1.BÖLÜM -KARAMUK LEKESİ CİKMAZ-

Hayat kurşun kalem gibiydi bazen inci gibi satirlar yazdırır bazense ucu kırılır seni yarı yolda bırakırdı. Hayat da önce mutlu eder sonra seni yanlizlik ile sinardi 11 yaşımda anne ve babamı trafik kazasinda kaybetmiştim 13 yaşıma kadar dedem bakmış sonrasinda beni amcama emanet edip vefat etmişti. Nedensiz bir sekilde amcam dedem öldükten sonra bana hep nefret duymuştu bunu sozlerinden değil dedemin öldüğü gün beni dövmesinden anlamıştım. Şuan ise bu evde bana sahip çıkan tek kişi Yudum abla evleniyordu ama ben sadece camdan dışarı bakmakla yetiniyorum çünkü dışarı cikmam yasak güneşi sadece pencere kenarindan görmek cok zordu ben de gece çıkıyordum gittiğim tek yer Karamuk'tu orasi dedemden bana kalan tek yerdi küçükken de cok severdim karamuk yemeyi simdi ise topladigim karamuklari yiyordum disarda büyük bi eglence vardi ellerim mosmor olmuştu ama umursamadım bu hissi seviyordum odanin dışında adim sesleri geliyordu kesin yengem beni görmüştü hizlica sakladım karamuklari kapi açıldığında tanımadığım bir adam uzun boylu geniş bi vücudu vardi pahali kiyafetleri ile zengin biri olduğu belliydi mavi gözleri ise insanin asla unutmayacaği kadar koyuydu

-ne işin var burda sen kimsin

Beni umursamadan üzerime doğru gelmeye başladı ellerimi gömleğine koydum itmeye çalıştım

-git burdann

Geri cekildi gömleği mosmor olmuştu

Dudaklarimi dişlerim arasina aldim

- karamuk lekesi cikmaz kii

Gulmeye başladı Allah aşkına ne saçmalıyorsun İclal yengem bu adami görürse mahvolurdum

- bak lütfen kimsin bilmiyorum ama git seni burda gorurlerse hiç iyi olmaz benim için

Kaşları catildi

- ne olacakmış sana

- nolursun git artık

- kimsin sen

-hickimseyimm asıl sen kimsin

-oyle mi bende oylesine biriyim o zaman

- cik artik odamdan

- adini söylersen giderim

- İclal adim bu hadi git ve sakın beni gördüğünü kimseye soyleme

Güldü hicbisey demeden çıktı odadan kalbim bi kuş kadar hizli kanat cirpiyordu yere çöktüm neydi bu olanlar o adam kimdi umarim kimseye bişey soylemezdi yoksa olacaklari ben bile kestiremezdim.

Başımı tekrar pencereye cevirmeye korktum zaten akşam olmak uzereydi yatağıma girdim her ne kadar dusunmemeye çalışsam da aklima gelen o adamla uykuya daldim.