde yazdığı şey şu.

"Seni bulur öldürürüm her kimsen imzacık "

Dedi ve ve ben güldüm beni bulamaz ki imza benim tarafım yakında değişimi görecek diyerek daktilo eskilerin yazarları.. Anıyorum sizi.

Daktiloya kağıtı koyup ilk sözcükleri yazacakken kapı çaldı babam " kapıya bak iz " dedi Oflayarak odamdan çıktım.

Kapıya koşup kapı kolundan tutup açtığımda ise önümde duman bey çıktı Dumam mı! Ne alaka deyip kapıyı üzerine kapattım ve babam orada kim gelmiş? Sorusuna karşılıksız bırakmadan " baba erkek karekterim burada " dedim.

Ve birden telefonuma bildirim geldi.

" İz ben sana gitmesini sağladım"

Ciddi mi bu kız allahım hani zor çağırırdı diye sakince açtım kapıya ona bakarak " ee niye geldin?" soru yönelttim. Bana biliyorsun bakışı attı bende ona içeri geçmesini izin verdim.

Hiç bir yere gezmeden direk solana geçti bende odama geçip defter kalem aldım.

Ve onun önündeki koltuğa oturup açtım defterin sayfalarını ilk soruyla başlayarım peki" dumancık en çok - "lafımı bitirmemi izin vermedi o gözler yine oldu koyulaştı." dumancık nedir? " ben ona" imza söyledi herkese sana dumancık demesinine " dedim bana baktı" imza kim söyle " dedi üzgünüm sana kendimi açamam dumancık çok hoş oldu dumancık ya hu!

Neyse konuya gelirsek" imza burada değil boşu boşuna arama duman " dedim ve bana baktı sorumu tekrar sordum" duman en çok sevdiğin şey ne " söyle hadi bekletme beni derler ya demediler ama benim bulduğum söz.

İmzaya koşarak gelen dumancık beyin hazin sonu!!! 🖋️

" futbol ve dövüşü " bakmayarak tam sorumu soracaktım ki kapı dışarı attı kendini aman allahım bu nasıl biri bunu sen istedin.. Telefonumu açıp tweetledim ona. Yazdığım şey şu oldu. " dumancık bana imzaxık diyon ama bende senin rakabını buldum senin adın dumancık bozat diye ödüllendirdim. Kalem emoji ve havalı emoji"

Yazdım ve cevabı beklemeden odama geçtim cevaplama ama imza sana kötü şeyler yazacak. Ha instagrama girip neyse bir açık yok diye aklıma süper bir fikir geldi neden imzayı onlara göstermiyorum..

Olur biraz gizemli olurum..

Hemen tweetleyim bunu diye paylaştım.

" evet millet bir oyun oynayacağız sizlerle ve oyunu kazan okula imza gelecek pilot kalem emoji si havalı emoji göz kaydırma emoji si"

Herkes yorum yaparken gözüme o geldi duman beyin yorumu açtım bakalım! " kesinlikle saçma oyundur" sen görürsün bakalım... Diye oyunun türünü söyledim ama adını değil " millet oyunun adı kaba dayıları rezil edeceksiniz bana herkes sitemden fotoğraf göndersin. Gülücük emoji si

İşte oldu bakalım dumancık sen beni boş say benden sana darbe olsun.

Babamın seslenmesi yemeğin hazır olduğunu belirtti. İmzam bana brovo kız dedi ve dans ediyordu.

Babam tekrar seslendi bana, hemen geliyorum diye kalktım, mutfağa geçip sandalyeyi çekip babama gülümserken " kızım karekterinle konuştun mu?"diye soru yöneltti ben" baba imzayı artık sahaya çıkmalı ve ben söyle bir şey buldum bir oyun kaslıları rezil etmek " babam beni anlamadı ama o babacım benimle aynı fikirdeydi" bence imzayı göster kim senin imzanı istemez ki " diye sordu babama bakıp" bir çocuk karekterim istemiyor baba imzayı " dedim yanıma geldi çenemden tutup ona bakmamı sağladı babacım" istemez se süründürürsün kızım oyunu anlat sana kızım bana " sorular yöneldi bana tamam deyip anlattım" baba bu oyun şu kaslıları en zayıf noktasında bulup onları paylaşacam tamam sadece bir erkeğin kini paylaşacam diğerleri muhtaç olanlarını imzamı verecem " bana baktı kolunu omzuma koyup baba çok iyi fikir dedi ve yerine geçti.

Yemeğimizi bitirmiştik yarın işte eğlence başlıyor dedim yatağama güzelce uyudum..