Özledim..

"Uçurumun dibinde semaya kalkmış bir el, Ve unutulmuş yarınlara umut dolu istekler..

Neden bitmiyor kederimiz?

Neden hala başladığımız yerden son

buluyoruz?

Bu sessizlik hayra alamet midir...

Yoksa hayırda alamet midir?

Bundandır uçurum kenarı bedenimi değil yüreğimi acıtıyor.

Sen nasıl korkmadın Wei ying?

Nasıl oldu da bu uçurum bana ölüm oluyor..

Ayaklarım kalbimi dinliyor şehir şehir, diyar diyar seni arıyorum nerdesin Wei ying?

Sen mücadelene kanat açıp bu uçurumdan uçmadın mı?

Kör olan gözlere inat, yüreklere seslenmedin mi?

Olmuyor işte sözler yerini bulmuyor. Ezgiler büyük bir çarpışmaya tutuşmuş, Şerefe ve haysiyete ambargo konulmuş. Tarih koca bir muamma, insanlık büsbütün imha olmuş..

Sen gittin ben kaldım bu savaş senin bedenini benim ruhumla aldı.

Bir insanın ışığı nasıl söner Wei ying?

Bir insanın ışığı kalbini kaybedince söner..

Şimdi söylüyorum eşe dosta ben kalbimi kaybettim ben ışık saçmıyorum benim ışığım, uçurumdan atladığında söndü..

Ben seni menekşe kokusunda da aradım.. Ama yoktun Wei ying..

Affet, Affet Wei ying..

Biz her şey oluruz da biz, biz olamıyoruz..

~Lan wangji~