Kharoon Vanth (Ölüm) Gözünden

Odanın içinde kendimi yere atmıştım. Sonunda aklıma gelen fikirle hızla yerimden kalktım.

Hizmetlilere Alice'yi çağırttım.

Alice gelir gelmez direkt "bir Balo düzenleyeceğiz Alice kendine ne kadar kişi lazımsa hepsini topla. Carmente'nin dönüşü şerefine olacak ve 5 gün sürecek. Kemikler Şehrindeki büyük Balo salonunda olsun tüm diyarları davet edin özellikle Melekler Diyarındaki herkesin gelmesini istiyorum" dedim bir solukta.

"Efendim Tanrılar şehri peki?" Dedi Alice endişeyle.

"Tanrılar Şehrini de davet etmeliyiz Alice bir barış daveti olacak bu sonuçta Carmente Yaşam Tanrıçası. Fakat ekstra güvenlik önlemleri alınsın" dedim.

"Efendim başka istediğiniz, özel bir şey var mı peki?"

"Konsept gotik olsun. Apaydınlık ışıklar istemiyorum. Karanlık tonlar ve koyu tonlar hakim olsun. Kemikler Şehrinin ruhunu yansıtın. Ayrıca her diyar için ayrı bir saray ve onları temsil edecek odalar hazırlatılsın. Melekler Diyarının kalacağı saray ana sarayın yanındaki olsun. 10 güne kadar hazır edebilir miyiz?" Deyip Alice'ye baktım.

"Evet efendim bugünden başlarsak hazır edebiliriz. Ben şimdiden davetiyeleri büyüyle gönderiyorum tüm diyarlara. Başka bir isteğiniz yoksa izninizi istiyorum" deyip bekledi.

"Yok Alice çıkabilirsin" deyip elimle çık işareti yaptım ve onu gönderdim.

Odayı büyüyle toparladım hızla.

"Seni şimdiden özledim Roesia 10 gün nasıl dayanacağımı bile bilmiyorum"

Kalkıp kırılan sihirli nesneleri tamir ettim.

Şifacılar gelip kanatlarıma büyü yapmışlardı bu sayede kanatlarım hızlı bir şekilde iyileşmeye başlıyordu.

Pencereden dışarı doğru bakarken bir anda gözümün önüne kanlar içindeki Roesia'nın görüntüsü geldi ve bu görüntüyle ayakta sendeledim.

"Beni unuttun mu?! Kharoon Vanth!!! Daha düne kadar kanatlarının arasına aldığın kadını. Evlilik vaadi verdiğin kadını ne çabuk unuttun! Duyuyor musun beni? Bana yaşattığın bu acıyı asla unutma! Çünkü sana yemin olsun ki ben bu yaptığını asla unutmayacağım"

Acı içinde haykırarak odanın içerisindeki tüm eşyaları parçalıyordu. Ama neden bu kadar öfkeli. İçim yanıyor.

Hayır hayır yapma bunu kendine. Yüzüne cam parçaları batmış.

İsmimi söylerken bile kalbim göğüs kafesimin içinde sıkışmıştı. Bu hali beni mahvediyordu.

Gözlerimi sımsıkı kapattım. Ona ulaşmaya çalışıyordum ama o öyle uzaktı ki. Kayıp gibiydi sanki.

Zihninin derinliklerine biraz olsun ulaşabildiğimde ona seslendim,

"Benim güzelim, sevgilim, sonsuzum, yakma canını. Kıyamam sana, bu kalbim senden başkasına çiçek açmayacak. Şuan çölün ortasında kalmış çaresiz bir kimse gibiyim. Senin yüzünü görmek bir damla su içmek gibi ruhumu ve bedenimi iyileştirecek. Beni senden koparma..."

Umarım benim olduğumu anlamışsındır güzelim.

Doğru ya 10 gün sonra düğünümüz olacaktı ama şimdi onun gözünde başka bir kadın için büyük Balo düzenliyordum.

Ama öyle değil Roesia. Bu acınası Ölüm senin o masum yüzünü görebilmek, kokunu içine çekebilmek için bunu yapıyor.

Yemini kırdırmanın bir yolunu bulacağım, Luna sadece diğer diyarlar için göstermelik duracak yanımda o yemini kırdırdığım an seni Metatron'un elinden alacağım.

Üzüntüyle yatağa çöküp otururken kapı çaldı. Gelen Noah'tı.

"Efendim Metatron tüm buz küplerini geri iade etti ve özür niyetine size Melekler Diyarından yardımcılar göndereceğini söyledi" deyip beni bekledi.

Şerefsizin özrü kabahatinden büyüktü. Roesia'yı aldığı için yapıyordu bunları ama onun yanına kâr kalmayacak hiçbir şey, görecek o gününü.

"Tamamdır Noah çıkabilirsin" deyip düşünmeye başladım.

10 günüm vardı o buraya 5 gün için gelecekti. Peki ya gelmezse? Acaba davete özel olarak onun ismini mi ekletseydim. Ama buna gerek yok bu önemli bir Balo hem sesimi duyduysa gelecektir.

Hızla odadan çıktım tam merdivenleri ineceğim esnada kolumu birisi tuttu. Başımı çevirip baktığımda bu kişinin Luna olduğunu gördüm.

"Luna" dedim.

"Carmente demek istedin galiba" deyip bana baktı.

"Görüntün hala Luna olunca galiba alışamadım" dedim.

"Saçlarımda mı bir şeyleri ifade etmiyor senin için? Oysa onları eline alıp okşamayı çok severdin sen" deyip elime dokunmaya başladı.

Hızla kendimi çektim ondan.

"Bu geçmişte kalmış bir şeydi. Karşında Ölümün Efendisi var haddini bil" dedim sertçe.

Bakışlarını aşağıya indirip ağlamaya başladı.

"Ben özür dilerim sadece benim için düzenlediğin Balo için sana teşekkür etmek istemiştim" deyip ayaklarına doğru baktı.

"Bu Balonun asıl amacı diplomatik ilişkileri düzenlemek Luna pardon Carmente" dedim.

"Şuna bak beni çok mutlu edeceğine dair yeminler eden adam beni üzmek için elinden geleni yapıyor" deyip gözlerimin içine baktı.

"Bana zaman tanı Carmente bu öyle kolay bir şey değil" dedim.

"Kolay bir şey değil bunu bende biliyorum. Ama beni de anla lütfen. Kemikler Şehrinde çok güzel anılarımız oldu. Benim için topladığın çiçekleri hatırlasana onların kokusunun bile benim eşsiz kokumun yanında bir hiç kaldığını söylemiştin Kharoon" dediğinde zihnime bir anda o anı doldu ve kalbim güçlü bir şekilde çarpmaya başladı.

"Benim zihnimde hala görüntüler kesik kesik. Bana umut bağlama hemen. Ayrıca ismimi nasıl biliyorsun?" dedim.

"İsmini bana sen söylemiştin hem de renkli denizde ama merak etme ben her şeyi hatırlamana yardımcı olacağım. Sadece bana biraz vakit ayır. Yine eski günlerimizdeki gibi olalım. Aşk ve sevgi dolu. Kalplerimiz yine birlikte çarpsın" diyerek gözlerimin içine doğru dolu gözlerle baktı.

"Belli bir süre tek başıma kalıp düşünmeye ihtiyacım var" dedim gözlerimi ondan çevirerek.

Bu tamamen onu oyalamak için söylediğim bir şeydi. Çünkü yemini kırdırmanın bir yolunu bulmam gerekiyordu. Bulana kadar da mecburen burada olacaktı.

Roesia'ya bu kadar tutkuyla bağlıyken onunla olamazdım ona bunu yapamazdım. Hem Roesia'yı severken Carmente ile olursam ikisine de haksızlık etmiş olacağım.

Ah ettiğim yeminlerin elimi kolumu bu denli bağlayacağını bilemezdim. Lanet olsun!

"Tamam sana zaman tanıyacağım Kharoon ama dışarıda sana yakın duracağım bu konuda bana karışamazsın" deyip hızla odasına girdi ve kapıyı çarptı.

.

.

.

Eveet bölüm sonuuu🌸

Neler düşünüyorsunuz???

Arkadaşlar yorumlarınız çok değerli ve okumak benim için de çok keyifli lütfen yazmaktan çekinmeyin seviyorum sizi♥️

Bölümde sizi etkileyen bir kısım oldu mu? Olduysa neresi?

Diğer bölümde görüşmek üzere 😻