"Kharoon neredesin lütfen aç kapıyı. Beni yanına al lütfen bana bir şeyler oluyor" bu Luna'nın sesiydi.

Sessizce "Kharoon" dedim o da ellerini gözünden indirdi ve arkaya döndü.

"Neler oluyor onun bu saatte senin kapında ne işi var?" Dedim.

"Bilmiyorum güzelim kapı kilitli ama büyü kullanırsa açabilir" dediğinde göğsüm hızla inip kalkıyordu.

"Kharoon eğer ikimizi bu odada görürse ne olur?" Dedim endişeli bir şekilde.

Başını bana doğru döndürdü.

"Bunun olmasına izin vermeyeceğim. Seni görürse hiç iyi şeyler olmaz" dedi ve kolumu tutup banyoya doğru çekti.

Birlikte banyoya girmiştik.

"Neler olduğunu bilmiyorum ama buradan çıkma ben şimdi gidip kapıyı açacağım" dedi ve banyodan çıktı.

Kulağımı kapıya koyup dinlemeye başladım.

Kharoon'un kilidi açma sesi gelmişti.

"Kharoon! Bu yüz de ne böyle?! Hem neden bu kadar geç açtın? Ölüm uyumaz! Bunu biliyorum" dedi Luna sertçe.

"Carmente beni böyle rahatsız etmeye devam mı edeceksin? Artık yüzüm ve bedenim böyle olacak. Bu senin rahatsız mı etti?" Dedi Kharoon.

"Ha-hayır yani ne farkedecek ki sonuçta gücün yine seninle. Hem sen önce şuna bak bana bir şeyler oluyor" dediğinde ne olduğunu anlamamıştım.

Kharoon "Bu da ne böyle bu karartı da neyin nesi?" Dediğinde iyice merakım kabarmıştı.

"Bilmiyorum kahretsin Balodan gelip biraz uyumuştum kalktığımda bileklerim bu şekilde kapkaraydı ne olduğunu anlamadığım için buraya geldim direkt" dedi Luna sesi gerçekten çok üzgün ve korkmuş geliyordu.

Artık dayanamadığım için kapıyı yavaşça aralayıp bakmaya başladım.

Kharoon'un kemiksi ifadesinden kaşlarını çattığını anlayabiliyordum.

Göğüs kafesi hızla inip kalkıyordu.

"Söylesene Kharoon neler oluyor bana?" Dedi tekrardan Luna.

Kharoon'un ne düşündüğünü ben bile bilmiyordum sadece kaşlarını çatmış derin bir şekilde düşünüyordu sanki.

Luna elini hafifçe Kharoon'un koluna koyduğunda Kharoon hızla onun elini ittirdi.

Vücudunda ateşvari bir görüntü çıkıyordu.

"Yalan!" Dedi sertçe.

Ellerini sıkıyordu gözlerinin içindeki zifiri karanlık bir anda dışarıya nüfuz etmeye başladı.

Tüm bedeni kara bir dumanla kaplanmıştı.

Luna'da geriye doğru sendeledi.

"Yalan! Yalan söylediniz bana!" Derken sesi artık daha güçlü ve ürkütücü çıkıyordu.

Kanatları kontrolden çıkmış gibi açılıp kapanıyordu. Luna'nın üzerine doğru adım adım yürüyordu.

Luna korkuyla "ne ne yalanı yalan söylemedim ben" dedi.

"Bedenin Carmente'nin enerjisini kabul etmiyor çünkü sen o değilsin!" Dediğinde elimle ağzımı kapattım.

Şaşkınlıktan donakalmış bir şekilde onları izliyordum.

Kharoon kanatlarını odada tamamen açmıştı. Her yanı kara dumanla sarılıydı.

Ellerini iki yana açtığında ayakta durduğum yer titremeye başladı.

Bir anda yere çöktüm. Kalbim korkuyla tekliyordu.

"Hepiniz Ölümün gücünü göreceksiniz! Bir tek oyun oynayan siz misiniz ha METATRON" dediğinde kulaklarım patlayacak gibi oldu çünkü çok kuvvetli bir şekilde haykırmıştı ve bu sesi eminim Metatron çoktan duymuştur ki öyle de oldu.

Metatron bir anda odadaki pencerenin önünde göründü. Kırmızı kanatları yeni doğan güneşi kapatıyordu.

Kharoon gizlememiz gerektiğini söylemişti herkesi izleyecektik neden şimdi açık ediyordu her şeyi? O zaman plan değişti mi? Neler olacak şimdi?

"Adımı haykıracak kadar beni sevdiğini bilmiyordum Kharoon" diyerek Metatron odaya girdi.

Kharoon arkaya doğru dönerken gözlerinin ardında yanan bir ateş gördüm bu ateşin rengi mor ve mavi karışımıydı ve inanılmaz korkutucu görünüyordu.

Döndüğünde ellerinin içinden güçlü bir siyah enerji bulutu çıkartıp Metatron'un etrafını sardı.

"Demek benimle oynadınız! Peki ya sen Metatron gerçeklik aynasını bana gösterdiğindeki oyunculuğumu sevdin mi?" Deyip şeytani bir şekilde güldü.

Metatran öfkeyle kaşlarını çattı.

"Demek biliyordun. En başından beri yalnızca Roesia'nın peşindeydin. O zaman onu korumak için buradan aldığımı da bilmen gerekirdi!" Dedi sertçe.

"Sen almadın ben izin verdim! Anladın mı?! Onu ben istemediğim müddetçe kimse elimden alamaz" dedi Kharoon sertçe.

Metatron atak yapmıyordu ama vücudunda gezen kara bulut bedenini yakıyor gibi görünüyordu.

"Sen onu koruyamazsın Ölüm! O karanlık enerjiden onu koruyamazsın. O insan bedeninde kalmalı" dediğinde anlamazcasına kaşlarımı çattım.

Kharoon öfkeyle başını geriye doğru attığında şişen göğüs kafesi siyah gömleğinin düğmelerini patlattı ve sıralı kasları ortaya çıktı.

Ardından başını indirip Metatron'un gözlerinin içine kilitlendi ve derin derin soluk almaya başladı. Burnundan çıkan soğuk nefesi buradan görebiliyordum.

Elini bir anda geriye doğru atıp Luna'nın saçını tuttu ve onu hızla yere attırdı.

Bu hareketiyle birden gözlerim açıldı.

"Çıkar! Çıkar kadınımın enerjisinin ruhunu bedeninden" dediğinde Luna'nın elleri titremeye başladı.

Metatron ise bir anda bedeninden kırmızı bir enerji yaydı ve bedenindeki kara bulutu yok etti.

"Luna seni seviyor ona daha iyi davranamaz mısın?" Dedi Metatron biraz daha yaklaşarak.

Kharoon başını Luna'dan çekip Metatron'a baktı.

"Beni mi seviyor? Söyle bakalım Luna ben her gece Sonsuzluk Vadisindeyken sen ne yapıyordun?" Dedi sertçe.

Luna artık ağlamaya başlamıştı.

"Ben söyleyeyim Kemikler Şehrinden bilgi taşıyordu"

Kharoon'un söylediğiyle birlikte Metatron'un gözleri inanamazcasına açıldı.

"Buna sırf Carmente olduğu için göz yumdum ve onu sorguya çekmedim. Ama o gönderdiği büyülü mektuplarda Kemikler Şehrinde nerede ne var?! Saraylarda neler var?! Hepsini tek tek yazıp gönderiyordu. Mektupları alan kişiyi ise hala bulamadık. Ama şimdi Carmente olmadığı ortaya çıktı ve şuan gözümde hem hain hem de bir hırsız!" Dedi Kharoon.

Duyduklarım beni daha da şok ederken elimle tişörtü iyice sıktım.

Metatron gerçekten çok şaşkın görünüyordu.

"Ne?! Luna, Kharoon doğru mu söylüyor? Kime mektup yazıyordun?" Deyip ona doğru baktı.

Luna'nın bir anda ağlaması kesildi. Ellerini yere koyup yavaşça ayağa kalktı ve elinin tersiyle gözyaşlarını sildi.

Şimdi ise gülüyordu...

"Size söyleyeceğimi mi sandınız ha! Kendini ne zannediyorsun Ölüm. Senden çok daha güçlü bir şey var anladın mı?!" Dediğinde ellerini saçlarının arasından geçirdi.

Ardından kafasını geriye yatırdı "Carmente'nin gücüne ihtiyacım yok" deyip dudaklarını araladı.

O anda ağzının içinden sarı bir ışık topu çıktı.

Işık topu havalanıp bana doğru geliyordu.

Luna ise kendini düzeltmiş "Roesia sevgiyle kabul et enerjini lütfen çünkü onda senin için hazırladığım bir sürpriz var" dediğinde Kharoon hızla elini kaldırıp büyüyle önümdeki aralıklı kapıyı kapattı.

Ardından odada bir gümbürtü koptu.

Neler olduğunu bile bilmiyordum. Korkuyla beklerken banyonun penceresinde Metatron'u gördüm.

Pencereden içeri girip bana doğru koşarak gelmeye başladı o gelirken geriye doğru gitmeye başladım.

"Ne neler oluyor Metatron?" Dedim endişeyle ama o bir anda sarıldı bana.

"Ben özür dilerim asla o Tanrılarla iş birliği yapmamalıydım özür dilerim affet beni" dediğinde kendini yavaşça geri çekip gözlerime dolmuş gözlerle baktı.

"Metatron sen sen ne yaptın? Beni kandırdın mı?" Derken gözlerim titremişti.

"Ben sadece böyle olursa bir şansım olacağına inanmıştım" dedi üzülerek.

"Yalan ile mi bir şansın olacaktı? Ben ne kadar üzüldüm görmedin mi? Ben kendimi uçurumdan atacak kadar Kharoon'a aşıkken sen nasıl bir şansın olduğunu düşünebilirsin ki?!" Dedim haykırarak.

Gözlerim kandırılmanın verdiği acıyla inliyordu.

"Ölümün Kalbinde garip bir enerji fark etmiştim senin burada olmanı istemedim ben Carmente" dediğinde suratına bir tokat attım.

Gözyaşlarım akıyordu. "Ben Carmente değilim ben sadece Roesia'yım. Sen bize neler yaşattın ya! Ben melekler diyarında her gün acıdan kavrulurken zevk mi alıyordun? Sen bunu nasıl yaparsın Metatron bu kadar mı bencildin?!" Dedim sertçe.

Karşımdaki koca adam bir anda yere çöktü.

"Ben sensiz yaşayamam... sen olmadan, seni sevmeden, seni görmeden yaşayamam. Özür dilerim gerçekten özür dilerim sana bunları yaşatmamalıydım biliyorum. Bana istediğini yapabilirsin. Sana kendimi teslim ediyorum" dediğinde kafasını yukarı kaldırıp gözlerimin içine doğru baktı ve eliyle banyo kapısını açtı.

Kharoon "kapatın şu kapıyı" diye haykırdığında Metatron ayağa kalkıp kapıyı yerinden çıkarıp odanın diğer tarafına fırlattı ve tam önüme geçti.

"Metatron sen ne yapıyorsun?" Dedim.

"Yapmam gerekeni" dediğinde Kharoon'un gücüyle çekmeye çalıştığı sarı ışık topunu bir anda Metatron kendi içine çekip aldı.

"Metatron hayıırr yapma!" Dedi Kharoon bağırarak.

Metatron bir anda öksürmeye başladı ve hızla duvardan tutundu.

"Lanet adam, seni bu Carmente aşkı öldürecek demiştim" dedi Luna.

Metatron'un yanına gidip onun kolunu tuttum.

"Neler oluyor Metatron?" Dedim korkuyla.

Ağzından kan akıyordu. Ama ben tutarken bana bakıp gülümsüyordu.

"Beni bir kez öpebilir misin?" Dedi ve ardından tekrar kan öksürmeye başlayınca yere çöktü.

Omuzlarından tutup onu sarsmaya başladım.

"Neler oluyor?! Kharoon bir şey söyle ne oldu ona?" Dedim endişeyle.

"O ölüyor"

.

.

.

Bölüm sonu...

Arkadaşlar ufaktan finale doğru gidiyoruz şimdiden hazırlamak istiyorum sizi...🐥

Son gaz olayların içine dalış yapıyoruz🧚🏻‍♀️

Bu esnada sizden ricam yorumlarınızı ve oylarınızı esirgememeniz 🥹❤️

Nefeslerimizi tutalım sürükleyici sahnelere şahit olacağız...