Bu kitabı yazmamak için çok uğraştım ama içimdeki öfkeyi nasıl dindireceğim hakkında hiç fikrim yoktu. Bu yüzden bu kitabı yazmaya karar verdim. Bu kitapta geçen her olay gerçek bir yaşamdır.

Bu kitabı yazmaya başladığımda günlerden Pazar (25.08.2024 11:37) sabah saat 9.30 gibi kalktım her zaman yaptığım rutinimi yaptım elimi yüzümü yıkadım, dişlerimi fırçaladım, kahvaltı yapmaya başladım tabii ilk önce her şey güzeldi (Tabii abim(Eren) gelmeden önce) babam yanıma gelip abin geldi çık balkona poşetleri al dedi. Ben de mutfağın balkonuna çıktım 1-2 dakika beklettikten sonra araban indi ben de ona;

+ "Poşetleri veriyor musun" dedim.

- "Aşağa gel de al, ben yağları alacağım" dedi.

+"Versene buradan bide Aşağa mı ineyim " dedim.

Hiç bir şey söylemedi eline 3 şişe yağı alıp, arabanın kapısını kapatmaya çalıştı ve kapatamadı küfür edip, evin en alt katı olan bölüme gitti. Ben de Verseydi verirdi çokta umrumdaydı dedim ve eve geri girdim. Babam salonda amcama yemek yediriyordu bana ne oldu dedi ben de oğlundan istedim vermedi şimdi naparsa yapsın dedim. Kahvaltı yaptığım masaya geri döndüm ve 1 bardak çay doldurdum şekeri kattım o sıra dışarıdan erenle ile babamın konuşmasını duydum para konuşuyorlardı herhalde ardından eren bana bağırdı "Hale etler arabada bozulur" dedi ben de ona karşı "Ben sana ver dedim verseydin ben hiç Aşağa inemem " dedim ardına bir sinir geldi üstüme Aşağa indim açtım bagajı zaten 4-5 parça bir şey vardı ve hiç biri poşette değildi hepsi açıktaydı, bir sinirle hepsini yukarı çıkarttım ardından doğru ağlaya ağlaya odama çıktım o sırada

Aşağa gelen ben den 1,5 yaş büyük ablam ve kapıda dikilen ben den 7 yaş büyük ablam bana dik dik baktılar ben de onlara şu cümleyi kurdum bu evden gitmemin tek sebebi "EREN" dedim. Tabii bir andan ağlıyorum, bir andan konuşuyorum ama ağladığım için anlaşılmıyor. Doğru odama girdim, kapıyı kapattım, yatağın üzerinde havlu vardı onu sandalyenin üstüne attım, ardından kapı açıldı gelen Burcu ablam ve Nuray dı ne oldu dedi Burcu ablam (En büyük ablam) başımdan geçenleri anlattım sonra kapatın kapıyı dedim. Yatağa yattım biraz kendimi toparlamaya çalıştım ama yine sanki biri laf atsa ağlayacak gibiydim.