İyi Okumalarr ballarım🍯

Sınır:9 Oy 4 Yorum

(Bence yaparsınız🥹)

Sabah alarmın sesiyle zorda olsa gözümü açarak uyanmıştım.

Bu gün dövüşüm vardı ve ben bunu her ne olursa olsun kazanmalıydım.

Yataktan kalktığımda banyoya gidip yüzümü bol suyla yıkadım, ardından odama dönüp okul kıyafetlerinide giydikten sonra az bir makyaj yapıp saçımı sıkıca yukardan toplayıp perçemlerimi dışarıya çıkarttım. Yatağımı toplayıp, çantamı ve telefonumu alarak odadan çıktım.

Asansöre geldiğimde içeriye girdim, girdiğimde içeride Emir vardı. Gözlerime hala daha pişmanlıkla bakıyordu, gözleri gözlerimde küçük olsa bile bir umut arıyordu.

Herhalde Allah'ta hep bizi asansörde karşılaştırmayı yazdı kaderimize...

Onun bana baktığını hissediyordum ama inatla ona bakmıyordum.

O benim değerimi bileseye kadar süründüreceğim.

Nihayet ondan kurtuluşum olarak kapılar açılmıştı, bende hemen kendimi dışarıya attım ve yemek odasına doğru ilerledim.

💛

Ailecek güzel bir kahvaltıdan sonra çantamı tek koluma atarak telefonumu da elime aldım.

Abimlerle aynı anda çıktığımızda abimler arabaya doğru ilerlerken bende motoruma yaslanarak telefondan Mert'i aradım.

Arya:Alo Mert?

Mert:Efendim Yangın

Arya:Cellat her an bir şey yapıp saldırabilir o yüzden babamın ve abilerimin arkasına koruma köy yani uzaktan takip birde evdeki korumaları arttır

Mert:Tamamdır Arya o iş bende

Telefonu kapattığımda abim lerin arabasının hala orada olduğunu gördüm sanırım beni bekliyorlardı. Bende bekletmek istemediğim için hemen motora binip kaskımı taktım.

Işıklarda durduğumuzda abimler tam yanımda durmuşlardı ve bana baktıklarını hissediyordum.

Yanımda bir kaç motor daha durunca onların Kuzey, Arda ve Zeynep olduğunu anladım kısaca onlara baş selamı verdim, sonuçta kafamda kask vardı böyle selamlaşabilmiştim.

Okul yoluna girdiğimizde bizim motorlar önden arkadanda abimin arabası gelmişti ve onların arkasındanda benim korumalarım;

Ben motordan inip kaskımı çıkardığımda diğerlerini bekledim korumalarımda hemen arkamdaydı;

Arda bana "Ne iş? " Der gibi bakınca bende ona sonra diye bir bakış attığımda tamam diyip önüne döndü.

Ben okula doğru yürümeye başladığımda Ardalarda yanımda korumalar arkamda gidiyorduk. Sonrasında kafama birşey dank etti, korumalar okula giremezdi girseler bile çok dikkat çekecekleri için Ardalara okula geçin diye baş işareti yapınca hiç ikiletmeden içeriye geçtiler.

Bana güveniyorlardı onları zora sokacak, kendime zarar verecek yada bizimle alakalı kararlar almayacağımı çok iyi biliyorlardı. Ve bana güvendikleri için benim bir doğrum olduğuna inanıyorlardı,tabiki bende onlara.

Daha sonra korumalara döndüm;

Arya:Okula girerseniz çok dikkat çekeriz ama hepiniz farklı yerlerde durursanız hiç bir sıkıntı olmaz anladınız mı?

Onlar başlarını sallayıp hepsi başka yerlere yönelene kadar onları izledim, daha sonra gözlerim yine bir çift elaya kaydı onlarda bana bakıyordu ve ben niye hep bu çocuğa bakıyorum yaaa

Onu kesiyormuş gibi görünmemek için hemen başımı ve bedenimi okula doğru yönelterek içeriye girdim.

Bu gün ilk ders Tarihti, normalde tarih dersini çok severek çalışırdım ilgimi çekerdi eskiye yönelik şeyler ama sırf hocası yüzünden dersi dinlemek içimden gelmiyordu.

Hoca girdiğinde herkes ayağa kalkmıştı ama sadece ben kalkma tenezzülünde bulunmamıştım, çokta umrumdaydı.

Herkes oturduğunda ben dinlemek istemediğim için kafamı sıraya gömdüm.

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama hocanın beni dürtüp adımı haykırmasıyla uyanmıştım.

Hoca:Kızım buraya uyumaya mı geldin! , Okul burası burada uyuyamazsın ve benim dersimde uyuyanlara ben napıyorum biliyormusun?

Herkes bana bakıyordu bende kafamı kaldırıp hocaya baktım.

Arya:Hocacım öncelikle okul 2. Evimiz diyen sizsiniz yani uyumam da bir sakınca olduğunu düşünmüyorum ve sizin ne yaptırdığınızıda çok merak ettim söylermisiniz?

Hoca:Bak bak hem suçlu hem güçlü

Arya:Suçlu olan kim bilmiyorum ama güçlü olan benim

Sınıftaki bazı kişiler gülmeye başlayınca ben kendimi çok zor tutuyordum. Hoca ise kızgınlığından domatese dönmüştü.

Hoca:Seni okuldan attıracağım!

Arya:Bence deneme bile, amcamın okulundan atılacağımı hiç sanmıyorum, seni bu okuldan attırmam bir telefonumu alır

Herkes "Ooo" diye bağırırken hocanın yerin dibinden çıkmasına zil sesi yardım etti, zil çaldığı gibide ayaklarını yere vura vura dışarı çıktı.

Hoca çıktıktan sonra tuttuğum gülmemi dışarıya bıraktım Ardalarda benimle beraber gülüyordu.

Kuzey:Aferim kız, sende az şeytan değilsin

Arya:Tabi canım karşında kim durduğunu iyi biliyorsun

Arda:Gerçekten attıracakmısın?

Arya:Yok ya biraz göz korkutmak içindi ama keyfim ve kahyası ne isterse

Dediğimde tekrardan gülmüştük.

Daha sonra dışarıya çıkıp hava almak istediğim için ayağa kalktım;

Arya:Ben bir dışarıya çıkacağım siz takılın

Ne kadar gelmek isteselerde kendim durmak istedim.

Dışarıya çıktığımda yüzüme esen rüzgarla karşılaştım, hava güzeldi ama esiyordu.

Çokta dert etmeyerek okulun arkasındaki çardaklı banka giderek sırtımı okula doğru çevirdim.

Medya:Karan Kandemir

Bizimkilerle beraber okula geldiğimizde hibiraz bahçede oturma kararı aldık bu gün ayrı bir yorgunluk vardı üstümde, başım ağrıyordu aslında dün baya spor yapmıştım sanırım o yormuştu.

O sırada tekrar Aryayı ve yanındaki arkadaşlaeını gördüm ama arkalarında korumalar da vardı.

Dur bir dakika! Koruma ne alaka!

Ben kaşlarım çatılı bir şekilde içimden düşünürken arkadaşlaeı içeriye girdi kendiside korumalara dönüp bir şeyler söyledikten sonra korumalar ayrı ayrı yerlere dağılmaya başladılar.

Daha sonra gözleri benim gözlerimle buluştuğunda daha fazla oyalanmayarak hızla içeriye geçti.

Bizimkiler kendi aralarında korumaları konuşurken sıkıldığım için okula doğru yürümeye başladım. Onlarda homurdanarak arkamdan geldiler.

Sınıfa girdiğimizde yerime oturup hoca geleseye kadar kafamı sıraya gömüp biraz kafımın ağrısının dinmesini umdum. Hoca geldiğinde ayağa kalktık ama Arya kalkmamıştı;

Evettt ismini öğrenebilmiştim nasıl öğrendiğimi boşverin var bizdede bir şeyler

Bu asi ve umursamaz tavrı ister istemez dikkat çekiyordu, diğer kızlara karşı daha olgundu, nerede nasıl söz söyleyip davranacağını iyi biliyordu. Bu şekildede insanı kendine hayran bıraktırıyordu. Gerçekten de çok güzeldi

-Ne diyon mal

Karan:Demiyorum bişey, diyemiyorum zaten aklım durdu

-Vallaha mal aşık olmuşsun gerizekalıııı

Karan:Saçmalama

-Aşıksın dırırırırır aşıksınn dırırı

İç sesime güzel bir küfür bahş ettikten sonra gözlerimi zar zor ondan çekip derse odaklandım.

İster istemez gözlerim oraya kayarken başını sıraya koyduğunu gördüm, buda Selin hocanın dikkatini çekmiş olmalı ki bir kaç kere ismiyle seslendi ama karşılık alamayınca onun sırasına doğdu yürüdü.

Kafasını kaldırdığında uyuyor gibi duruyordu, çünkü yeni uyanmış gibi saçları dağınıktı ve bu hali çok tatlıydı, istemsizce yüzüm gülmüştü.

Sabahki halimle şuanki halimi karşılaştırsam arada dağlar kadar fark vardı, bu kız bana bir şeyler yapıyordu.

-Aşıksın dırırıı aşıksın dır-

Karan:Suss!

-Aman be!

(Konuşmayı biliyorsunuz biraz zor geldi yazmak)

Arya hocaya lafı koyduktan sonra herkes "Ooo" Demeye başladı. Hoca kıpkırmızı olduktan sonra zil çalmasıyla hızla dışarıya çıktı.

Ben hala ona bakarken yanımdan dürtüklenmemle kendime geldim;

Çınar kolumu dürtüyordu;

Çınar:Lan Karan

Karan:Ne!

Çınar:Niye kıza bakıp duruyorsun anlıycak amaaa!

Sahte bir kızgınlıkla söylediği ve altında yatan imayı anladığımda ensesine bir tane geçiriverdim;

Karan:Yok öyle bir şey saçma sapan konuşma

Göktuğ:Tabi tabii

Onlara sinirle bakarken Arya ayağa kalkıp sınıftan dışarıya çıktı.

Bende arkasından çıktım gizlice onu takip ederken okulun arka bahçesindeki çardağa bana sırtı dönük bir şekilde oturdu.

Ardındansa onun sesini duydum;

Arya:Benimle konuşmak istiyorsan sakşanma, açık açık gel yüzüme söyle

Ben onun beni nasıl farkettiğinde şaşırırken o hiç istifini bozmadan oturmaya devam ettim, bende ona doğru ilerledim.

Yanına geldiğimde karşısına oturup konuşmaya başladım;

Karan:Beni nasıl fark ettin

Arya:Hissettim diğelim

Deyip dudağının bir kenarı kıvrıldı

Arya:Neyse ne, ne istiyorsun?

Karan:Bilmem sadece bir şey sormak için geldim

Arya:Söyle

Söylemeye karar vermiştim Yangının gözlerine çok ama çok benziyordu hatta buna bedenide dahil vücut şekilleri falan, ama içimden bir ses onun Yangın olduğunu söylüyordu.

Karan:Sen "Yangın" mısın?

Birden doğrulup bana dik dik bakmaya başladı.

Arya:Ne alaka şuan?

Sesinde hiçbir duygu yoktu ne hissettiğimi yada hangi duyduğu yaşadığını bilmiyordum. Duyguşarını saklayan biriydi aynı benim gibi çok açığa vurmuyor.

Karan:Yangının köpeğinin dövüştüğü yere gitmiştim, gözleriniz yüz hatlarınız hatta vücut hattın bile çok benziyor acaba-

Arya:Hayır ben o değilim yanlış görmüşsün

Daha sonra arkasına bile bakmadan yanımdan kalkıp hızla okula doğru ilerledi.

Ama ben emindim o gözler "Yangına" Aitti...

Medya:Arya Akdemir

Ne yani acaba benim kim olduğumu anlamış mıydı? Ama bunu kimsenin bilmemesi lazımdı, umarım anlamamıştır yoksa büyük bir ayva yedik.

Ona çok fazla belli etmemeye çalışsamda çok stres olmuştum biliyor diye hala stresliydim.Avuç içlerim bile terliyordu.

Okula girdiğimde direkt kantine gidip soğuk bir şu alıp tek dikişte içtim. O sırada az ilerimde oturan Kuzeyleri bile görmemiştim.

Onların yanına gidip oturdum.

Zeynep:Ne oldu sana stresli gibisin

Arya:Bir şey olmadı ve stresli değilim

Kuzey:Beni kandırma Arya kaç yıllık arkadaşınım, stresli olduğunda elin her zaman boynuna gidiyor ve şuan da olduğu gibi!

Ben elimin boynumda olduğunu fark etmezken hızla boynumdan çektim. Ellerimi iki yana kaldırıp başımı salladım;

Arya:Tamam yakalandım

Arda:Anlat hadi ne oldu?

Arya:Şu bizim sınıfta ela gözlü, siyah saçlı bir çocuk varya orta sıra en arkada oturuyorlar arkadaşlarıyla

Zeynep:Eee onlardan bizene

Arya:Cesur'u köpek kafes dönüşüne getirmiştim abimlerle gittiğim için sizi çağıramadım size kötü şeyler söylerler diye boşuna csnımız sıkılmasın istedim neyse işte o sırada izlenen yerde onu ve arkadaşlarını gördüm uzun bir süre bakıştıktan sonra arkama bile bakmadan kendi yerime geçtim. İşte biraz önce bahçeye çıktığımda da arkamdan geldi sen Yangın olabilirmisin dedi gözleriniz yüz hattınız falan çok benziyor dedi yani her an öğrenebilir hatta şüpheleniyordur bile

Kuzey:Sıçtık Caferrr bez getir!

Biz Kuzey'in dediğine gülerken zar zor konuştum

Arya:Bu halde bile güldürüyorsun ya pes

Kuzey:Ben olmasam bu grubun tadı, tuzu, biberi yok

Arda:Menemen olmasın o

Ardanın söylediği ile gülüşmelerimiz daha da artarken düşündüm. İyi ki onlarla karşılaşmıştım, iyi ki arkadaştık hep beraberdik ve hep beraberde birlikte olacaktık onlar benim iyikilerimdi....

🤍

Okuldan çıkmadan önce Ardalarada bu gün maçım olacağını ve orada olmalarını istediğimi söyleyip okuldan ayrılmıştım.

Eve geldiğimde kimseyi görmeden odama çıktım duş almayacaltın çünkü yemek yedikten sonra idman yaptıktan sonra yapmayı düşünüyordum.

O yüzden sadece üzerime rahat birşeyler giyip odadan çıktım.

Aşağı yemek odasına geldiğimde daha kapıdan yeni adımımı atmıştım ki "Ablaaa" Diye bir ses duydum.

Evet Toprak bana iki elinide yanına açmış koşarak geliyordu.

Üzerine atladığında hemen omuzlarının aşığısından tutup yerimde döndürdüm. Yere indirdiğim de yenağından öpüp elini tuttum ve yemek masasına doğru ilerlemeye başladık.

Herkes gülen yüzle bakıyordu, sanırım Toprak'ın bana hemen alışmasını beklemiyorlardı, ama çok çabuk alışmıştı bende ona.

Oturduğumuz da hep beraber babamın başlayın demesiyle bizde başlamıştık. Daha sonra telefonum çalmıştı.

Arya:Efendim Mert?

Mert:Arya biliyorsun değil mi bu gün maç var

Arya:Evet biliyorum geleceğim, saat kaçtaydı

Mert:Tamadır sevindim, saat 22.00 gibi başlar ama sen bir yarım saat önceden gel istersen ısınırsın

Arya:Yok ya ben ısınmayı evde yapıcam ama yarım saat önce gelir ordada yaparım sıkıntı yok

Mert:Tamam o zaman başarılar

Arya:Sağol

Deyip telefonu kapattım zaten saat şuan 19.00' ydi daha 3 saatin vardı ama yemek ye hazırlan falan delen kendime iki saatim kalıyordu. Bu iki saatte de çok iyi ısınırdım.

Ben bunları kafamda tartarken bana seslenen babamı son anda duymuştum.

Kerem:Kim kızım?

Arya:Mert ya bu gün maçım varya

Kerem:Kızım ben bu maç olayına çok iyi taraflı bakmıyorum, acaba bıraksan mı-

Arya:Eğer beni buna teşvik ederseniz veya benim gitmemem için bir şey yaparsanız emin olun ki şu geri kalan hayatınızda yüzümü geçin sesimi bile duyamazsınız

Hepsi bana şaşkınlıkla bakarken bende ayağa kalktım;

Arya:Afiyet olsun,Kaan abime konumu atarım gelirsiniz ben biraz çalışacağım

Kimseden bir şey duymadan salondan çıkıp odama geçtim, gardolabımı açıp içinden

(Ayakkabı yok)

Siyah uzun kollu ve siyah altlı bazı yerlerinde beyaz olan bir kıyafet giydim.

Ayakkabı olarakta beyaz nike'ımı giydim, tam bir nike hastasıydım nike'ın her şeyini çok seviyordum ve kullanmaktan çekinmiyordum.

💛

Evden kendimi atabildiğimde dediğim gibide kendime iki saat kalmıştı. Kombinimde dövüş için uygundu, hiç vakit kaybetmeden motoruma atlayıp Kuzenlerin spor salonuna doğru sürmeye başladım, onlarda beni orada bekliyorlardı.

Spor salonunun önüne geldiğimde motoru dışarıya park ederek içeriye geçtim, ısınma işini Ardayla yapıcaktım oda benim kadar güzel dövüşüyordu ama o daha çok stratejik kullanıyordu buda onu avantajlı sağlıyordu.

İçeriye girdiğimde koltuklarda oturan bizimkileri gördüm.

Arya:Selam millet

Zeynep:Hoş geldin Arya

Arya:Hoşbuldum, canım

Kuzey:Hoşgeldin

Arya:Hoşbuldum

Arda:Eee Arya hanım hazırsanız sizi ringe davet ediyorum

Deyip elini önüme uzattı bende elini tutup

Arya:Her zaman

İkimizde ringe girdiğimizde o normal girmeyi tercih etti ama ben yuvarlanarak yakınladımın yanında biraz çocuklaşabiliyordum, yaşayamadığım çocukluğumu...

Ben bunları içimde savaş halinde ederken dışarıya yansıtmıyordum ama acayip dikkatim dağılmıştı. Ardarda bunu fırsat bilerek hemen beni yere düşürmüştü.

Arda:Dikkatin neden dağınık Arya?

Arya:Neyse boşver iyiyim

Biz böyle hem ısınma hareketleri yapıp hemde dövüşüyordu zamansa şu gibi akıp geçmiş maçım başlamasına yarım saat kalmıştı, ben çok yorulmamıştım ama acayip terlemiştim.

Maçtan önce soğuk bir duş bünyeme kesinlikle iyi gelecekti.

Bende bizimkinlere duş alacağımı söyleyip duş alanına ilerledim.

Sultan çıktıktan sonra üstüme

Daha rahat olan ve yanıma aldığım siyah altımı ve siyah Crobumu giymiştim. Yanımada takım olan ceketini almıştım.

Aral abiminde (Unutanlar için Aryanın mezarına gittiği kişi) bana hediye ettiği "Yangın" yazan kolyeyi ve bilekliği de taktıktan sonra maç için tamamiyle hazırdım.

Giyinme odasından çıktığımda bizimkinleri de kapıda beklediklerini gördüm, yanlarına geldiğimde Arda beni kolunun altına, Kuzey'de Zeynep'i kolunun altına alarak dışarıya çıkmaya başladık.

Dışarıya çıktığımızdada unutmadan Kaan abime konumuda attım.

🦋🦋🦋

Dövüşün yapılacağı yerin önüne geldiğimizde kaskımı çıkardım insanlar kapıda kuyruk olmuşlardı.

Sanırım iki güçlü dövüşçü nün rekabetini herkes merak ediyordu.

Tabiki yüzümde maske vardı, motordan indiğimde diğerleride yanıma gelmişlerdi, uzaktan ailemi gördüğümde sırada beklediklerini gördüm.

Ah aptal kafam onlara direkt geçebilecek lerini söylemeyi unutmuştum!

Ama bir dakika sadece bizimkiler değil burada bütün sülalemiz vardı, Toprak hariç tabiki ben kafamı iki yana sallayarak sakinleşmeye çalıştım.

Yanıma korumalarıda aldım çünkü topluluğa yaklaşırsam herkes fotoğraf veya imza için dibine gireceklerdi.

Evet dediğim gibide oldu ben aileme yaklaştıkça herkes bana doğru gelmeye çalışıyorlardı. Tabi korumalarım sağ olsun izin vermiyorlardı.

Ben onların yanına ulaştığımda soğuk sesimle

Arya:Beni takip edin

Dedim hepside başlarını sallamışlardı. Ben önden onlar arkamdan korumalarda iki yanlarımızdan beraber ççeriye doğru geçmeye başladık.

Bütün herkes "Yangın" Diye bağırıyordu sanırım çoğunluk benim taraftaydı.

İçeriye geçtiğimizde Mert yanıma geldi;

Mert:Hoşgeldin Arya

Arya:Hoşbuldum, neyse sen aileme en ön koltuklarda yer bul

Mert:Tamamdır sende odaya geç geleceğim

Başımı salladığımda odaya doğru yürümeye başladım, arkamdan bana bakan gözleri hissediyordum.

Odaya geldiğimde koltuğuma oturup Merti beklemeye başladım

Medya:İlahi bakış açısı

Bütün aile şaşkındı Aryanın bu kadar bilinen bir dövüşçü olduğunu veya çok iyi dövüştüğünü kimse bilmiyordu.

Mert denen kişi onları en önde ringi tam görebilecekleri bir yere oturdular.

Hepsi heyecanla bekliyordu, Aryanın bunu kazanacaklarına eminlerdi. Ama içlerinde de bir huzursuzluk vardı.

Medya:Arya Akdemir

Odada halen daha Merti beklerken kendisi odaya nihayet teşvik edebilmişti.

Mert:Arya emin misin?, bak benim içime bir Kurt düştü sanki bir şey yapacakmış gibi çünkü maçı kendisinin istemesi çok tuhafıma gitti, en son maçta baya iyi benzetmiştin

Arya:Hemde hiç olmadığım kadar eminim, hem bir şey yapmaz merak etme

Aslında sadece kendimi kandırıyordum her ne kadar birşey olmaz desemde benim içimde bir kurt düşmüştü, gerçektende bu maçı kendisinin istemesi çok mantıksızdı.

İnşallah sonum hayır olurdu.

💚

Ben çıkacağım geçitin önüne gelirken ismimin okunması için anonsu beklemeye başladım.

En sonunda o beklenen en heyecanlı anons sesini duydum.

Sunucu:Evet sayın izleyenler bugün burada iki ayrı güçlü, azimli ve hırslı olan dövüşçülerimizin mücadelelerini izleyeceğiz ,öncelikle her iki dövüşçümüzede başarılar dilerim.

Sunucu:Evet öncelikle ringlerin kralı kötülerin dövüşçüsü Cellat geliyorr

Herkes Cellat diye bağırıyordu.

Buradan ring çok kolay bir şekilde gözüküyordu ve Cellatıda net bir şekilde görebiliyordum yüzünde tek bir çok duygu vardı;Nefret, kin, öfke

Sunucu:Evett sırada gecelerin kraliçesi, yer altı dövüşlerinin ateşi Yangınnn geliyor!

Yangın ismi geçtiği andan itibaren herkes delice bağırıyor, Yangın siye çığırıyordu. Tezahüratlar havada uçuşuyordu. Bu bile beni cesaretlendirilen güçlendiriyordu.

Şuan ki Cellatın yüz ifadesini videoya çekmek çok isterdim, ne zaman sıkılsam izlerdim ama şuan gülmemem lazımdı en azından Aral için ben bu işe onun izinden gitmek ve kendisi istediği için devam etmiştim.

Bende yavaş adımlarla ringe geldiğimde başımı hiç yere eğmemiştim,hep başımı dik ve gözlerim Cellata karşı yangın yeriydi

Şuan kimseyi görecek durumda değildim sadece o kızgın siyah gözlere bakmakla meşguldum.

Biz birbirimize doğru ilerleyip birbirimizin yerlerine geçerken şunşarı söyledik;

Arya:Hiç şansın yok Cellat

Cellat:Senin bu gün ölüm tarihin Yangın kendine dikkat et!

Kafamı gülerek iki yana salladım daha sonra afkamı dönerek kimse başlayın demeden konumunu alıp ilk hareketini bekledim.

İlk arağı yüzüme doğru yumruk atmaya çalışması oldu ben ondan hızla kurtularak arkasına geçip sırtına sert bir tekme attım. Bu onu uere düşürmemişti ama bir iki adım ileri gitmesine sebep olmuştu.

Bu sefer ona ben atağı yapıp sol elimle vuruyormuş gibi yapıp sağ elimle kafasına bir yumruk geçirdim. O ise bundan hiç etkilenmemiş gibi üstüme ilerleyip karnıma yumruklar atmaya başlamıştı, bense ellerimi kalkan yapıp yumrukları en hafife indirmeye çalışıyordum.

En son kafama yumruk atacağını hissettiğimde yan tarafa kayıp takla attım o bana şaşırmış gözlerle bakarken bende ona göz kırptım o bu hareketine dahada sinirlenmiş olacak ki sinirle bana doğru gelmeye başladı.

Yine bana yumruk atacağını sırada Murat abiye yaptığım gibi hızla elini tutup büktüm daha sonra sırtına çıkıp sert bir şekilde ayaklaeını yerden kestim oda hızla yere yapışmıştı.

Hala daha yerde yatarken saymaya başladım.

Arya:5!.... 4!....3!....2!....

Tam kalkacağım sırada hiç beklemeyeceğim bir şey yapıp beni üstünden hızla itip tele doğru savrulmamı sağladı bu canımı acıtsada umursamadım,benim hedefim kazanmaktı!

Ben hala daha yerdeyken hızla ayağa kalktım o sırada ilerde bir gölge gördüm her yeri simsiyahtı evet bu o adamdı benim takip ettiğim adam ama niye buradaydıki!

Ben bunları düşünürken o sırada karnımda bir sıcaklık hissettim.

Evet Cellat nereden bulduğunu bilmediğim bıçağı karnıma saplamıştı canım acısada umursamadım dediğim gibi tek hedefim kazanmaktı!

Ben oyunu kurallara göre oynamazdım ve oynamayacaktımda Cellatta bu kurallara uymamıştı, kimden yardım alarak bunu soktuğunu bilmiyordum ama öğrenirdim.

Kimsede kapıyı açamazdı bu kurallara aykırıydı,Biz buraya canımız pahasına gelip imzamızı atıyorduk.En son kim pes ederse ancak o zaman çıkılabilirdi, veya buradan birisinin bir ölüsü çıkasaya dek, ama benim pes etmeye niyetim yoktu!

Buraya silah, bıçak, çakı vb. Şeyleri getirmek kesinlikle yasaktı, ve Cellat kuralları çiğnemişti e o zaman Yangının kurallarına göre oyununu oynayalım değil mi?

Bütün herkes donmuş bir şekilde benim ne yapacağıma bakıyorlardı, göçmen yan tarafa kaydığımda ailemi ve arkadaşlarımı gördüm hepside bana endişeyle bakıyordu.

Cellata baktığımda ise bana keyifle ve sırıtarak bakıyordu, ama mutluluğu kısa sürecekti.

Bana doğru eğildiği nde

Cellat:İntikamımı alacağımı söylemişmiydim?

Ona kısık sesle gülerek cevap verdim

Arya:Ne yazık ki bu mutluluğun kısa sürecek

O daha ne olduğunu anlamadan hızla kafayı ona tamm ön ikiden çaktım yüzünü tutuyordu bende bunu fırsat bilerek hemen düştüğüm yerden kalktım.

Hızla bıçağı karnımdan çekip havada bir kere döndürdüm

Arya:İyi Geceler Cellat!

Diye bağırdım ve kalbine bıçağı hiç acımadan batırdım oysa saniyeler içinde canını vermişti.

Ardından sırtını ters çevirip o koca sırtına "Yangın" Yazdım kanlar her yerine bulaşsada umrumda değildi her gün gördüğüm şeydi.

En son bıçağıda yazının bitim yerine saplayıp dizlerimin üstüne düşü verdim.

Herkes bu sefer daha coşkulu bir şekilde bağırıyordu,tezahüratları zar zor anlıyordum herkes başka bir şeyler söylüyordu, böyle bir şeyse ringlerde ilk defa görülüyordu.

Bense ilk ve son kişi olmuştum

En son hatırladığım sesse Ardanındı

Arda:Arya!, Arya iyi misin?,çabuk arabaları hazırlayın!

(Bu arada ringe Arda'dan başka kimse çıkmadı ve kısık sesle söyledi her şeyi yani hala Yangın olarak biliniyor kimse Yangının gerçek isminin Arya olduğunu bilmiyor yani)

Ardındansa bedenimin ayağa kalkmasıydı.

Evet Ben Arya Akdemir, ben bu hayatta bir kez daha katil olmuştum. Ama pişman değildim bir daha olsa bir daha yapardım en azından dünya bir pislikten kurtulmuştu.

Evet size özel baya uzun bir bölüm yazmak için uğraştım💓, sizde emeklerimin karşılığı olarak yıldıza basıp🌟 fikirlerinizi de yorumlar kısmına yazarsanız çok mutlu olurumm💕

Bu aradaa 3000 Kelimeee

Bu sıralar okumalar ve oylar acayip derecede düştü, ve bu duruma baya bir üzüldüm o yüzden sadece okusanız bile benim için çok büyük bir mutluluk🫀, en azından diyorum ki kitabım beğenilmiş ve okunuluyor en azından bu bile beni mutlu ediyor🥲 haberiniz olsunn🦋

Neyse Kendinize İyi Bakın Ballarımm🍯