"Bir dakika bir terslik var Roesia" deyip hızla elini çekti üzerimden.

"Ne? Nasıl bir terslik var?" Ne olduğunu bilmiyordum kıpkırmızıydım dayanamayacak gibiydim.

Kharoon yanımdan hızla kalkıp yana attığım geceliğimi alıp bana verdi.

"Giy üstünü"

"Ne hayır ya yani ne oldu bir anda?"

Kendimi çok kötü hissetmiştim.

"Su"

"Ne"

"Komidinin yanından alıp sana verdiğim suya birisi kırmızı iksir koymuş vücudunda kırmızı iksir geziyor. Bu yüzden bu kadar şehvetlisin, kendini durduramıyorsun" dedi.

"Ne?! Öyle olsa bile bu umurumda değil tamam mı ben sadece seni istiyorum"

"Anlamıyorsun Roesia kırmızı iksirin etkisi geçtikten sonra pişman olacaksın bunu sana asla yapamam. Hem birisi kasıtlı olarak kırmızı iksiri katmış olmalı o suya. Seninle evlenmeden birlikte olmamı istiyor. Çünkü hiçbir gücün yok sen sadece sıradan bir insansın. Bu da demektir ki seninle birlikte olursam benim şiddetime dayanamayıp ölecektin. Ben bunu nasıl düşünemedim lanet olsun!" deyip kendi kıyafetlerini giymeye başladı.

Hala içim yanıyordu. Ama Kharoon'un söyledikleri doğru olmalıydı ben bu yüzden bu kadar kendimi tutamıyordum. Ama nasıl bir şiddeti vardı ki ben o şiddete dayanamayacaktım. İçim bir anda bunun merakıyla dolmuştu.

"Ne şiddetinden bahsediyorsun anlamıyorum. Sana hiçbir şeyin umurumda olmadığını söyledim"

"Şuanda böyle düşünüyorsun Roesia. Bak ben kadim bir varlığım yüzyıllardır, dünyanın başlangıcından beri bu evrendeyim. İçim kozmik enerji ve güçle dolu. İkimizin birleşmesinden bu güçleri istemsizce sana aktarabilirim. Ben de senin gibi sana zarar vermem ne bileyim dikkatli olurum bir şey olmaz diye düşünüyordum ama kırmızı iksiri birinin sana içtirmiş olması şuanda her şeyi değiştiriyor. 15 dakika sonra etkisi geçecek seni geri odana götüreceğim" deyip giyinmemi bekledi.

Yani birisi benim kasıtlı olarak ölmemi mi istiyordu. Ama neden ki. Ben kimseye bir şey yapmamıştım. Belki de halkından birisiydi. Krallarının daha fazla yasak işlemesini istemiyorlardır.

Geceliğimi giyip ayağa kalktım. Şuan bulunduğum durumdan çok kötü bir şekilde utanıyordum.

Ölüm hızla beni kucağına alıp aşağıya atladı.

Odaya gelmiştik.

"Son 2 dakika ben gitsem iyi olacak"

"Hayır bekle" dedim.

Yatağın kenarına oturdum ve zamanın geçmesini bekledim. O da ayakta beni bekledi.

Geçtiğini sanki hissediyordum. Utanmadan onu öptüğüm anlar aklıma geldikçe yüzüm daha da kızarmaya başladı. Bu iksir cidden güçlüymüş.

Kafamı kaldırıp ona baktım.

"Uyuyacağım ama benimle kalmanı istiyorum" dedim.

"Değişti değil mi hislerin, düşüncelerin biliyordum bunu" deyip yatağın diğer tarafına geçti ve yüzünü duvara dönerek uzandı.

Ben de onun yanına geçip uzandım. Uyumadığını biliyordum. O bana gerçek hisleriyle gelmişti ben ise kırmızı iksirin etkisiyle ona gitmiştim. Yani o böyle düşünüyordu.

Ama hayır Kharoon hislerim değişmedi.

Ben hala seni istiyorum...

Ve bu seninle yan yana geçirdiğimiz ilk ve son gece olacak. Sana ve şehrine zarar gelmesine izin veremem. Üzgünüm sana böyle sessizce veda ettiğim için. Bu gece boyunca sadece senin kollarında sana sarılarak uyuyacağım.

Hoşçakal Ölümün Efendisi, beni affet...

.

.

.

"Ölüm hiç bu kadar birisine çekilmemişti"

"Acı içindeki kız hiç bu kadar birisini arzulamamıştı"

İki ruh sıradışı, zorlu bir aşka kapılarını açıyordu. Bunun bir kazananı olacak mıydı?

Yoksa sadece kayıplar mı yaşanacaktı...

.

.

.

Bölüm sonuna geldik❤️

Neler düşünüyorsunuz? Nasıldı ne hissediyorsunuz 🥹

Roesia gitmekte hala kararlı sizce neler olacak?

Hepinizi çokça öpüyorummm😽