Yeni Üyelik
20.
Bölüm

20. Kamera

@hayal_crtk

İnstagram: hayal_crtk

 

 

 

 

Hatırlatma

 

İkimizde konuşmadık ben açık kapıdan dışarı bakarken o hemen arkamda 1 kol mesafesi uzaktaydı. İşte o an , o kısa zaman diliminde içime öyle bir karanlık doldu ki , vücudumun her zerresini kaplamak istiyordu. İyi olan her şey gidiyor yerini kötüye bırakıyordu. Hayal gelmişti. Ama henüz tahtına oturamamıştı yavaş yavaş kaplıyordu tüm benliğimi. Ve o karanlığın içinden bir ses yükseldi , ışık gibiydi varlığı , belliydi savaşacaktı karanlıkla ama galibi kim olur belli değildi bu savaşın , lakin bir ölümüz vardı şimdiden. Melis ölmüştü , öleli çok olmuştu... kimse görmemişti.

 

"Elimi tutmanı istiyorum" avucumda o eli istemiyordum. Asla tutmayacağım. "Ve bilgine sakar elimi tutmazsan bende elimi avucuna zorla sokarım!"

 

💓💓💓💓💓💓💓

 

Harabelerin arasında amansızca dağıttıklarını toplamaya çalışıyordu , oysaki o hayaller yıllar önce yerle bir olup harabeye dönmüştü zaten. Kimse o hayallere acımamıştı , tek tek yerle bir etmişlerdi. Hayallerimin çok canı yanmıştı. Şimdi çıkmış dağıttığı harabeleri toplamaya çalışan bu adam bilmiyordu ki boşa çabalıyordu. Biliyordum ki o eli tutsam iki dakka sonra tekrar benim gururumu ezip geçecekti. Beni oyuncağı yerine koyan birindende başka bir hareket beklemem aptallıktı zaten. Bileğimi Metehan'dan kurtardım ve onu arkamda bırakıp odadan çıktım. Zorla elini avucuma sokacakmış , rüyasında görürdü.

 

"Şimdi görürsün sen" diye söylenen Metehan'ı duyduğum an karnıma dolanan bir kolla iki ayağımda yerden kesildi. Sırtım Metehan'ın sert göğsüne çarmıştı ve ayaklarımı yere bile değdiremiyordum çünkü Metehan beni ahtapot gibi kendine sarmıştı.

 

"Aman Allah'ım Metehan çıldırdınmı sen , bırak beni" diye bağırıp karnımdaki kol beni bıraksın diye var gücümle vuruyordum. Geri geri sürüklenerek , çıktığım odaya sokulmamla artık delirmenin eşiğine geliyordum.

 

"Bırakmam , daha öncede demiştim zaten bırakmayacağımı. Unuttun mu bencil bir çocuğum ben" Bencil olduğunu biliyordum , bencilliği yüzünden bu kadar üstme geldiğini biliyordum Metehan YAKAR bencil bir çocuktu. Ama bu ona beni çuval gibi ordan oraya sarsma hakkı vermiyordu.

 

Metehan sonunda beni bıraktığında hemen ondan uzaklaştım ve odanın kapısına temkinli bir bakış gönderdim. "Kedinin ciğere baktığı gibi o kapıya bakmayı bırak sakar hanım" diye beni uyaran Metehan'a kaydı bakışlarım. Benim burdan gitmeme izin vermeyeceği belliydi.

 

"Elini tutmayacağım" diyerek ona ne kadar inat olabileceğimi gösterdim. Oda şu anda yeşile dönmüş içinde sarı lekelerin olduğu gözlerini bana dikmiş 'sen öyle san' bakışları atıyordu.

 

"Kostümü giy sakar" sözleriye beni şaşırtan adama ciddimisin bakışları attığımda oldukça ciddi gözüküyordu. Kafamı olumsuz anlamda salladım hemen. Onun dediklerini yapmayacaktım. "Şu lanet kostümü giy sakar" bağıran vampirle korkuyla ondan bir iki adım uzaklaştım. Beni böyle sindirmesine izin vermeyecektim.

 

"Ha.. hayır" dedim istemsiz kekeleyerek. Sinirli bir soluk veren vampir parmaklarıyla burun direğini sıkıp sinirle kafasını iki yana salladı. Kafasını kaldırdığında öfkeden gözü dönmüş gibi çenesini sıkıyordu.

 

"Madem sen giymiyorsun ben giydiririm." Diye tıslayan adamla korkuyla kapıya koşturmaya çalıştım ama benden kat kat hızlı olan Metehan çoktan önüme geçip yolumu kapatmıştı. Tekrar kaçamadan beni yakalayan vampir , kolumdan tutarak sanki bir tüyü nefesiyle hareket ettiriyormuşcasına beni yatağa fırlatmıştı. Sırt üstü yatağa düştüğümde daha toparlanamadan Metehan'ı elinde kostümle karşımda bulunca ağzımdan bir küfür kaçtı. Bu kadar hızlı ve güçlü olması haksızlıktı.

 

Yatakta aceleyle geriye gitmeye çalıştım ama tek ayağımdan tutup beni tekrar yatağa çeken vampir işimi çok güçleştiriyordu. "Uslu dur" diyerek kostümün bacaklarını bacaklarıma giydirmek için eğilen Metehan'a fırsat vermeden hemen bacaklarımı kendime çektim. Hareketime göz deviren vampir uzanıp ayağımın birini bileğinden yakalayıp kostüme sokmaya çalıştı ama diğer ayağımla ona engel olup ellerini tekmeliyordum. Sabrı tükenme noktasına gelen Metehan evi inleterek "sakar" diye bağırdı. Korkudan süt dökmüş kediye dönmüştüm o an , bu adam bana bu sinirle neler neler yapmazdı. Ama hayır bu kostümü giymeyecektim işte. İnadım sinirimi ezip geçtiğinde , tekrar kaldığım yerden ayaklarımla Metehan'ı iteklemeye çalıştım ama benden çok daha güçlü ve hızlı olan vampir süt dökmüş kediye döndüğüm o kısa zamanda çoktan kostümü bacaklarıma geçirmişti. Hayvan herif çok güçlüydü...

 

"Bu kostümü giymeyeceğim" diyerek Metehan'dan kurtulmak adına daha çok hareketlendim lakin Mete her harekerime biraz daha hırslanarak o kostümü bana giydiriyordu. Bacaklarıma giydirdiği kostüm henüz kalçamdan yukarı çıkmamıştı ve kalçamıda yataktan kaldırmaya hiç niyetim yoktu.

 

"Kalçanı kaldır sakar" diyen Metehana dil çıkararak yapmayacağımı en medeni şekilde belirttim. Dil çıkarmama tek kaşını kaldıran Metehan bir anda üstüme çıktı ve belimi kavrayıp beni kendine doğru çekti. Gözlerin şaşkınlıkla açıldı , yine ne yapıyordu bu adam. Ah adi domuz kalçımı yataktan kaldırmak için beni belimden tutarak bilerek kendine çekiyordu. Sırf o kostümü giydirmek için.

Tahmin ettiğim gibi kostümü sırtıma kadar giydiren adam sonunda beni bırakmıştı. Bense bu süre zarfında ona hep zorluk çıkarmış ve ellerimle yapabildiğim kadar ona engel olmuştum. En sona sadece kollarım kaldığında Metehan hiç zorlanmadan onlarıda kostüme sokmuştu. Şimdiyse çok fazla hareket ettirdiğim için iki elimi birleştirip tek eliyle tutuyordu. Yüzümü somurtup üstümden kalkmasını bekliyordum bende çaresizce. Hayvan herif kostümü zorla giydirmişti. Üstümden kalkacağına bana yukardan arsız bakışlar atan adam halimden keyif alırcasına gülerek burnumu iki parmağının arasına sıkıştırıp sanki küçük bir çocukla uğraşıyormuşçasına kafamı salladı. "Metehan abisine karşımı gelmiş bu küçük sakar" yüzündeki gülümseme dahada büyürken haylaz bakışları hala yerini koruyordu. Ellerimi hareket ettiremediğim için ona engel olamıyordum , resmen benimle küçük bir çocukmuşum gibi uğraşıyordu. "Uslu kız olmazsan böyle olur işte , bir daha sözümden çıkarsan sana cıs yaparım" adeta benimle alay eden adama alttan öfkeli bakışlarımı gönderiyordum.

 

"Geberesice adi adam" sesim , Metehan burnumu tuttuğu için garip çıkıyordu ve bu durum Metehan'ı dahada güldürüyordu.

 

"Ağzına biber süreceğim şimdi , bu lafları kimden öğrendin sen" dedi Metehan sanki çocuğa kızıyordu.

 

"Pislik"

 

Metehan sonunda üstümden kalktığında benide kaldırmış ve kaçmayım diye kostümün fermuarınıda çekmişti. Kostümün diğerinide kendi giyen vampirle tekrar el ele tutşuyor gibi duruyorduk. Bu kostümler el ele tutuşuyordu çünkü. Bana imalı bir bakış gönderen Metehan kazanmışçasına gülümsedi.

 

"Sana ne demiştim sakar , elimi tutmazsan bende elimi avucuna zorla sokarım , şu anda kumaşın altındaki elini her şeyiyle hissedebiliyorum ve bilki aradaki kumaşa rağmen o eli ben tutuyorum..."

 

 

Bahçeye çıktığımızda kostümün içinde beni ve Metehan'ı gören Deniz'ler birbirimizi öldürmediğimiz için ah pardon Metehan beni öldürmediği için şaşırmışa ve rahatlamışa benziyorlardı. Oysa az daha dursam Metehan bana müdahle etmese Hayal sizi öldürecekti ya neyse.

 

"Çok şükür , bende Metehan elini kana buladı sandım" diye rahatlayarak gülümsedi Deniz. Ona destek çıkan Mert bana döndü.

 

"Bende bir an o iblis Metehan'ı içerde haşlıyor diye korkmuştum" Mert'in iblis dediği Hayal'di ve Mert kesinlikle bu lafları bilerek ediyordu , olayları hatırlayıp hatırlamadığımı tartıyorlardı.

 

"Ne iblisi" dedim şaşkınlıkla. Sanki hiç katliyam yapmamış gibi. Olayı unuttuğumu sanıp rahatlatmıştım hepsini.

 

"Önemli değil boşver" dedi Mert gülümseyerek , ona uydum.

 

"Kameraya bak sakar" duyduğum sesle daha sesin sahibine döndüğüm an çekilen fotoyla far görmüş tavşan gibi duraksadım. Bu Metehan yine ne demeye benimle fotoğraf çekiliyordu.

 

"Bakmayacağım kamerana" dedim yüzümü başka yöne dönerek.

 

"Bak dedim sana" diyerek bana kızan adamı umursamadım bile. Her istediğini elde ettiği yeterdi , canım ne isterse onu yaparım artık. Zaten ne yüzle hala benimle konuşabiliyorsa , utanmaza o kadar laf etmiştim yüzsüz gelmiş benim elimi tutuyordu. Bide üstüne resim çekileceğiz diyor hayvan.

 

"Rüyanda görürsün" diye söylendim. "Sana belediye baksın diyeceğim ama onlarada yazık , hem böyle bi espiri yapıpta olan son kalitemide buna harcayamam"

 

 

"Bu fotoları kimsenin görmesini istemiyorsan bana sen bakacaksın sakar hanım belediye değil" ne fotoğrafından bahsediyordu bu adam. Sadece benim göreceğim bir şekilde yüzüme tutulan telefonla kal gelmiş gibi dondum , hassss bu fotoda neyin nesiydi. Ne zaman böyle bir halde fotorafımı çekmişti bu adam.

 

Fotoda ben yatakta yatıyordum ve Metehan'da boynuma burnunu dayamış kokumu içine çekiyor gibiyi, fotoğrafı Metehan'ın çektiği çok belliydi ama ben neden hatırlamıyordum bu anı....

Bir dakika bu fotodaki kıyafetleri bu gün giymemişmiydim ben ve aman Allah'ım hatırladım. Bu gün çikilota yedikten sonra yatakta üstüme çıkmıştı Metehan ve adi domuz benden yararlanıp o an fotoğrafımı çekmişti hemde herkesin yanlış anlayacağı bir şekilde.

 

"Gülümse sakar"

 

 

"Sadi adi pislik , kamerayla şov yapacağım sana"

 

💓💓💓💓💓

 

 

 

İNSATAGRAM : hayal_crtk

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Loading...
0%