Azizin ailesi köye gitmek zorunda kaldı. Aziz bizde kalıyordu, neymiş o kadar sakatlanmışım, bu bizim hatamızmış. Banane abi, ben mi dedim camımdan gir diye, gıcık şey...

İlk gün tam anlamıyla berbat geçti. "Onu getir, bunu getir, yok bu çorba soğumuş, ısıt getir, yok çok sıcak, yok her yerim ağrıyor." Sen yedir, böyle bahanelerle beni saatlerce oyalayıp durdu. Bu da yetmezmiş gibi akşam 3 kere arayıp sırtım acıdı, "yastık koy, susadım, su getir." İçerisi karanlık oldu, "perdeyi aç." Perdeyi açtım da vazgeçtim, çok aydınlık oldu, "geri kapat" dedi. Daha sonra aramalarını açmadım, telefonu sesize aldım. Çok gıcık, beni resmen kölesi yaptı. Halbuki o köle olmalıydı, iyi ki bir elektrikle çarptık...

Sabah biraz daha iyi olduğunu söyleyip bizimle sofrada kahvaltısını yaptı. Görmeniz lazım, herkes bir ilgili, bir ilgili, sanki ölümden döndü. Bu ne ilgi ya! Arada bana bakıp annem ve babamı gözle işaret edip "nisbet yapıyor," şeytan diyor, "kalp şu sandalyeyi kafasında kır..."

Herkes işe gitti. Arkalarından kapıyı kapatmamla arkamı dönüp Azize şeytani bir bakış attım... (yazar = Ah, Aziz yavru ceylanım benim, yazık sana)

Aziz, "Peri niye öyle bakıyorsun, ne oldu... hey sana diyorum!" Onu duymazdan gelip yukarı odama gittim, hahahaa.

Odamdan çantamı alıp döndüm ve Azize, "SÜPRİZZZ, hadi makyaj yapmaca oynayalım!" Azizin o gözündeki korkuyu görmek, bir günde yaşattığım şeylerin intikamını almamı sağladı...

Şu an ne yapıyoruz? Azize kırmızı mı gider yoksa pembe mi tartışması yapıyoruz. Daha doğrusu ben yapıyorum, Aziz ise bıkmış şekilde beni dinliyor.

"Off Aziz ya, sence sen hangisini istersin? Bak, ben normalde kahve tonları sürerim ve makyaj malzemelerimi kimseyle paylaşmam. Senin için paylaşıyorum, o yüzden söyle bakalım hangisini sürelim." Aziz, "Bu incelik için teşekkür ederim Perim ama artık birini sürsen mi? Bu takma kirpik ve tırnaklar rahatsız ediyor," dedi. Hahaha kötülük, "Tamam ya, kırmızıyı sürelim, sen açar hem." Kırmızıyı sürdüm ve gizlice resmini çekerken gördü. Tam merdivenlerden doğru kaçarken onun da benim arkamdan koştuğunu gördüm. Bir dakikaaaaa! "LAN sen hani hastaydın, her yerin ağrıyordu?" Aziz, "Evet, aaa bu bir mucize, iyileştim herhalde senin güzel makyajın sayesinde iyileştim," dedi. Cidden mi? Bakışları atarken tam vurmak için yaklaşırken ayağım takıldı, merdivenden aşağı düşerken o da beni tutmaya çalıştı. Beraber yere yapıştık. İşte tam o an kapı açıktı ve bizi gördü o kişi, bir de Aziz'e yaptığım mükemmel makyajı...

Biraz geç geldi bölüm, kusura bakmayın. Öptüm...