Ve son ses müzik açtılar

(madem)

ATALAY : madem seni çok istiyorlardı

BARAN : öylece ortaya koymasalardı

ATALAY : aldım bilerek geri verm-

neriman teyze atalayın sözünü keserek

NERIMAN : bizde hiç böyle şeyler yoktu bu yeni nesili anlamak zor valla

BARAN : anne sizin zamanınızda hangi şarkı vardı söylede bizde bilelim

NERIMAN : Söyliyim tabi bizim şarkılar daha güzeldi dinleyin bakalım açıyorum hazırmısınız

BARAN : hadi anne

NERIMAN : Koyvardun gittin beni oy koyverdun gittin beni Allahundan bulasun oy allahundan bulasun kimse almasın seni kimse almasun seni oy yine bana kalasın sevduğum senin aşkığinnn çiğerlerumi dağlar hiç mi düşünmedun sen hiç mi düşünmedin sen sevduğun böyle ağlar sevdiğin böyle ağlar

ATALAY : OHA DÜŞÜNDÜĞÜMDEN DAHA IYI OĞLUM

BARAN : yok hiç güzel değil

ATALAY : kadın biliyo da konuşuyor oğlum kıskanma

NERIMAN : ayyy ay siz bu zamanı gençleri

konuşurken gelmişiz bile inin bakalım çocuklar

Atalay ve Baran arabadan inip baranın akrabasının evi olduğu güzelcehisara geldiler baranın akrabasının olduğu ev çok büyüktü Atalay evin kapısına doğru yaklaştı kapısında çocuk seslerinden başla şarkı sesleri geliyordu Atalay kapıyı ittirdi ve içerde birsürü insan vardı. Atalay yutkunarak içeri adım attı birden bi sesizlik çöktü birden herkes ona bakamaya başladı