UYARI: ŞİDDET, ÖLÜM, HASTALIK ÖPÜŞME İÇERİR!

NOT: BU HİKAYE BİR ÇOK PLARTFORMDA YAYINLANMAKTADIR! LİNÇLEMEDEN HESAPLARI İNCELEYİN! AYNIYSA BAŞIMIN ETİNİ YEMEYİN!

Bu bölüm biraz daha hassastır. Ancak başrol kızımız var. İyi okumalar. Umarım seversiniz.

-✒️-

Uyanınca güzel bir duş aldım. Ardından kahvaltımı yapıp hazırlandım. Kütüphaneye yola çıktım. Heyecanlıydım. Parktan düz geçip ara yola girince sağdaydı. Ahşap cam çerçevesi ve tabelası vardı. İçerisi büyüktü. Oturulacak yerler vardı. İçecek ve yiyecek servisi vardı. Güz kafasını kaldırıp bana baktı.

Yeşil gözleri yapraklar gibiydi. Alevlerini topuz yapmıştı. Yüzünde ise çilleri vardı. Onu tatlı göstermişti. Yuvarlak ama çenesine doğru biraz keskinleşen bir yüzü, büyük gözleri, küçük fındık gibi burnu ve uzun pembik dudakları vardı. Üzerindeki kırmızı elbise ve yeşil kısa örgü ceketi onu çok güzel göstermişti gülümsedi.

Güz: Hel-

Yağız:Türkçe biliyorum.

Gözlerini kırpıştırdı. Gülümsedim. Kalbim hızlanmıştı.

Güz:Türksün! Evet ne için gelmiştin?

Yağız:Bana üyelik çıkartır mısın?

Güz:Tabikide Adın,Yaşın, doğduğun yer?

Yağız: Yağız Kör, 04/04/1999, Türkiye/ Nergiz

Güz:Teşekkürler birazdan çıkar. 5 dolar.

Gülümseyerek uzatttım. Bekliyecektim. Ona baktım.

Yağız:Peki saatlik ya da kitap almak ne kadar?

Güz:üyelik kartın olduğu için masalar ve kitaplar serbest. Yiyecekler ve içecekler paralı. Oda tedarik aldığım için. Kitapları eve götürmekte değişiyor.

Yağız:Çok kişi geliyor mu?

Kafasını salladı. Masasıda ahşaptı. Gülümsedim. Sesi yumuşaktı.

Güz:Yazıcı, bilgisayar için geliyorlar. Ancak test kitabıdır felan hep bana geliyor. Gazatelerde ondan işliyor.

Yağız:İyiymiş. Bu arada Güz çok karşılaşıcaz. Ben yazarım, yazmak ve araştırma yapmak istiyorum.

Güz:Tabi her şey kategorilize edilmiş durumda bakarsın. Bir şeye ihtiyaç olursa burdayım, bazen müzik açılıyor bilgine.

Yağız:Teşekkürler.

Kartı çıkarttı ve uzattı. Sertti. Sorgulamamayı seçtim. Bir masaya oturdum. Kulaklıklarımı taktım. "9. Senfoni" dinliyordum. Güz ise temizliğe girişmişti. Aklıma bir şey gelmedi. Gözlerimi kapattım ve A4 e hissettiklerimi yazdım. Değişik bir taktikti. Yinede pek bir şey çıkaramadım. İç çektim. Güz yanıma geldi.
Çekinerek oturdu.

Güz:Yağız senden bir şey rica edebilir miyim?

Kafamı kaldırdım. Gülümsedim. Sandalyeyi gösterdim.

Yağız:Tabi, nedir?

Oturdu çekinerek. Utanıyordu. İç çekti. Onu süzmeye devam ettim.

Güz:Ben düşündümde, burdaki tüm kitaplarını imzalar mısın?

Yağız:Elbette ama neden?

Güz:Buraya gelmezler. Alanlarda gelir senle tanışmaya. Gençler sevinir. Hazır varsın.

Yağız:Elbette. Hım bir kaç şey düşünürük.

Güz:Çook teşekkürler.

Yağız:Getir hepsini.

Toparlanıp, kalemlerimi hazırladım. Hepsine imza atmaya başladım. Güz arada atıştırmalık ve içecek getiriyordu. Yorulmadan ve sıkılmadan yapmamı sağlayan Güz'ün dans etmesi ve müziklerdi. Bitince seslendim.

Yağız:Güz bitti.

Güz:Teşekkürler ne kadar?

Yağız:Yok.

Şokla baktı. Gülerek kitapları gösterdim.

Yağız:Niye para alayım?

Güz:O kitaplar çok daha pahalı. Tedarik edemiyorum.

Yağız:Ben hallederim. Bu kitaplarıda normal fiyatına sat. Küçük olanlara 5-10 dolar indirim yap.

Güz:Teşekkürleeer!

Yağız:Ne demek. Gideyim ben.

Havaya baktım. Kararmıştı. Eşyalarımı aldım. Güz yerleştirmeye başlamıştı.

Güz:Görüşürüz.

Yağız:Seni bırakıyım mı?

Güz:Bura güvenli Yağız git dinlen. Bana bir şey olmaz.

Yağız:Peki dikkatli ol Güz.

İç çekerek eve gittim. Yemek yiyip, yattım. Aklım Güz'deydi. Nolur bir şey olmasın! Çokta tatlıydı. Zar zor uykuya daldım.

-✒️-

GÜZ'DEN

-🍁-

Tüm işlerimi halledip eve yürümeye başladım. Giderken yolda, bahçelerinde yemek yiyen bir aile gördüm. Güzel bir sofra kurmuştular. Çocuklarıyla ilgileniyordular.

Gözlerim dolarak eve girdim. Ben hepsine yalnız sahip olmuştum... Duşa girip ağlamaya başladım. Kimsem yoktu.

Hislerim beni boğarken, göz yaşlarımla beni terk ediyordu.

15 YIL ÖNCE GÜZ

Yedi yaşımdaydım. Anneme heyecanla gittim.

Güz: Anne pasta yapalım mıı?

Anne:Elbette hadi gel.

Birlikte yaptık çoğunu beraber yapmıştık. Heyecanla akşamı bekledim. Yemek yedik. Annem, babamla kendine koydu.

Güz:Anne bende!

​​​​

Baba:Sana yok! Sen kendini ne sanıyorsunda pasta yeme hakkına sahip olduğunu sanıyorsun!?

Kalbim çok kırılmıştı. Annem niye konuşmuyordu? Dudak büzdüm.

Güz:Ama ben yaptııım!

Anne:Sen hizmet etmek için varsın git bulaşıkları yıkadım.

​​​​​​

Ağlayarak bulaşıkları yıkamaya başladım. Yanlışıkla kristal bardağı kırdım. Sese geldiler. Yutkundum. Annem geldi.

Anne:Çekil şurdan pis yaratık.

Baba:O anacığımdan yadigardı! Seni gidi saygısız!

Odama götürüp kayışla dövmeye başladı. Ağlamaha başladım. O günden sonra asla rahat edemedim. Kaçana kadar...

​​​​​​

GÜNÜMÜZ

Hatırladıklarımın yoğunluğuyla eziliyordum. O gün o çocukla tanışmasaydım? Benim yüzümdende ölmüştü. Ağlayarak yastığa sarıldım. Affet Leon.

-🍁-

Umarım sevmişsinizdir. Güz'ün hikayesini öğrenicez, korkmayın. Sağlıcakla Kalın.