1.12.2005 Şırnak

"Anne babam geldimiii" diye neşe saçarak evlerine girdi küçük kız. Ta ki ayak parmağını sehpanın kenarına vurana dek. Oturma odalarına seke seke girdi. Gördüğü manzar ile ofladı küçük zöhre.

"Yok annem daha gelmedi baban, markete uğramış" dedi annesi. Zöhre dudaklarını büzerek oturdu sarı koltuğa.

"Yine nereye gidiyoruz anne" dedi zöhre merakla. Bıkmıştı artık zöhre iki ayda bir şehir değiştiriyorlardı. Bu yüzden hiç arkadaşı olmuyordu. Annesi zöhrenin yanına oturup, zöhreyi önüne oturttu. Komidinin üzerinden tokalarını alıp örmeye başladı.

"Babanın tayini bitlise çıkmış" dedi annesi. Tekrar ofladı zöhre. Gerçekten asker çocuğu olmak çok zordu.

"Biliyorum sende yoruldum ama yapacak bir şey yok annecim" dedi kızının saçlarını okşarken. Annesine döndü zöhre.

"Sen ne yapacaksın peki anne" dedi zöhre, annesi edebiyat öğretmeni idi. Gülümsedi kızına.

"Eş durumundan faydalanacağım annecim" dedi annesi.

"Hemen mi gidiceğiz" dedi zöhre.

"Bir haftaya gideriz annem" dedi annesi. Kızının bu haline üzülüyordu ama elden başka bir şey gelmiyordu.

Zöhre odasına ilerledi. Odasına Girip ödevlerini yapmaya başladı. Ödevlerini bitirip biraz uyudu. Uyandığında babasını görmek onu mutlu etmişti, çünkü babasının işinden dolayı çok vakit geçiremiyorlardı.

...

9.12.2005 Bitlis 

Soğuk bir kış gününü yine arkada bırakıyordu Bitlis. Çocuklar okuldan dönüyor işçiler işlerinden sıcacık evlerine dönüyordu.

Ali deniz abisi, ve ablası ile okuldan eve dönüyordu. Ali deniz 11, abisi 14, ablası 13 yaşındaydı. Babalarının dediğine göre yan dairelerine birileri taşınıyormuş. Babasının askerlik arkadaşıymış. Ve kendinden bir kaç yaş küçük bir kızı olduğunu söylemişti

Söylediği doğruydu çünkü lojmanın önünde bir nakliye aracı, babası ve iki adam daha vardı.

"Hıh geldi bizim çocuklarda devrem" dedi babası.

"Hoş geldiniz çocuklar" dedi babasının arkadaşı.

Hepsi hoş bulduk diyip tanıştılar çocuklar eve geçtileer. Anneleri kapıyı açıp içeri girmelerini bekledi.

"İçeride arkadaşınız hadi girin tanışın" dedi annesi. Hepsi içeri girince zöhre ile tanıştılar. Ali deniz zöhrenin yanına oturdu.

"Ne yapıyorsun" dedi yaptığı şeylere bakarken.

"Ders" dedi sadece zöhre. Böyleydi tanımadığı insanlar karşı. Ders çalışmaya devam etti. Kapı çalınca kapıya koşmuştu gelen babası ve Ferhat amcaydı. "Hoş geldiniz" dedi babasına sarılarak.

"Hoş bulduk güzelim" diye karşılık verdi babası. Ferhat ikisinin bu haline güldü.

"Begüm murat buraya gelin" dedi çocuklarına. Murat ve Begüm çok geçmeden geldiler. Babalarına sorgular bir ifade ile baktılar.

"Ekmek almaya gidin üzerinede çikolata alın size ve zöhreye tamammı" diyip yirmi TL çıkardı cüzdanından.

"Tamam" dedi murat. Ayakkabılarını ve montlarını giyip evden ayrıldılar.

3 saat sonra...

Herkes yemeklerini yemiş anneler mutfakta sohbet ediyor babalar maç seyrediyorlardı. Zöhre babasını yanına kıvrılmış dikkatle etrafı inceliyordu.

"Hasan şu çayları adamlar götürüver" dedi annesi babasına mutfaktan seslenirken.

"Tamam şeyma geliyorum" Babası eşyaları yukarı çıkaran adamlara çay götürmek için ayaklandı ve mutfağa gitti. Fırat ve zöhre yanılz kaldı.

"Söyle bakalım büyüyünce ne olacaksın" dedi Fırat. Zöhrenin en büyük hayali öğretmen olup küçük çocuklara bir şeyler öğretmekti. Bunu sesli bir şekilde dile getirdi.

"Öğretmen olmak istiyorum fırat amca" dedi zöhre. Fırat zöhrenin başını okşadı.

"Afferim benim güzel kızıma" dedi Fırat. Derin bir tebbesüm oluştu zöhrenin dudaklarında, insanlar ona iltifat edince otomatikman böyle oluyordu.

"Babaaaa" diyerek odaya girdi Ali deniz. Babası Ali denize Ali deniz demek yerine Ali demişti.

"Efendim Ali" dedi yanına koşarak yanına oturan oğluna bakarak. Fırat iyi bir baba idi ama çocukları ile beraber çok az zaman geçirdikleri için çok üzülüyordu. Hem fırat hem hasan çocullarının ne doğumunda ne de doğum günlerinde yanlarında olmuştular. Emeklerken bırakıp yürürken bulmuşlardı çocuklarını.

"Bunu yapamadım. Çözebilirmisin" dedi babasına. Tabiki çözerdi ama fırattan önce zöhre hızlı davranarak aldı eline. Soruyu çözünce geri uzattı Ali denize.

"Çok kolay dı hemen çözdüm" dedi ve önüne döndü zöhre. Baba oğul şaşkınca baktılar zöhreye.

"Şey ben dördüncü sınıfım ondan yani" dedi zöhre. Ona bakan baba oğul tekrar önlerine döndüler.

"Eee sen ne olmak istiyorsun Ali" dedi zöhre. Ali'nin tek bir hayali vardı. Babası gibi asker olmak, vatanı kurtarmak istiyordu.

"Asker olucam ben sen" dedi Ali. Gerçekten merak etmişti. Ali'nin lojmanda hiç arkadaşı yoktu bütün arkadaşları okuldandı ilk defa bir asker çocuğu ile arkadaş oluyordu.

"Öğretmen" dedi zöhre.

"Yaa ne güzel" dedi Ali. Gerçekten ögretmen olunacak tıp vardı zöhrede.

Gerçi öhretmen tipi nasıl oluyordu bilmiyordu da neyse.

Giriş. Bölüm sonu

Herkes tekrardan MERHABA!!!

Bölüm kısa olabilir ama dert değil okunma artıkça bölümde artıcak.