Sokaklar, gece vakti hiç kimsenin adımını bile atmadığı tenha yerler, onlar için cennet olurken insanlar için cehennem olurdu.

Gündüzleri, insanlar hayatlarına devam ederken onlar için hayat cehenneme dönüşür anne, baba acısı çeker battaniyeye sarılıp hayatı sorgularlardı.

Kimse, kimsesiz bir çocuğun hayatını sorgulamaz onları uçurumun kenarına terkederdi.

Aslında kimsesiz diye hor görünen çocuklar geceleyin karşılarına çıkar intikam alırlardı...