İnsan bazen aslında ne kadar yorulduğunu başını yastığa koymadan anlayamazdı. Derdini konuşarak anlatamazdı. Dile getirilemezdi hissedilen her şey. İnsan bazen görmek istediği şeyi sadece gözlerini kapattığında görebilirdi. İnsan bazen dinlenemez, dinemezdi bir deniz kıyısında. Güneş her zaman batmazdı zaten içinde doğmadıysa. Seven bir yürek karşılık göremezdi her zaman, kalbe dokunmadıysa

BERK'TEN

Sinirle bakıyordu yüzüme

"Pislik" diyip çekti bileğini elimden. "Sen ne aşağılık bir adamsın" diyerek vurdu göğsüme

Ceydaların gelmesiyle durdu. Ceyda Neslihan'a bakıp

"Kızım bütün okul biliyor senin nasıl bir kaşar olduğunu!" Tek kaşını kaldırıp imalı bir şekilde "Yavuz Abi'yle yattığını"

"Ne diyorsun kızım sen?" Diyerek üzerine yürüdü Ceyda'nın

Ceyda'yı itmesiyle Ceyda yere düştü. Ceyda sinirle

"Bunu ödeteceğim sana"

Yavaş yavaş bütün okul toplanıyordu. Yavuz Amcam'ın sesiyle ona döndüm başımı

"Noluyor burada?"

Ceyda ayağa kalkıp "sizi konuşuyorduk üzerime saldırdı varoş"

"Ne konuşuyordunuz?"

"İşte" Ceyda cümlesini tamamlayamadan araya girdim

"Neslihan benim sevgilim" etraftaki kalabalığa bakıp "duydumuz muuu! Neslihan" kendimi işaret edip vurgulayarak "benim sevgilim"

Bu cümlemle Ceyda şok olmuş bir şekilde baktı bana "Ne!.. Ne diyorsun sen?"

"Biz bir süredir görüşüyoruz"

.............................

NESLİHAN'DAN

Herkesin gözü üzerimdeydi. Kendimi aşağılanmış

hissediyordum. Sinirle uzaklaştım yanlarından. Okulun çıkış kapısına doğru yürüdüm. Gözlerim dolmuştu. Bir elimin tersiyle sildim gözümden akan yaşın damlasını. O kadar ağırıma gitmiştiki bu olanlar. Duygularım incinmişti, kalbim acıyordu.

..................................

CEYDA'DAN

Sinirle baktım Berk'in yüzüne

"Ne dedin sen az önce. Bir daha söylesene!" Göğsümden ittim onu "bir daha söyle...o kız benim sevgilim dedin"

"Ceyda defol git başımdan. Anladın mı! Defol git!"

Berk bunu söyledikten sonra uzaklaşmıştı yanımdan. Bir elim başıma gitti. Etraftaki kalabalığa bakıp

"Dağılın sizde!" Diye bağırdım. Kalbalık dağılıyordu. Selim kolumdan tutup

"Noluyor abi ya?"

"Duydun değil mi söylediğini? Ama ben o kıza ne yapacağımı biliyorum"

..........................................

YAVUZ'DAN

Berk'in cümlesiyle bir sızı saplanmıştı yüreğime. Berk'in yanına gittim.

"Ne oluyor böyle?"

"Bir şey olduğu yok"

"Az önce söylediğin neydi?"

"Ne söylemişim?"

"Neslihan benim sevgilim dedin"

"Orada bir sürü şey oldu. Sen Neslihan benim sevgilim dememe mi takıldın?.... Evet Neslihan benim sevgilim"

"Neden böyle bir yalan söyledin sana bunu soruyorum"

"Neden yalan olduğuna inanmak istiyorsun?"

"Berk!"

Selim yanımıza doğru yaklaştı.

Berk'in omzuna elini koyup "Abi sakin ?.. Yavuz Abi"

Yanlarından gidip arabama doğru ilerledim.

.........................................

NESLİHAN'DAN

Öylece yolda yürüyordum. Derin bir nefes aldım. Bu olanlar öylesine ağırıma gidiyordu ki. Mutluluk sürem çevrilmiş bir kum saatinin süresinden azdı. İnsanın hayatında hiç mi bir şey yolunda gitmezdi.

"Neslihan"

Duyduğum sesle olduğum yerde durdum. Arkamı döndüğümde Yavuz Hoca arabasından inip durdu öylece biraz ileride arkamda. Yanıma doğru yaklaştı

"İyi misin?"

Gözlerimden akan yaşları durdurmak istercesine yukarı baktım. Hayır anlamında salladım başımı.

"Bizim birlikte olduğumuzu söylediler"

Yavuz Hoca birkaç saniye baktı gözlerimin içine

"Ne!" Birkaç saniye sustu. Benim dolu gözlerime bakıyordu öylece. Sesi alçalmıştı "özür dilerim"

Dolu gözlerimle baktım gözlerine "yani siz ve ben mümkün mü?"

O da gözlerimin içine bakıyordu. Birkaç saniye sustuktan sonra "değil tabiki" biraz sustuktan sonra "üşüyeceksin. Seni evine bırakayım mı?"

"Yok ben kendim giderim"

"Ben bırakırım"

"Hayır lütfen....sizinle görünmek istemiyorum daha fazla anlasanıza"

"Anladım

....................................

BERK'TEN

Arabamla hızla ilerliyordum. Çok karmaşık duygular içersindeydim. Biraz öfkeli, belki bir şeylere kırgın bilmiyorum. Az önce olanlar geçiyordu gözlerimin önünden. Amcam ve Neslihan'ı görmemle yavaşladım. İlerledikçe dikiz aynasından bakıyordum onlara. Konuşuyorlardı

.......................................

CEYDA'DAN

Yavuz Abilerin evinin önüne geldiğimde durdurdum arabamı. Evin içine doğru ilerledim. Kapıda Berk'in kız kardeşi Pelin'le karşılaşmamızla durdum. Bana bakıp

"Aa naber"

"Kötü"

"Neden?"

"Fisun Abla evde mi?"

"Evet yukarıda salondaydı"

"İyi bakalım görüşürüz"

"Görüşürüz"

Evin içine girip salona doğru ilerledim. Fisun abla salonda oturuyordu

"Merhaba"

"Aa canım merhaba gelsene"

Ayağa kalkıp bana sarıldı

"Nasılsın?"

"Yani ben bilmiyorum"

"Berkle bir sorun mu var?"

"Evet... ama bu Berk ve benden çok seninle Yavuz Abi'yi ilgilendiriyor." Anlamaz gözlerle bakıyordu bana. Cümeleme devam ettim "İnanın bunlar yaşanırken sadece bunları size nasıl söyleyeceğimi düşündüm. Kendimi çok kötü hissediyorum."

"Ne oldu anlat"

"Yavuz Abi'nin bir öğrencisi var. Sınavsız sınıfına aldı. Her gün birlikteler. Bugün Berk, Yavuz Abi'yi korumak için o kız benim sevgilim dedi. Yani bunu nasıl söylesem bilmiyorum... Geçende arkadaşım onları aynı binadan çıkarken görmüş kızın saçları ıslakmış. Berk'in dairesine yerleşmiş orada kalıyor. Bütün okul Yavuz Abi'yle birlikteliklerini konuşuyor."

"Sen ne söylediğinin farkında mısın?"

"Beni yanlış anlama lütfen Yavuz Abiyi suçlamıyorum. Sadece sizi uyarmak istedim"

Sinirle nefes alıp veriyordu. Çok bozulmuştu bunu yüzünden okuyabiliyordum "Anladım" dedi sadece

Ayağa kalktım "Neyse ben gideyim"

Hiçbir şey söylemedi. Kapıya doğru ilerledim. Pelin'de tam içeri giriyordu

"Neler oluyor"

"Hiç" diyip ilerledim.

..................................

BERK'TEN

Eve geldiğimde durdurdum arabamı. Pelin amcamların evinden bizim eve doğru ilerliyordu. Beni görmesiyle yanıma yaklaştı

"Ceyda buradaydı az önce"

"Nerede?"

"Fisun yengenin yanına gelmiş"

"Neden?"

"Emin değilim ama iyi bir şey olmadığı kesin. Fisun Yengenin rengi değişti resmen...Yavuz Abi biriyle birlikteymiş galiba"

"Allah kahretmesin..salak kız"

.....................................

YAVUZ'DAN

Sahil kenarında oturduğum küçük bir yer vardı. Orada oturmuş çayım elimde denizi seyrediyordum. Bülent'in yanıma oturmasıyla ona baktım. Bülent elini dizime koyup

"Bu Neslihan olayı nedir?" deyip çekti elini dizimden

"Hiçbir şey"

"Doğru mu söylenilenler?"

"Saçmalama değil tabiki.....Neslihan çok zor durumda kaldı"

"Merak etme unutulur birkaç güne. Ama dikkatli ol kariyerini çok sarsar bu olay. Küçük söylentiler ama duyulması olay olur biliyorsun"

"Gidip bakacağım"

"Neye?"

"Neslihan'a"

"Az önce ne söyledim sana ben.... Hem bu kızla neden bu kadar ilgileniyorsun?"

"Onu bu sorunla baş başa bırakamam"

"Bırak biraz yalnız kalsın. Her şey çok taze daha. Herkesin gözü üzerinizdeyken yan yana görünmeseniz daha iyi olur"

..................................

NESLİHAN'DAN

Kapının çalınmasıyla oturduğum koltuktan kalkıp kapıya yöneldim. Kapıyı açtığımda karşımda gördüğüm yüzle düşmüştü yüzüm. Yavuz'un karısı duruyordu karşımda

"Buyrun"

Başı dik bir şekilde gözlerime bakarak uyarıcı ve aşağılayıcı bir tonla "Bak lafı uzatmayacağım...Senin gibi kızlara ne derler biliyorsun değil mi?.. Yavuz sana bu daireyi verdiğine göre karşılığınıda almıştır."

"Ne diyorsunuz siz!"

"Yenge"

Berk'in sesiyle ona baktım.

"Bu ev benim biliyorsun...Neslihan benim sevgilim. Ben istedim burada kalmasını. O aptal Ceyda sana ne dedi bilmiyorum ama olan bu yani. Sevgilime karşı saygılı ol lütfen" birkaç saniye sessizlikten sonra

"Amcanı koruyorsun"

"Gerçekten benim sevgilim." Gözlerini Fisundan çekip benim gözlerime baktı "Ondan çok hoşlanıyorum"

"Umarım öyledir"

"Öyle"

Fisun Hanım birkaç saniye durduktan sonra arkasına dönüp ilerledi. Berk bana bakıp

"Bunu amcam için yaptım"

"Öyle mi?" Sesim yükselmişti biraz "Ne için naptın tam olarak? O salak beyninle ne düşünüyorsun bilmiyorum ama"

"Doğru konuş"

"Benim amcanla aramda öğretmen öğrenci ilişkisi dışında bir ilişkim yok..olmadı..olamazda anladın mı?..aldı mı o ufak beynin?" içeri girip çantamı aldım çıkıp hızla kapıyı çarptım anahtarı Berk'in yüzüne fırlattım "bunuda al ve defolun hayatımdan"

Berk şaşkınlıkla bakıyordu yüzüme onu itip yürüyüp gittim yanından. Merdivenlerden inip binadan çıktıktan sonra karşıdan gelen taksiye el yapmamla durdu. Taksiye binip uzaklaştım.

.....................................

BERK'TEN

Elimde anahtarla öylece duruyordum. Şaşkındım. İçimde değişik bir duygu vardı. Asansöre yönelip düğmesine bastım. Neslihan'ın az önce söyledikleri çınlıyordu kulağımda. Asansörün gelmesiyle içeri girip sıfıra bastım. Aşağı indikten sonra asansörün açılmasıyla binadan çıkıp arabama bindim. Hızla sürüyordum arabamı. Neslihan'ın yaptıkları dönüyordu sürekli kafamın içinde. Okuldaki tavrı, az önce olanlar. Ne yapıyordum, neler oluyordu anlayamıyordum. İçimde çözemediğim bir şeyler vardı.

Köşke geldiğimde durdurdum arabamı. Amcamın çalışma odasının ışığı yanıyordu. İçeride olduğunu düşünüp eve girdim. Amcamın odasına çıkıp kapıyı çaldım. Kapının kulbunu çevirip içeri girdim. Amcam çalışma masasında oturuyordu. İçeri girmemle bana çevirdi başını. Ona yaklaştım

"Şey ben özür dilerim bugün için"

"Benden değil Neslihan'dan dile"

"Az önce onun yanındaydım. Haberin yok mu?"

"Neyden?"

"Ben gittiğimde yengemde oradaydı....Neslihan gitti amca." Cebindeki anahtarı elimi alıp amcama gösterdim "anahtarları bana verip"

"Nereye gitti noldu? Ben hiçbir şey anlamadım"

"Yengem öyle saçma sapan konuşunca" amcam ayağa kalkıp kapıya yöneldi. Onu kolundan tutup "yengemin bir suçu yok Ceyda karıştırmış ortalığı. Gitme şimdi yanına"

"Neslihan'ın yanına gideceğim"

"Nereye?"

"Bilmem"

Amcam kolunu elimden çekip çıktı odadan.

...................................

PELİN'DEN

Odamda yatağıma oturmuş telefonumdan Selim'in instagramdaki fotoğraflarına bakıyordum. Sabit hikayelerinde abim, o, Işıl, Ceyda clupte dans ederken videoları vardı. Sonra yine abimle arabada fotoğrafları. Doğum günü kutlamaları, patiler....Çok yakınlardı abimle. Sürekli bakıyordum instagramına. Elim takip et butonuna gidiyordu sürekli ama bana dönmezse ya da yanlış anlarsa diye korkuyordum. Gerçi niye dönmesin ki? Öylece bakışıyordum takip et butonuna. Kapımın çalınmasıyla

"Gel"

Kapı açıldı. Karşımda Selim'i görmemle kalbim çarpmaya başlamıştı. Hemen elimdeki telefonu kapattım.

"Naber fıstık"

"İyidir...Senden?"

"İyii. Abine baktımda yoktu odasında"

"Evet abim henüz gelmedi...otursana" dememle makyaj masamdaki koltuğa oturdu

"Geldim geldim" abimin sesiyle Selim'de kalktı ayağa. Selim, abime bakıp

"Oğlum neler oluyor ya?"

Bende onlara bakıp "noldu?"

Selim bana bakıp gülümsedi "yok bir şey meraklı"

Abimin Selim'e "Gel benim odama geçelim" demesiyle çıktılar odamdan.

"Aman çıkın çokta umrumdaydınız....off umurumdasınız" diyip açtım tekrar telefonumu

....................................

YAVUZ'DAN

Öylece sürüyordum arabamı. Nereye gittiğimi bilmeden. O nerede olabilirdi? Bir arkadaşında belki annesinde, bir akrabasında. Ama öyle olsa başından onlarla olmaz mıydı? Saat gece yarısına yakındı. Aklıma yanan evleri geldi. Oraya doğru sürdüm arabamı. Evin önüne geldiğimde arabamı durdurup indim aşağı. Eve doğru yaklaştım. İçerisi yanmış heryer isti. Ev boş gibiydi. Tek tek baktım odalara.

"Neslihan!"

Bir odaya doğru yöneldim. Hissediyordum oradaydı. Yavaşladı adımlarım. İçeri girdiğimde öylece yerde oturan Neslihan'ı gördüm. Ona yaklaştım. Kısık bir sesle

"Neslihan"

Yanına yaklaştım. Ağlıyordu

"Napıyorsun burada?"

Elleriyle gözlerindeki yaşı sildi

"Hiç"

Bende yere onun yanına çömeldim. Gözlerine bakıp

"Merak ettim seni"

"Neden?"

"Neden gittin?"

"İşte"

"Hadi gidelim buradan" diyip uzattım elimi

"Ben gelmeyeceğim"

"Burada mı kalacaksın"

"Evet"

"Burada kalamazsın"

Ayağa kalktı. Birkaç saniye sonra bende kalktım

Sesi yükselmişti biraz "Niye?.. Sizeneki bundan?.. istediğim yerde kalırım. İstediğimi yaparım. İlgilenmeyin artık benimle"

"Napacaksın? Ne kadar burada kalacaksın? Sabaha hasta bir şekilde uyanırsın burada bir gün kalsan bile"

"Sizene"

"Yürü hadi gidiyoruz"

"Gelmeyeceğim diyorum siz beni dinlemiyorsunuz galiba...artık sizin desteğinizi istemiyorum. Sizinle tanıştığım günden beri her şey daha zor sanki. Öncedende zordu ama en azından ben hiç böyle aşağılanmamıştım"

"Napacaksın? Gideceğin bir yer varsa oraya götüreyim"

"Yok"

"Ee o zaman...evin yok, gidecek yerin yok, paran yok"

"Hallederim ben"

"Nasıl halledeceksin?" Elini cebine attı en azından belirli bir zamanı geçirebilmen için izin sana destek olayım"

"İstemiyorum ya istemiyorum" diye bağırdı

"Napacaksın o zaman!"

"Bilmiyorum. Bedenimi satarım belki sizcede çok güzel değil miyim?"

Yüzüne attığım tokatla çevirdi başını. Duyduğum şey beni çok sinirlendirmişti. Attığım tokata yapar yapmaz pişman olmuştum