Medya:Arya

Her zamanki gibi okuldan çıkmış spor salonuna doğru ilerliyordum, uzun zamandır gitmemiştim ve sinirimi atmam lazımdı. Buraya gelip o torbaya vurduğumda sinirim yatışıyordu.

Nihayet geldiğimde içeri girdim ve dolabıma doğru ilerlemeye başladım. Dolabımın kilidini açıp içine çantamı ve gitarımı yerleştirdim, içinden sargılarımıda alıp kapağı kapattım.

Sargıyı elime sardıktan sonra torbaya vurmaya başladım yaklaşık 10 dakika sonra arkamda bir ses duydum tabikide bu sesin sahibi Semih Abiydi.

Semih abiyi çok severdim yeri geldiğinde hem bana bir baba hemde abi olmuştu. Her zor zamanımda ayaklarım onu bana götürüyordu. Tabii onunda zor zamanlarında ben yanında olmuştum.

Semih Abi:Ooo kimleri görüyorum Arya hanım siz buralara gelirmiydiniz? Hem sen bana geldiğini niye haber etmedin?

Arya:Abi seni rahatsız etmek istemedim belki işin vardır diye haber etmedim

Semih Abi:Olur mu öyle şey bir daha olmasın

Arya:Tamam abi

diyip gülümsedim oda gülümsedi daha fazla dayanamayarak ona sarıldım.

Arya:İyi ki varsın abi

Semih Abi:Sende iyi ki varsın canımm

Arya:Eee Kuzey bey nerelerde

Semih Abi:Bilmem gelir herhalde birazdan

Aradan biraz zaman geçince kuzey kapıda görünmüştü.

Kuzey:Ben geldimmm

Semih Abi ve Arya:Hoşgeldinn

Kuzey:Ooo abla hoşgeldin gel bir sarılayım

Sarıldıktan sonra

Kuzey:Sen neden gelmiyorsun?

Arya:Bizimkinleri biliyorsunuz

Semih Abi:Bir şey yaptı mı?

Arya: ......

Semih Abi:Tamam ben anladım, gelin bir sarılalım

Üçümüz beraber sarıldık

Arya:Abi beni hiç bırakma

Semih Abi:Bırakmam abim bırakmam

Kuzey:E bennn

Arya:Sende öyle sende beni bırakma

diyip kafasını karıştırdım.

Kuzey:Aslaa

Diyip bana tek sarıldı ve kafasını boynuma gömdü sanırım kokum onu rahatlatıyordu ki ensemde bir ıslaklık hissettim.

Kuzey:Arya ben seni böyle görmeye dayanamıyorum içim el vermiyo sana bir şey olunca kalbim sıkışıyor

Arya:Şşş sakın ol hem ben senden ayrılamam ki sen beni korursun

Kuzey:Koruyamıyorum Koruyamıyorum ben kötü bir arkadaşım

Arya:Sakın,sakın sen kötü bir arkadaş olmayı geç kötü bir insan bile değilsin böyle düşünme kaderimde böyle varmış böyle oluyor

İşte biz böyle konuşurken telefonum çaldı

Pislikk arıyor....

Arya:Ulan normalde iyi insan sözünün üstüne gelir, bunun iyi insan olmasını geç şeytana pabucunu ters giydirir lan yanlış doğmuş bu

Dediğim an Semih abi ve Kuzey kahkahalara boğuldu,bende daha fazla vakit kaybetmeden telefonu açtım.

Selim:Bu telefon niye geç açılıyor, ben sana bu telefonu geç aç diye mi aldım

Arya:Ne oldu baba?

Selim:Bana baba deme ben senin baban değilim senden nefret ediyorum!

Arya:T-tamam ne oldu?

Selim:Her ne iş yapıyorsan bırak ve çabuk eve gel!

Arya:Tamam birazdan ordayım

Dediğim an telefon suratıma kapandı.

Kuzey:Noldu?

Arya:Şuan her ne yapıyorsam bırakıp eve gelecekmişim, neyse o zaman sonra konuşuruz ben kaçarr

Semih Abi:Görüşürüz

Semih Abi ve Kuzeyle vedalaştıktan sonra dolabıma doğru ilerledim elimdeki sargıları çıkarıp dolabıma koydum, çantamla gitarımıda alıp spor salonundan çıktım.

Nihayet eve geldiğimde kapıyı çaldım, kapıyı açan annemdi kapıyı açıp içeri geçmesi bir olmuştu,sabır çekip içeriye geçtim tam odama çıkacaktım ki

Selim:Sana odana çıkabilirsin diye bir şey söylediğimi düşünmüyorum küçük hanım!

Arya:Odama çıkmak içinde senden izin almayacağım

O sinirle yanıma gelip sert bir tokat attı

Selim:Alacaksın lan bu evde yaşıyorsan benim kurallarım geçer ve buna uymak zorundasın,neyseki senden kurtuluyoruz

Arya:O-o ne demek?

Selim:Şu demek sen doğduğunda karıştırılmış olabilirmişsin o yüzden DNA için hastaneye gıdıcez çık odana ve hazırlan

Hiçbir şey söylemeden yukarı çıkıp kapımu sert bir şekilde kapatmıştım.Kapının önüne çökerek kafamı kapıya yasladım.

Ne yani şimdi benim tamı tamına 17 yılım bir yalandan ibaret mıydı? Ben bu acıları sadece bir hemşire yüzünden mi çekmiştim. Beni hizmetçileri gibi kullanmaları, beni ben hiçbir şey yapmama rağmen sınırı atmak için babamın dövmesini, bana eziyet etmelerini hepsini sadece bir hemşire parçası yüzündendi. Benim hayatım kaymıştı ama hemen de kötü düşünmemek lazım belkide çocukları değilimdir? Off kimi kandırıyorum bu evde ne anneme nede babama benziyorum...

Ben bunları kafamda düşünürken kapı birden sert bir şekilde açıldı, dizlerimin üstüne düştüm. Babam gelmişti;

Selim:Ben sana bu kapı çarpılmayacak demedim mi ama sen dur ben seni bu aralar seni çok boşladım. Hem zaten gidiceksin sana küçük bir hatıram olur, ne dersin?

Diyip kemerini çıkarmaya başladı çıkardığı gibide sert bir şekilde hiç acımadan art arda vuruyordu.Tabii arada tekmelerde vardı.

Arya:Baba nolur yapma, özür dilerim lütfen bir daha yapmam nolur vurma

Evde sadece benim çığlıklarım vardı ve ne annem gelip babama bir şey diyordu nede mahalle sakinleri

Babam beni yere fırlatıp bıraktıktan sonra;

Selim:Şimdi şu yaralarını kapat ve giyin gel!

Bende sadece kafa sallamakla yetinmiştim. Ardından ayağa kalkıp yaralarımı kapattım sonra dolabıma doğru ilerledim içinden siyah bir eşofman ve beyaz bir üst aldım son olarak telefon ve kulaklığımı alıp odamdan çıktım.

Aşağıya indiğimde kimse yoktu belki dışarıdalardır diye dışarı çıktım ama kimse yoktu o sırada telefonuma mesaj geldi

Pislik kişisinden bir mesaj...

Selim:****** bu hastaneye gel bizde oradayız çabuk ol!

Allahım madem gittiniz beni niye almıyorsun bu kadar mı vicdansız olur bir insan be,Neyse diyip hemen bir taksi çağırıp beklemeye başladım

Medya:Kerem Akdemir

Şirkette odamda oturmuş dosyalarla ilgilenirken kapı çaldı.Gelen kişi sekreterim Sonerdi.

Soner:Kerem bey, Ayaz bey size bir şey iletmemi istedi

Kerem:Söyle

Soner:Sizin hastanenizde doğumlar sırasında bebekler karışmış olabilir zaten sizde son kazadan sonra şüpheleniyordunuz bu yüzden sizi DNA için hastaneye bekliyor

Kerem:T-Tamam çıkabilirsin

Soner çıktıktan sonra hemen Ayaz'ı aradım olanların doğru olup olmadığını sordum oda evet cevabını verince hemen ceketimi alıp şirketten çıktım.

Eve doğru son sürat gidiyordum, geldiğimde hemen arabadan inip eve girdim, evde olanlara herşeyi anlattım evde Yeşim (Yani eşim) İrem (Yani kızım) ve ikizi Aras vardı.

Bu durumu ilk söylediğimde Aras çok mutlu olmuştu, aslında bende içten içe mutluydum çünkü İrem bize az çektirmemişti. Mesala hep kardeşlerini küçük görür onlara bağırır çağırırdı, onları rezil eder bize karşı kötülerdi, hep bizden uzak durur eve geç saatlerde gelirdi.Ben hep onun yanında oldum ama onu korusam bile bana karşı da uzaktı ve ben sadece bir baba-kız ilişkisi yaşamak istemiştim.

Kızımla vakit geçirmek, onla parka, sinemalara, avmlere götürmek yani onunla zaman geçirmek istedim tabi bunu İremle hiç birisiyle yapmadım daha doğrusu yapamadım hep bizden uzaktı.

Yeşimse bu durumu söylediğimde şaşırmış gibi boşluğa bakıyor gibi bakmıştı.Hiçbir tepki vermemişti.

İrem ise en mutlu olanımızdı onu mutlu eden şey ne bilmiyorum ama sanırım bizden kurtulacağı için mutluydu.

Hiçbirimiz vakit kaybetmeden hemen arabaya bindik ve yine son sürat hastaneye doğru sürmeye başladım.

Nihayet geldiğimizde inip Ayaz'ın odasına çıktık içeri girdiğimizde bir kadın,bir erkek vardı ve Ayaz bizde hemen onların karşısındaki yere oturduk.

Ama kızları neredeydi acaba gelmemiş miydi? Daha fazla dayanamayarak sordum

Kerem:Kızınız nerede?

Selim:Evde gelir birazdan

Kerem: Siz niye getirmediniz sonuçta evden geldiniz

Selim:Kendi gelsin umrumda değil

Kerem:Ne demek umrumda değil, kızın lan o senin hem nasıl arabana almazsın

Selim:Birincisi kızım değil ikincisi belki canım arabaya almak istemedi sana mı sorucam

Kerem:Seni varya!

Diyip ayağa kalkmasıyla kapının çalması bir oldu

Medya:Arya

Sonunda taksi gelmişti, hemen binip hastanenin ismini söyledim ve kulaklığımı takıp şarkı dinlemeye başladım.

Taksi durduğunda inip adama parayı uzattım ve hastaneye doğru ilerledim. Hastaneye girdiğimde direkt danışmaya gidip;

Arya:Merhaba, Selim Kılıçsoy hangi odada acaba?

Danışmadaki Kadın:Merhaba, DNA testi için gelmiştiniz değil mi?

Arya:Evet

Danışmadaki Kadın:Tamam, 3. Katta soldaki koridordan ilerleyin karşınıza bir kapı çıkıcak kapıda Ayaz Akdemir yazıyor

Arya:Tamam çok teşekkürler

Danışmadaki Kadın:Bişey değil

Ona gülümseyip asansörleri doğru ilerledim, geldiğinde binip 3. Kara bastım. Asansör durduğunda inip soldaki koridorda ilerlemeye başladım kapıdaki yazıyıda gördüğümde kapıya doğru ilerledim ve kapıyı çaldım.

İçeriden sesler geliyordu ve ben kapıyı tıklatınca sustular, kimseden ses gelmeyince bende kapıyı açıp içeriye girdim.

İçeride doktor,hemşire ve bir adam onlar dışında eş sandığım iki kişi ve benim yaşlarımda olan bir kız ve bir erkek vardı.

Küçük bir baş selamı verip ailemin yanına oturdum,O sırada babam konuşmaya başladı

Selim:Nerede kaldın sen?

Arya:Geldim işte, hem sanane!

Selim:Benimle doğru konuş ben senin babanım

Sinirli bir şekilde göz devirip konuştum.

Arya:Nedense insan içinde babam oluyorsun, evde bana gram babalık yaptığını görmedim şimdi benim ağzımı açtırma!

O sırada kolumda bir acı hissettim anlık yüzümü buruştursamda hemen eski halimi alıp kolumu hızlı bir şekilde çektim,karşıdaki adamında ayaklanmaya çalışması ve karısının onu oturtturmasıda gözümden kaçmamıştı.

Selim:Seninle akşam görüşücez, bu günkü dayak sana yetmemiş sanırım.

Sert bir şekilde yutkundum çünkü korkuyordum.

Şimdi diyeceksiniz madem dövüşe biliyorsun babana neden karşı gelmiyorsun cevap çok basit adam bana o kadar şey yaşattı ki artık bende bunlar travma halini aldığı için ona karşı gelemiyorum.

Neyse sonra doktor konuşmaya başladı.

Doktor:Evet, öncelikle her iki ailede buraya kadar geldiğiniz için çok teşekkürler sizi buraya çağırmamızın nedeni her kızların karışmış olabilecekleri o yüzden hemen DNA testi yapalım.

Herkes başını salladıktan sonra tekrar konuştu;

Doktor:Öncelikle babalardan kan alalım

Hemşire her iki babadan da kanı aldıktan sonra bana döndü bende kanımı verdikten sonra yere odaklandım, kadında karşıdaki kıza doğru ilerledi, kısa bir süre sonra tiz bir çığlık sesi duydum.

İrem:Bana o iğneyi yapamazsın, ben böyle bir saçmalık için onlara kanımı vermem!

Hemşire:Üzgünüm ama bu kanı almak zorundayım, lütfen daha fazla zorluk çıkarmayın

İrem:Hayır dedim sana!

Ben artık daha fazla dayanamayıp, kızın yanına ilerleyip sert bir şekilde kolunu tuttum.

Arya:Bana bak bu kanı vermem de ne demek paşa paşa bu kanı vereceksin hem kafın burada görevini yapıyor ona bağıramazsın.Biz burda önemsiz bir şey de yapmıyoruz seni bilmem ama benim için hayatım söz konusu şuan burda çocuk gibi davranacağına biraz ciddi ol!

Sanırım biraz fazla tepki vemiş olacağım ki kıza sus pus geldi tek kelime etmedi, hemşirede bunu fırsat bilip hemen kanı aldı. Bende bana bakan şaşkın gözleri umursamayarak yerime oturdum.

Hemşire:DNA testi 1 saate çıkar merak etmeyin

Herkez tamam anlamında bir şeyler söyledikten sonra doktor ve hemşire odadan çıktı bende kulaklığımı çıkarıp müzik dinlemeye başladım.

O sırada telefonum çaldı;

Kuzeyimm Arıyor...

Odada kimse konuşmasığı için herkesin bakışları bana döndü, bende hiç vakit kaybetmeden telefonu açtım.

Arya:Efendim Kuzey

Kuzey:Abla napıyosun

Arya:İyiyim canım sen?

Kuzey:İyi bıraktığın gibiyiz nerdesin sana bir şey yaptı mı it!

Arya:Hayır yapmadı ve hastanedeyim

Kuzey:Ne! Neden bir şey mi oldu? Hangi hastane çabuk söyle geleceğiz!

Arya:Hayır hayır sakın ol ben iyiyim gelmenize gerek yok sadece doğum sırasında karıştırılmış olabilirim o yüzden DNA için hastanedeyim

Kuzey:Ne! Neyse tamam hangi hastane

Arya: ******* hastanesi

Kuzey:Tamam o halde görüşürüz haber et mutlaka öptüm

Arya:Tamam ederim görüşürüz

Diyip telefonu kapattım herkez bana bakıyordu sanırım ne konuştuk larımızı duymuşlardı.

Bende umursamayarak müzik dinlemeye devam ettim.

Medya:Aras

Sonunda hastaneye gelmiş Ayaz abimin odasındaydık.

Karşıda öbür aile vardı ve İrem'e gülümseyip duruyorlardı tabiki bu umrumda bile değildi ama onların kızı neredeydi ben bunu düşünürken babamlar atışmaya başladı o sırada kapı çalınınca susmak zorunda kaldılar.

Kapıdaki kişi ses gelmeyince içeriye girdi ve yavaş adımlarla ailesinin yanına oturdu.

Hala daha kıza bakıyordum simsiyah saçları ve masmavi gözleri vardı.

Gözlerini babamdan saçlarını annemden almıştı ve tamamen benim kız halimdi şimdiden ona ısınmıştım ama hemen yiz veremezdim İrem'in yaptıklarından sonra kimseye kolay kolay güvenemiyordum.

Biraz zaman geçti herkez kanları verdi İrem sorun çıkarsada karşıdaki kız onu susturmuştu ve bu beni ona daha çok ısıtmıştı ve gururlandırmıştı.

Aradan biraz zaman geçti kimse konuşmuyordu o sırada karşıdaki kızın telefonu çaldı telefonla konuştu ama benim takıldığım tek şey telefonu "Efendim Kuzey" Diye açmasıydı acaba sevgilisi miydi? Veya bir sevgilisi var mıydı? İnşallah yoktur çünkü şuan bile çok kıskanmıştım.

İnşallah o benim ikizimdir...

~1 Saat Sonra~

Evet kapı açılmış doktor ve hemşire içeri girmişti,elinde kağıtlar vardı ve doktor çok mutlu ve heyecanlı görünüyordu.

Doktor:Evet sonuçlar çıktı hazırsanız söylüyorum

Arya:Doktor bey piyango bileti çekip sonucunu beklemiyoruz hadi çabuk söyleyin

Doktor:Tamam, Arya KILIÇSOY ℅99,99 Kerem AKDEMİR'in kızıdır. İrem AKDEMİR ℅99,99 Selim KILIÇSOY'un kızıdır.

Doktor konuşması bittikten sonra başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. Gerçekten 17 yılım tamamen yalandı ve ben bunca acıyı bir hemşire parçası yüzünden çekmiştim.Tek bir yanlış bütün hayatımı mahvetmişti peki bundan sonra ne yapacaktım? Bu acıya daha fazla katlananilir miyim?

O sırada "Babamm" Diyip koşarak boynuna atlayan İrem'i Eski Babamla beraber sarılmalarını beklemiyordum. Ve babamın "Kızımm" Diyip onun saçlarını okşamasınıda.

Ulan babam benim bir gün olsun saçımı okşamadı veya bana sarılmadı hadi bunları geçtim bana bir kere olsun kızım demedi daha 2 saat gördüğü kişiyi 2 dakikada kızı belledi.

-Flashback-

Akşam okuldan eve geldiğimde hala düşünüyordum bütün arkadaşlarım hep babalarıyla beraber yaptıkları şeyleri anlatıyorlardı.

"Biz babamla beraber lunaparka gittik"

"Babam beni salıncakta salladı, bir an uçtum sandım"

"Babam bana akşam yatmadan önce masal okudu"

"Ben bu gün babamla beraber uyuyacağım"

"Babam benim saçlarımı ördü"

"Babam benim saçlarımı okşadı"

Bu sözler hep kafamın içinde dönüyorlardı.

Oysa benimle babamla yaptığım bir şeyi geç bir anım bilene yoktu.

O an artık daha fazla dayanamayıp babamın yanına gittim, televizyon izliyordu.

Arya:Baba sana bir şey sorabilirmiyim? "

Selim:Söyle, ve kaybol gözümün önünden!

Arya:Baba benim saçımı okşar mısın?

Sözüm bittiği an yanıma gelip saçımı sert bir şekilde tuttu ve bana tokat attı.

Selim:Lan ben seni sevmiyorum seni de çocuğum olarak görmüyorum ne saç okşamasından bahsediyorsun!.Anla artık kızım bu hayatta seni kimse sev-mi-yor şimdi yürü git sinirimi bozdun zaten bir televizyon izliycem içine ettin, sana bu akşam yemek yok odandan çıkma!

Arya:T-Tamam

Hızlı bir şekilde odama çıkıp kapımı kapatıp kilitledim ve yatağıma oturup ağlamaya başladım.

(İçimden) Ya beni hiç mi sevmediniz, ne yaptım ben size. Size karşı tek kötülüğüm olmadı.

O sırada kapın sert bir şekilde açılmaya zorlandı ardından babamın sesini duydum.

Selim:Ben sana bu kapı kapanmayacak demedim mi? Aç şu kapıyı!

Korka korka yavaş adımlarla kapının önüne gelip açtım.

Kapının ardında sinirli ve öfkeli bir baba beklemiyordum.

Hemen yanıma gelip iki yakamdan tutup yere attı ve beni orada saatlerce dövmüştü.

Hiç yorulmadan, acımadan ve usanmadan...

-Flashback bitti-

Ben onlara hala ağzım açık bakarken daha fazla dayanamayıp bizi karıştıran hemşirenin yanına gidip iki yakasından tutup sert bir şekilde kafa attım, yere düştüğünde üstüneıkıp art arda yumruk atmaya başladım.

Nerdeyse şuan 17 yılımın acısını çıkarıyordum ve hiç pişman değildim.

Arya:Lan p!ç senin yüzünden 17 yılım yalan oldu her şeyi boşa yaşadım, senin tek bir hatan yüzünden hayatım kaydı ben seni napıyım şimdi!

O sırada kızlar bağırıyor, doktor ve biyolojik babam bizi ayırmaya çalışıyorlardı.

En sonun bırakıp karnına bir tekme atıp hastaneden çıkmak için ilerlemeye başladım.

Dışarıya çıktığımda derin bir nefes aldım,bir banka oturup sigara yaktım.

O sırada karşıdaki araba tanıdık geldi evet bu Semih Abi'nin arabasıydı onlar da beni görmüş olacaklar ki hemen arabadan inip yanıma geldiler.

Kuzey:Noldu abla sonuç ne çıktı?

Semih Abi:Hem ben sana bu zımbırtıyı içme demedim mi!

Arya:Ay abi bir durun sinirliyim zaten sizi üzmek istemiyorum ve sonuç doğru Kılıçsoyların kızı değilim

O sırada sinirden gülüp sonra ağlamaya başladım.

Ardından ikisinin yanına gidip sımsıkı sarıldım.

Arya:Abi ben bu hayatta ne kötü bir şey yaptım yada bir şey mi yaptımda ben bu acıları yaşıyorum. Benim ne suçum günahım vardı. Ben bunca acıyı boşuna mı çektim abi

Diyip hıçkırarak ağlamaya başladım.

Onlarda bir şey söyleyemiyordu sadece yanımda durup beni teselli etmeye çalışıyorlardı.

O sırada bizi gözleri yaşlı izleyen biyolojik ailemi gördüm ama umursamadan sarılmaya devam ettim.

Semih abim yüzümü iki avuç içine alıp konuşmaya başladı.

Semih Abi:Bak güzelim ailende bekliyor, kendine yeni bir sayfa aç geride kalan kötü şeyleri unut biraz iyi düşün ailenle vakit geçir.

Arya:Abi ben...

Kuzey:Hadi Aryam, aileni bekletme

Arya:İ-istediğim zaman sizi görebilir miyim?

O sırada gerçek ailem bize yaklaşmaya başlamıştı.

Semih Abi:Tabiki kimse bu konuda seni zorlayamaz istediğin zaman bizi görebilirsin. Gitmek istemezsen bizdede kalabilirsin ama bence yeni bir sayfa açıp önüne bak artık kendine odaklan

Arya:Tamam abi deneyeceğim

Diyip onlardan ayrıldım ve gerçek aileme doğru ilerlemeye başladım.

Yanına vardığımda babam konuşmaya başladı.

Kerem:Kızım evimize gidelim mi?

"Evimize" Ne güzel bir kelimeydi artık bende bir ailem, kardeşlerim vardı hep bir kardeşlerimin olmasını istemiştim. Ama hemen onlara yüz veremezdim ilk önce onları tanıyıp güvenmeliydim.Eğer onlara güvenirsem gerçekten bir "Yuvam" Olduğunu hissedip mutlu olacağım...

Arya:Gidelim kerem bey

Kerem bey dediğim için ilk baş biraz bozulsada sonradan eski halini aldı tabiki onlara hemen anne, baba veya abi diyemeyecektim onlarında beni anlamaladı lazımdı bende çok kolay şeyler yaşamamıştım.

O sırada annem Yeşim konuşmaya başladı;

Yeşim:E haydi o zaman arabaya

Diyip arabaya doğru ilerlemeye başladım arabaya bindiği mizde üzerimde çok yoğun bir yorgunluk hissi vardı babam da bunu anlamış olacak ki

Kerem:Kızım eve giderse yeni kadar uyuya bilirsin biz seni uyandırırız

Sadece kafa sallamakla yer inmişti o sırada uykuya daldığımı hissettim ama aynı zamanda bir kişinin omuzuna düştüğümüde ve bu kişinin kasıldığınıda

Ardından daha fazla düşünmeyip kendimi o eşsiz kadanlığa bıraktım...

Arabanın durmasıyla geldiğimizi anlamıştım hemen gözlerimi açtım açtığımda birinin omzunda yatıyordum ve o kişide beni izliyordu.

Arya:Ö-özür dilerim

Aras:Ne için?

Arya:Başım omzuna gelmiş

Aras:Önemli değil, neyse geldik in hadi

Arya:Tamam

Diyip arabadan inip eve doğru yürümeye başladım pardon ev değil saray yavrusu

Annem kapıyı açıp babamla aynı anda

Kerem bey ve Yeşim hanım:"Evine hoşgeldin kızım"

diyip içeri geçtiler Yeşim Hanım'ın arkasından Aras gidince bende onun arkasından içeri geçtim.

İçeri geçtiğimizde direkt salona giriş yapmaktaydık salonun hemen yanında mutfak ve bir kaç oda daha vardı. Sanırım misafir odasıydı, Salonun hemen yanında merdiven ve asansör vardı.

BİR DAKİKA

Evde asansör var şaka mıııı tabi zengin bir ailem varr olucak o kadar

Salona geldiğimizde 3 tane maşallahı olan kumral erkek vardı.

Böyle yazarsam Aryanın iç sesi

Arya:Lan maşallah bunee bunlar abim mi?

-Yok dedenn

Arya:Sen ne ara geldin şaziye

-Gelirim ben bu arada bunlar çok yakışıklı

Arya:Abim olmasalardı nikahı basardım ya neyse

Hepsine tek tek baktıktan sonra gözüm bir noktada takılmıştı oda aynı şekilde bana bakıyordu.

Siyah saçları ve mavi gözleri evet evet bu oydu....

Evet Canlarım yeni bir kurguyla sizlerle birlikteyim 💓⭐🦋

2600 Kelimede🫠

Bu benim ilk defa yazdığım bir kurgu değil önceden wattpad'te kapanmadan önce bir hikayem vardı ama yarım kaldı bitiremedim 🥲

Çok fazla bu kitabı okumayanlar ve yıldız atılmayanlar olmazsa sınır getireceğim.

Her zaman aktif olamayabilir ı'm ama elimden geldiğince atmaya çalışacağım sizi çok seviyorum görüşürüzz💓🦋🥰😍