"Şimdi şu şekilde oldu..." Ejderhaya bir bahane bulup açıklama yapmak için kendimi zorluyordum. Ancak aklıma ne yazık ki mantıklı bir açıklama gelmiyordu. Normal şartlarda olsaydı işime gelmeyen bir şey oduğu zamanlarda geçiştirirdm. Ancak tanrım ejderhayı bir türlü atlatamıyordum. Cidden o fazlasıyla zordu.

"Evet Katherine?" yeşil gözleri bu sefer merakla parlıyorken gözlerimi onunkilerden kaçırdım. Neden bu kadar ısrarcı olmak zorundaydı ki sanki?!

"Ah tamam benim hatamdı. Oldu mu?" dedim sonunda bıkmış bir halde konuşurken. Bana itiraf etmekten başka seçenek bırakmamıştı.

"Biliyordum. Yalnızca senin ağzından duymak istedim..." dedi ejderha zafer kazanmış bir şekilde kafasını sallarken. İnsanın içinden yüzüne bir tane yumruk indirmek geçmiyor değildi elbette. Ama ona karşı işe yaramayacağının bilincindeydim. Hatta bu saçma davranışım onu sinirlendirmek öteye de gitmezdi ne yazık ki.

"Pekala duyduğuna göre ejderha..." dedim bir adım öne çıkıp ona meydan okurken. Ne olusa olsun altta kalacak değildim. Değil mi? Ben prensestim ne de olsa...

"Bu konuda ne yapacaksın?" mavi gözlerimi onun koyu yeşillerinden ayırmazken konuştuğum sırada ejderha tehditkar bir şekilde sakince bana yaklaşmaya başladı. Benim cesaretim de buraya kadarı işte. Ne bekliyordum ki? Ejderhanın benden korkup çekinmesini mi?

Oysaki burada kaçma ihtiyacı hisseden kişi varsa o da bendim. Ancak yinede kendimi zorlamış ve geri kaçmamayı başarmıştım. O ise... Fazla yakınıd... Hem de gereğinden daha fazla...

"Çok şey yapabilirim." sessizce konuşmasına rağmen otoriter çıkan sesi beni etkilemeye yetmişti. Bakışlarımı gözlerinden kaçırırken tam önümde hareket eden ağzına odaklandım. Sivri dişleri bir bıçak kadar keskin ve bir o kadar da parlaktı. Acaba beni ısırsa canım ne kadar acırdı? Ölmezdim değil mi?

"Sen ne yapmamı isterdin?" sorduğu soruyla birlikte bu kadar üstelemem gerektiğini fark ettim. Gerçek anlamda ateşle oynuyordum. Bu ateş beni yakardı... Kül ederdi.

"Ben..." derken gözlerimi gözlerine diktim. Ne yapmasını isteyebilirdim ki? Ondan ne yapmasını issteyebilirdim? Gitmeme izin vermesini mi? Şu durumda bunu söylemem olayları daha kötüye gitmekten öteye götürmezdi.

"Ben hiç bir yapmanı istemiyorum. Yalnızca benden uzaklaş!" ses tonumu ciddi tutmaya çabalarken bunları söyledim ve kaçma istediğimi belli edercesine geri adımladım. Ancak nafileydi benden önce davranarak pençesini sırtıma yaslamıştı bir kere. Bana kaçacak alan bırakmamıştı.

"Katherine beni deli ediyorsun." ayaklarım yerden kesilirken ejderha ağzını karnıma yaslamıştı. Tanrım cidden! Ejderha beni köişeye sıkıştırmıştı. Ayaklarımı oynatarak kaçma girişiminde bulunurken zavallı bir şekilde ellerimi onun yüzüne bastırdım.

"Üzgünüm bilerek yapmadım." eğer böyle giderse benim için iyi olmayacaktı. O beni ısıracaktı ya da daha kötüsü yakacaktı. Bunu bilemiyordum. Ancak iki seçenekte birbirinden kötüydü.

"Ben bir daha yapmayacağım. Lütfen, üzgünüm!" arka arkaya sıraladığım cümlelerle birlikte ejderha bana anlamlandırmadığım bir şekilde bakmaya başladı. Daha deminki yoğun havanın dağılmaya başladığını hissediyordum.

"Pekala ufaklık." sessizce beni yere bıraktığı anda tuttuğum nefesimi bıraktım. Tanrım kalbimin bu şekilde atması normal miydi? Her halde ölüm korkusu böyle bir şeydi.

"Sana güveniyorum. Beni bir daha sakın kandırmaya kalkışma." gözlerimin içine derin bir ifadeyle bakarken istemesemde onu onaylamak zorunda kalmıştım. Zaten deminki yaşananlar bana başka seçenek de bırakmamıştı.

"Uslu kız." Saçlarımı pençesiyle okşarken hafifçe kafasını yana yatırmış bana bakıyordu. Sanki kırılmasından korktuğu değerli bir şeye bakarmış gibiydi. Bakışlarımı gözlerinden kaçırma ihtiyacı hisssederken derin bir iç çekerek gözlerimi yumdum.

Belki yalnızca kısa bir süre böyle dinlenebilirdim değil mi? Savunma halinde olmak beni yoruyordu. Ejderhayla başa çıkmak kolay değildi...

Şu zamana kadar yaşadıklarımı düşününce cidden hiç kolay şeyler değildi. Gerçi siz benim yaşadıklarımı nereden bilebilirsiniz ki? En iyisi hikayemi size en başından anlatayım...

Merhabalar umarım iyisinizdir. Buralarda yeniyim.. (Wattpad kapanınca kendini burada bulanlardan)

Hikayeme bir şans verirseniz çok mutlu olurum. Beğenirseniz de oylamayı unutmayın lütfen. Sonraki bölümde görüşmk üzere **

(17.11.2024)

21.05