Selamlar efendim selamlar.

Burada kitaplar wattbadde olduğundan daha çok okununca gaza geldim ve yenisini yazayım dedim.

Umarım zort olmayız.

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız 🤍😻

Sabahın köründe kalkıp da ev süpüren ev arkadaşım yaren sana da eyvallah. Cidden başka zaman mı yoktu ya. Oflayarak yatakten kalkıp banyoya girdim maalesef ebeveyn banyomuz falan yoktu yani kirayı zor ödüyorduk zaten. duşumu alıp çıktım, odama girip kıyafetlerimi giydim.

Mutfağa girdiğimde yaren kahvaltıyı hazırlamış ekmekleri kesiyordu.

"Günaydın Minel hanım."

"Size günler aydı da bize hala aymadı yaren hanım." Dedim. Gülerek gözlerini devirdi ve ekmek sepetini masaya koydu.

"Yeni yönetici bu gün geliyormuş." Dedi. Haberim vardı, işten çıkarılma gibi bir ihtimal vardı ve ben yönetici asistanıydım, yaren mimardı ama kredi kartlarına borçları olduğu için maaşı yatar yatmaz bir kısmı oraya kesiliyordu. Ve benimle bu fakir hanede yaşamaya mahkum kalıyordu.

Bizim zaten öyle çok süslü püslü hayatlarımız olmamıştı. Yaren yetimhaneden arkadaşımdı, üniversiteyi mimarlık okumuş ben gastronomi okumuştum

"Biliyorum, dua edelim de işten çıkarmasın." Dedim, tabağına peynir koyarken.

"Ya olan olursa asistanlara olur, ki bunlardan biri de sensin. Umarım kıl bir adam değildir." Dedi. İçimden umarım demek dışında bir şey gelmemişti.

❤️

Şirkete gelmiş işlerimizi hallediyorduk, düzenlenmesi gereken dosyalar, belgeler ve bir çok iş. Yeni patron hala gelmemişti. Odanın kapısı açılmıştı.

Gelen eski patronumuzun sevgilisi Melis hanımdı.

"Yeni derdiniz geldi." Dedi gülerek. Ona karşılık gülerek birlikte odadan çıktık. Yeni patronumuz gelmiş diğer çalışanlar ile tanışıyordu.

Sanırsam artık bir işim yoktu, herkesle tanıştıktan sonra yanında getirdiği asistanı ile odasına doğru ilerlemeye başladı.

"Sanırsam artık işsizim." Dedim, ağlamaklı bir sesle.

"Merak etme Minel bacım, iyi kadındı Derik arkandan." Dedi şirketin çaycısı cuma Ali abi.

"Çok sağol abi." Dedim. Hepsi bana gülerken eski patronumuz Semih bey konuştu.

"Takma be Minel, kendisi kaybeder eğer ki yanında asistanı ile geldiyse, daha iyi bir yerde işe başlarsın hem." Dedi. O öyle olmuyor işte.

Zengin işte, nereden bilsin iş bulmanın zorluklarını.

Patronun sesi geldi.

"Semihcim acaba asistanını artık alabilir miyim? Asistanım yok ya hani benim." Dedi. İşte bu be. Huh.

"Tabi, al tepe tepe kullan." Dedi arkasından gülerek. Odasına girince diğerlerine döndüm.

"E ben gideyim o zaman."

"İlk günden kovulmak istemiyorsan bencede git." Dedi yaren. Odaya ilerledim. Hadi kızım sen yaparsın. Sen nelerin üstesinden gelmedin ki bu ne.

Kapıyı çaldım, gir komutunu duyunca içeri girdim.

"Minel sen misin?"

"Evet benim."

"Güzel, 3 aylık faturaları ve çalışanların maaş dökünmanlarını istiyorum, sonra kahve getir ve burada kaç yıldır çalışıyorsun." Dedi ard arda.

"İki hafta sonra 4 yıl olacak." Dedim. Kafasını sallayıp sandalyede oturan kadını ve adamı gösterdi.

"Cemre hanım benim kişisel avukatım, ona uygun bir oda bul, cem de arkadaşım, yani ben yokken buranın patronu o, ona da bir oda ayarla." Dedim. Hepsini ajandama yazdım.

"Başka birşey yoksa çıkabilir miyim?"

"Çıkabilirsin."

2 saat sonra...

Bu gün gerçekten çok yoğun geçmişti faturaları ve maaş dökünmanlarını isteyeceğini bildiğim için gelir gelmez hepsini yapmış bir kenara koymuştum. Kahvesini götürdükten sonra da avukat hanıma ve patronumuzun sevgili arkadaşına boş odaları göstermiştim ama avukat hanım benim odamı istemişti.

Oldukça geniş bir odaydı ve şirkette sadece 6 oda boştu ve bunun dördü en alt kattaydı, giriş ve çıkış için oldukça konforluydu ama akşama kadar 34 kat çıkamazdım ve bana küçücük sadece masa ve vur kitaplığı olan bir oda kalıyordu.

Şaka gibiydi ama öyleydi.

Gözlerim ağrımaya başladığı için gözlüğümü takıp çalışmaya öyle devam ettim, kapıdan gelen ses ile oraya döndüm.

"Zor olmuyor mu?" Dedi. Bu Tolga neydi. Patronumuz...

"Yani biraz ama çokta önemli değil." Dedim. Masama ilerleyip sandalyeyi gösterdi.

"Oturabilir miyim?" Dedi.

"T-tabi." Dedim. Afallamıştım.

"Cvde gastronomi bitirdiğin yazıyor, neden mesleğini yapmak yerine asistanlık." Diye sordu.

"İş bulamadım."

"4 yıldır bu odada mı çalışıyorsun?"

"Hayır bu gün geçtim." Dedim. Kaşlarını çatıp bana baktı.

"Avukatınız benim odamı istedi, bu katta da bu oda kalınca buraya geçtim, mecbur." Dedim. Dudağının kenarını kaşınmaya başladı. Ayağa kalktı.

"Sen yarın olacak toplantıların özetini mailden bana at, şu oda işini de halledelim."

"Ben burada iyiy-" beni dinlemeden çıkınca yerime çöktüm, sanırsam başıma belayı feccili şekilde almıştım.

Son