Yine korkmazlar evinde bulmuştum kendimi aşağı inmek hiç istemiyordum fakat dikiz aynasından bana sert gözlerle bakan Gurur yüzünden hafif tırstım Poyraz iner inmez bende indim saat geç olduğu için ışıklar kapalıydı sahiden saat çok geç olmuştu yavaş yavaş eve yürüdük hiç istemiye istemiye Kaya anahtarı kapıya soktu ve ardından kapı açıldı kenarı çekilip bana içeri geçmem için yol verdi kayayı sevmiştim bana çok samimi yaklaşmıştı

İçeri girince direk merdivenlere yöneldim sabah bana verilen odaya kimseyi dinlemeden yürümeye başladım odaya gelince kapıyı açıp İçeri girdim gerçekten yorulmuştum dolabı açıp üstüme geçirmek için bir şeyler aldım üstüme geçirdikten sonra kendimi yata bıraktım , bırakmaz olaydım

Gece: Aaağ

Sırtıma ve popoma batan bir şeyle yataktan sıçramam bir oldu canım acımıştı ne batmıstı bana diyerek yatan çarşafın kaldırdım

Gördüklerime ağzım açık kaldı yatama serili olan inelere baka kaldım sadece bunu kim ve neden yapmıştı bu ailedeki kimseyi anlamıyorum vücuduma batan inenin acısını unutarak sakin kalmaya çalıştım Gecenin bu vaktinde kime hesap soracaktım hem

Büyük bir şaşkınlıkla tüm iğneleri topladım odada bulunan küçük kutunun içine koydum bunun hesabını sabah soracaktım

Yaşadım şeyden sonra tüm uykumun ve yorgunlumu sinir kaplamış oda beni basmaya başlamıştı kesin bu oda lanetli falandı bu odada her girdimde bir şey oluyordu

Kendimi odadan dışarı atıp biraz sakinleşmek adına daha önceden gözüme çarpan arka bahçeye gitme kararı aldım merdivenlerden inerken boğazımın kuruluğu yüzünden önce su içme kararı aldım rotami değiştirip mutfak yolunu tutum

Mutfak önüne geldimde koridoru kaplayan mutfak ışığı gitkatimi çekti demekki tek uyanık ben degildim umursamadan mutfa girdim sulahiye su dolduran bir adet Kaya ile karşı karşıya geldim bardağa suyunu doldururken bir yandanda bana bakıp sırıttı bu adam ne çok sırıtiyordu böyle

Kaya: uyumadınızmı doktor hanım

Ona göz devirip elindeki sürahiyi alıp kendime su doldurdum tezga yaslanıp suyumu içtim gerçektende susamısım kayaya baktimda bana bakıyordu bardağı kenara bırakıp "hayırdır ne bakiyorsun" dedim o ise kocaman bir gülümseme ile bana bakıyordu gerçekten bu adamın delli oldunu düşünüyordum

Onu daha fazla takmadan mutfaktan çıktım ve ilk hedefim olan arka bahçeye gittim bahçe büyük ve güzeldi oturma köşeleri ve bir masa vardı oturakların birine gidip oturduk kafamı gökyüzüne çevirdim gökyüzünün maviliği içime bıraktığı huzuru tarih edemezdim ama şuan gökyüzü mavi değil kapkaranlıkti Karanlığı aydınlatan tek şey yıldızların parlaklığıydı kafamı gökyüzünden uza çevirip manzaraya baktım garipti her şey alışık olmadın görüntülerdi ben dalmış bir şekilde manzarayı inceliyorken yanımda bir hareketlenme oldu kafamı sola cevirdimde kayayı gördüm

Gece:gerçektenmi?

Kaya:istersen Gecenin sessizliği beraber paylaşalım istersen konuşup dertleşelim belliki ikimizinde uykusu yok Gece uzun

Sessizce önüme döndüm bir süre daha ileriye baktım Kaya gerçekten konusmiyor benle anı paylasiyordu fakat sessizliği uzun sürmedi konuşmaya basladı" kimdi o " dedi kimden kas ettini anlamadan suratına baktım "kapıya gelen adamı diyorum kimdi sevgilin falanmı" dedi

Keşke ama nerde sahi aklıma gelmişti yine yüzümde istemsiz bir gülümseme oldu "hayır onu tanımıyorum ama tanımak isterdim "

Kaya: nasil tanımıyorsun

Gece:babamım askerlerinden biri büyük ihtimalle

Kaya:yani senin hiç bir şeyin

Gece :Evet tanımıyorum onu

Diyerek önüme döndüm tanımak isterdim ama işte....

💫💫💫

Şuan napiyormuydum kahvaltı sofrasında oturmuş herkesin yüzüne bakıyordum o ineleri kim koyduysa onu oldürcektim ben herkesin yüzüne bakarken sofraya uras geldi suratında büyük bir gülümseme vardı bana bakarak" rahat uyudunmu ablacım umarım çok canın acimamiştır " dedi

Gerçekten bu cocun benle derdi neydi böyle ona bakıp büyük bir gülümseme gonderdim" Evet çok rahat uyudum neden sordunki" diyerek ağzıma bir salatalık attım onun ise yüz ifadesi değişti

Uras:nasıl rahat uyudun sen nerde uyudun

Gece:dün bana verilen odada yattakta uyudum ya nerde uyiycaktım

Uras bu sefer dahada şaşırdı ben hemen geliyorum diyerek sofradan kalktı ve yukarı çıktı kesin yataktaki inelere bakmaktır yerindemi diye fakat şuan onun arkasından gidemedim çünkü işe geç kalıyordum bende sofradan kalktım bir anda tüm yüzler bana döndü " izninizle size afiyet olsun dedim"

Hızla dışarı çıktım ve hastanenin yolunu tutum

....

Bölüm sonuuuuuuu😆💫🥰

Kontrol etmedim umarım yazım yanlışım yoktur🙁