Oturduğum yerden kafamı çevirdiğimde parlayan yıldızlara baktım biraz. Sonra Kharoon'a baktığımda ay ışığının yüzünü biraz önceki gibi parlattığını gördüm.

O muhteşem görünüyordu. Çok güçlüydü, kocamandı ama görünüşünün aksine bana karşı hep nazikti.

"Ben o binanın üzerindeyken son kez özgür olmak istedim. Gökyüzünün verdiği o enfes hissiyatı son kez tadabilmek istemiştim. Peki ya neden ölmek istedim biliyor musun?" Deyip hiçbir şey okuyamadığım o sonsuz karanlık gözlerine baktım.

Kharoon da gelip yanıma oturdu ve elimi tuttu bana bakıp benim cevap vermemi bekledi.

"Kimse beni sevmedi Kharoon hem de hiçkimse herkes bana zarar verdi"

Sözlerimi söylerken gözlerimden yaşlar akıyordu.

"Dünyadayken çok güçlü bir hissiyat beni sana çekti Roesia. Seni o binanın üzerinde gördüğümden beri kendime gelemedim. İçimde hep aradığım o ışığı sende gördüm. Bu Ölümün Efendisini ilk defa birisi böylesine arzuluyor ve istiyordu. Kafamı karıştırdın. Orada senin ölümünü gerçekleştirmeliydim Roesia ama yapamadım kıyamadım sana" diyerek gözyaşımı eliyle sildi.

Gözlerinin içine baktım. Yani o aslında benim ölümümü gerçekleştirmeye mi gelmişti.

"Bana neler oluyor anlamıyorum Kharoon ben belki de seni öyle öperek fazla ileriye gittim özür di-"

Lafımı bitiremeden ölüm dudaklarıma yapıştı ve beni alıp kucağına oturttu. Bacaklarımı onun beline dolamıştım. Sert vücudu alt bölgemi alev alev yakıyordu.

Ağzının iç dokularından nefes kesici bir hissiyat akıyordu dudaklarıma. Öyle ki sonsuza kadar bu hissiyatı bırakmak istemiyordu içim.

Durmak bilmeden onu öpmek istiyordum. Sert elleriyle belimi okşayıp beni kendine bastırıyordu.

Birbirimizi öpmeye devam ederken elini omzuma getirdi yavaşça elbisemi omuzlarımdan sıyırmaya başladı. Tenime dokunan elleri kalbimi çarptırıp vücudumu titretiyordu.

İçim arzuyla tutuşuyordu. Ben de aynı şekilde onun üzerindeki pelerinini ardından kıyafetlerini çıkarmaya başladım.

Vücudunun üstünü sadece kas ve kemikten zannediyordum ama sanki buralar insan gibi et ve deri dokusuyla kaplıydı. Sertti çünkü fazla kaslıydı.

Şimdi ikimizde sadece iç çamaşırlarımızla duruyorduk. Geri çekildim. O beni izliyordu. Ben de onu.

"Roesia sen mükemmelsin"

"Kharoon senin vücudun ışıl ışıl parlıyor" ay ışığı onu parlatıyordu o öyle harikaydı ki çok eşsizdi.

Şuan zihnimde tek bir şey vardı o da onunla birlikte olmaktı.

Bana doğru yaklaştı ve bedenimi bulutun üzerindeki tabakaya yatırdı.

Yanıma doğru uzandı ve elini vücudumda gezdirmeye başladı.

Parmakları ellerimden başlayıp usulca kollarımda gezindi. Ardından vücudumdaki yaralara tek tek dokundu.

"Bu yaraların anılarını tek tek iyileştireceğim" deyip boynuma doğru nefesini üfledi ve elini kalbimin oraya getirdi.

Bana söyledikleri o kadar değerliydi ki sessizce ona eşlik ediyordum.

Sonra elini çekip başını göğsümün üzerine koydu. Bende gözlerimi kapatıp onu hissettim.

"Kalbin çok hızlı atıyor korkuyor musun?"

Sorusuyla hızla gözlerimi açtım.

"Huh? Şe-şey be-"

Konuşamıyordum nefesim kesilmişti. O ise kafasını kaldırıp geri yanıma doğru geldi ve tekrar narince bana dokunmaya başladı.

Karnımın üzerinde parmaklarını gezdiriyor arada bir aşağı doğru iniyor gibi yapıp tekrar yukarıya çıkarıyordu. O böyle yaptıkça ateşim yükseliyordu.

Her dokunuşu fena bir şekilde içimi titretiyor...

Yanıma yaklaşıp kulağıma doğru hızlı hızlı etkileyici bir şekilde nefes alıp vermeye başladı.

"Ahh Kharoon sen"

Dokunuşuyla birlikte kulağıma verdiği nefesi yüzünden dudaklarımın arasından istemsiz inlemeler kaçıyordu.

"Bir dakika bir terslik var Roesia"

.

.

.

Bölüm sonuna gelmiş bulunmaktayız.

Neler düşünüyorsunuz? Birazcık tutkulu bir bölümdü 🤭

Sizce sonda ne olmuş olabilir tahminler??

Hepiniz seviliyorsunuzzz ♥️