Herşey 15/08/2010 bu tarihten itibaren başladı yani hayatım. Benim adım rüya adımı babam koymuş ha bu arada biz altı kız kardeşiz ben beşimcileriyim. Herneyse en baştan başlayalım ben zengin bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldim . Babam ,annem ,ablalarım,kardeşim aslında herşey çok güzel gidiyordu mesela bir anımı anlatayım birgün babam işine gitmek üzereymiş bende yatıyormuşum sonra sesiyle uyanmışım ve beni götürmesi için çok ağlamışım ve istediğim olmuş beni iş yerine götürmüş yani kısacası ben babama çok düşkün bir kızdım taki o güne kadar ogün hepimizin hayatlerının değiştiği gün benim babama pekte iyi olmayan insanların içinde doğmuş hatta annemle evlenmesini bile istememişler işte herşey o aile yüzünden ben yada biz mutlu olamadık size birazda o kötü günden bahsedeyim babam yine bir iş günündeyken içeri birden bir adam girer silahlı falan babama saldırır size neden olduğunu söyleyeyim yine "dedemin kumar borcu " babam adama bağırarak git babamdan iste dedi ha bu arada benim babam dedemin en büyûk oğlu.Adam hızla babamın yanından gider aradan 1 hafta falan geçmişti sanırım evde otururken birden bire babama bir telefon geldi dedem amcalarım falan kavga ettmiş karşı taraftan 4 ölü bizden 2 biz bunu örenir örenmez babam hızla çıktı evden ve köye doğru yani olayın olduğu yere doğru gitti gittiği anda polisler,ambulanslar falan gelmiş tabi babamı suçlu olarak görüp onuda aldılar. Bize 1 saat sonra haber geldi annem bayıldı bizde hastaneye gittik orada babaannem vardı üstü hep kan revan içindeydi o gün dün gibi aklımda herneyse sonra annem uyandı babamın yanına gittik kumar borcu alan adam babamında suçlu olduğunu söylemiş yani iftira atmıs babam en büyük ablama derhal bir avukat tutması gerektiğini söyledi ve sonra hepimize sarıldı tek tek sonra onu götürdüler o günü hatırlıyorumda eve gider gitmez yatağıma uzandım ve saatlerce ağladım aradan tam 1 ay geçti babam mahkeme karşısına çıkıcaktı biz avukat tutuk ama avukat bizi kandırdı ona 1 milyon TL verdik babamı kurtarması için oda parayı alıp kaçtı mahkeme günü doğal olarak kimse babamı savunamadı ve ceza kestiler işte size herkesin hayatı değişti demiştim ya biz çok yosul bir aile olduk aile oldukmu bilmiyorum da babamsız herneyse aylar geçti ben 1. Sınıfa başlamıştım ,gece ablam 4. Sınıf,deniz ablam 8. Sınıf, Eva ablam lise 3 ,en büyük ablam gamze nişanlı... ,en küçük kardeşim yağmur 5 yaşında. Size ilk okul günümden bahsedeyim biraz sabah anemin sesiyle uyandım. "Rüya kızım hadi kalk geç kalıcaksın ". Off anne tamam dedikten sonra kalktım hazırlandıktan sonra ablamlarla birlikte okula gittik orada bir hoca vardı ona sordum oda bana 1/E sınıfımda olduğumu söyledi sınıfıma geçtim hocamla tanıştı sanırım hocamın adı duyguydu onunla tanıştıktan sonra arkadaşlarla tanıştım elif diye bir arkadaşım oldu elif bana göre dünyanın en iyi arkadaşıydı tenefüslerde o benim yanımdan gitmezdi bende onun yanından herneyse böylece okula böyle devam etik aradan 2 ay geçti babamın görüşü vardı günlerden pazartesiydi sabah 8 'de kalktım hazırlandıktan sonra 2 saat yol yaptık sonra ulaştık cezaevine babama koşa koşa sarıldımı hatırlıyorum kokusunu içime öyle çektimki öyle güzeldiki öylece yıllar geçip durdu ve artık 12 yaşına geldim ve artık 7. Sınıftım baba sevgisi denilince herzaman içimde bir burukluk vardı bir acı... Hepimiz çok büyümüştük artık ablamın iki çocuğu benim doğal olarak 2 yiğenim biz küçük bir şehirde yaşardık adı muş' tu . Size biraz gece ablamdan bahsedeyim o çok içine kapanık bir kızdı. Yine sınav haftamızdı ondan önce ablamın morali çok bozuktu.Herneyse sabah kalktık okula gitmek için hazırlandık o gün yine gece ablam çok morali bozuktu aramızda böyle bir konuşma geçti. "abla neden moralin bozuk". "hiç moralim bozuk değil sadece sınav sıtresi " dedi sadece ,bende mecburen tamam dedim sonra öğle yemeğine geldiğimde annem evde yoktu kuzenimin karısı yani yengeme sordum oda hastaneye gittiğini söyledi okadar korktumki olayları örendikten sonra kerçektende korkmam gerektini anladım ve yine herşey yok oldu gibi sanki boşluk oluştu içimde sanki herşey başa döndü ve yine herşey değişti acaba bunalar bizim tekmi başımıza geliyor ablam bayılmış ama bu normal bir bayılma değilmış o zamanlar benim deniz ablam ünüversite sınavına hazırlanmaya çalışıyordu Eva balam doktor olmuştu atamasını bekliyordu psikoloji doktorluğunu kazanmıştı onlara Bitlis'te bir ev tutmuştuk . Ablam bayılınca deniz ablam direkt gelmişti gece ablamın cantasına bakmıştı gece ablam bizlere bir mektup bırakmış imtahar mektubu gece ablamın moralinin bozuk olduğunun sebebi psikolojik bir rahatsızlığının olmasıymış biz tabi evde meraktan ölüyorduk bize hiçbir şey demeden gece ablamı alıp bitlise gittiler o gece, gece ablam kırizler geçirmiş dediğimde bayîlmış ağlamış tabi bunu gören Eva ablam psikolojik bir rahatsızlık olduğunu anlamış ondan sonra onu alıp kendi bir hocasının yanına götürmüş hocası durumunun kötü olduğunu söylemiş ablamlara isrambula sevk ediceğini söylemiş tabi bizim bunlardan haberimiz yoktu ben de küçük olduğum için o zamanlar bana da söylemiyordular bir okul çıkışı annemle ablamın bir konuşmasına denk geldim sanırım o konuşma böyleydi Anne: ne yapmayı düşünüyorsun kızım. Abla:istambula taşınmak şuan için en iyisi annem . Dedi bende bunu duyar duymaz içeri girdim tabi ablamın hastalığını sordum ilk olarad çoklu kişilik bozukluğu dediler çok şaşırdım o an kelimeler kifayetsiz kalıyordu sonra taşınacağımız kesinmi diye sordum tabi ozamanlar babam hayila ceza evindeydi babamı bırakıp nasıl gidebilirim ki? Ama bunu ablam için yapmam gerektiğinin çok iyi farkındaydım aradan 1 ay geçmişti tabi artık evi toparlamaya başlamıştık aslında bir yandan mutludum yeni bir şehirde yaşayacaktım ama bir yandanda üzgündüm babam, arkadaşlarım , içinde birsürü anım olan evim .... Artık yola çıkma zamanıydı son defa babamı gördük ordan sonra başlasın yeni hayat yeni yol ... Ve geldik herkesin hayali olan o kocaman bir şehre İstanbul'a " aslında İstanbul'da yaşamak farklı bir şeydi ,İstanbul'u yaşamak farklı bir şey..." ama buna mecburdum mecburduk ve başlasın yeni okul ,yeni hayat,yeni ev, yeni arkadaşlıklar ... Koca İstanbul'da ilk günüm eve geçtik güzel bir evdi tabi doğal olarak annem yine bana seslendi "rüya ekmek almaya git kızım" offf anne tamam . Dışarı çıktım biraz ilerledikten sonra bir bakkalla girdim çok tatlı bir kız vardı ve tahmin ettiğinize göre o mahallede ilk tanıştığım arkadaşım eminim ki zaman ilerledikçe en yakın arkadaşım olacağından eminim ha bu arada adını söylemeyi unuttum adı Selin , oradan çıktıktan sonra eve geçtim kahvaltı yaptıktan sonra ablamlar eve geldi ve gece ablamın Ankara'da bir süre yatılı kalacağını söylediler o günü öyle kötü bitirmek istemezdim ama onun iyiliği için olduğunu biliyordum herneyse ertesi gün olduğunda ablalarımla vedalaştık içimde burukluk hissi vardı zamanla geçer miydi bilmiyorum umarım geçerdi ... İstanbul'daki ilk okul günüm sabah heyecandan güneş batmadan uyanmıştım biraz hayal kurmak için gözümü kapattım ve annemin bağırarak uyan demesiyle uyandım .

"Annem: Rüya hadi okula geç kaldın uyan ". Biraz hazırlandıktan sonra evimize yakın bir okul vardı adı "SULTAN ALPARSLAN" diye bir ortaokul vardı zaten artık 7. Sınıfın ikinci dönemi bitmek üzereydi son sınavlara az kalmıştı ilk okula adım attığım'da kapı girişinde bir nöbetçi öğretmen vardı ban 7/A sınıfında olduğumu söyledi ve okadar korkuyordum ki acaba beni yine zorbalarlar mı diye düşünüyordum neden böyle düşündüğümü merak ediyorsunuz dur ben o zamanlar gittiğim her okulda beni zorbalardılar nedenini hiç bir zaman anlayamadım yada anlamak istemedim .