Murat

Ayşe'nin geldiğine hala inanamıyordum. Gözlerimi ondan ayırmadan sürekli bakıyordum. Şirketede gitmiyordum sürekli onunla olmak istiyordum hep yanımda otursun ben ona öyle bakayım saçlarını seveyim yüzünü okşayayım öpeyim koklayayım öyle hasret kalmıştım ona.

Ayşe'yle ertelediğimiz şeyi yapacaktım vakti gelmişti de geçiyordu ona resmi nikah kıyacaktım. Onun haberi olmadan organize etmek istedim süpriz olsun istiyordum. Böyle şeylere en çok Asaf'ın kafası basardı en iyisi gidip onunla konuşmaktı.

"Ayşe'm ben bir şirkete dolaşıp geleyim ama hemen gelirim."

"Ağam git tabiki ben geldiğimden beri gitmiyorsun zaten herşey Asaf abiye kalmıştır yorulmuştur oda sen işine bak bende buraları halledeyim."

"Ben gidip geleyim ozaman akşama belki Asaf'ta gelir yemeğe seni soruyordu oda"

"Buyursun gelsin biz hazırlık yaparız"

Ayşe'nin alnından öpüp çıktım.

Şirkete geldiğimde Asaf'ın odasına gittim.

"Ooo bro sen buralara uğrarmıydın ya nereden esti şirkete gelmek"

"Dalga geçme oğlum iş yapmaya gelmedim zaten senin yardımına ihtiyacım var"

"Allah Allah sen ve benden yardım istemek dökül bakalım"

"Ayşe'ye nikah kıyacağım olay bu"

"Mal mısın oğlum nikah memurumuyum ben git belediyeye hallet işini ben ne alaka"

"'Koca kafalı bende biliyorum heralde belediyeye gideceğimi süpriz olsun istiyorum sen anlarsın diye geldim"

"He öyle desene be nasıl bişey düşünüyorsun ona göre ayar vereriz"

Aklımdaki bir kaç fikri Asaf'a söyledim oda organizeyi halledecekti. Bende Ayşe'ye güzel bir alyans ve tektaş almaya gittim. Bu zamana kadar bu kızın parmağını neden boş bırakmışım aklım almıyordu artık o parmaklarını dolu görmek istiyordum.

Kuyumcuya geldim ince sade ve şık alyans seçtim kendime de aldım onun yanına yakışacakta zarif tek pırlantası olan baget yüzük seçtim.

Asıl en önemlisi gelinlikti Ayşe gelinlik giyememişti bende hem özenci içinde kalsın istemiyordum hemde onu bembeyaz gelinlikler içerisinde görmek istiyordum zaten çok güzeldi kim bilir nasıl güzel olurdu.

Gelinlikciye geldiğimde etek kısmı kabarık hafif simli kuyruğu uzun üst kısmı beyaz incilerle süslü bir gelinlik seçtim. Gelinlikciden çıktım şirkete uğrayıp Asaf'ıda alıp konağa doğru gittik.

Ayşe

Murat konağa geldiğimden beri hep benimleydi benle olmasından geçtim odadan dışarı benide çıkarmıyordu hep bana bakmak sohbet etmek istiyordu. Sadece yemeklere inip çıkıyorduk ki herkesin bakışlarından utanıyordum yanlış düşünmelerini istemiyordum da ne kadar düşünmezlerse işte şükür ki bugün Murat şirkete gitti bende o gider gitmez mutfağa indim.

"Emine abla ne yapıyoruz bugün yemeğe Asaf abide gelecekmiş"

"Aa öyle mi ozaman bir kaç birşey daha yapalım ama sen geç otur karışma bizi izle"

"Ay abla yine başladın geç otur demeye otura otura sıkıldım"

"He he kesin oturuyorsundur" diyip kıs kıs güldü Emine abla böyle düşüneceklerini biliyordum işte.

"Emine abla lütfen deme şöyle şeyler"

"Tamam tamam demedim yeni gelinsin işte ne diyim başka"

"İlahi Emine abla 5 yıldır evliyim ben yeni gelinliğimi kaldı"

"Ayy iyi hadi al şunları yıka bakalım"

Mutfakta biraz yemeklere yardım ettim. Akşam saati olmaya başlamıştı Murat'lar neredeyse gelirdi çıkıp avluda bekledim.

Kapı açıldı Murat'la Asaf abi geldi yanlarına gidip karşıladım.

"Hoşgeldin ağam"

"Hoşbuldum Ayşe'm"

"Hoşgeldin Asaf abi"

"Hoşbuldum yenge sonunda geldin be valla bu adam mutsuz hiç çekilmedi sen gelince adamın yüzüne renk geldi resmen."

"Asaf yine başladı her zaman ki gibi geç kardeşim açlığa hiç dayanamaz" diyen Murat'la gülümsedim beraber masaya geçip oturduk. Yemekler yendi çaylar kahveler içildi Asaf abi evine gitti bizde odamıza çıktık. Murat'ın hali bir tuhaftı yerinde duramıyordu sanki birşey söyleyecekte söyleyemiyormuş gibiydi.

"Murat iyimisin halin bir tuhaf'

"İyim Ayşe'm hemde çok iyiyim"

"Birşey varmış gibi davranıyorsun benden ne saklıyorsun sen"

"Ne saklayacağım hiç birşey saklamıyorum sana süprizim var yarın öğrenirsin"

"Neyi öğreneceğim , ne süprizi söylesene ya"

"Ya boşver sen onu bunu yanıma gel şöyle"

Murat yine beni susturmayı başarmıştı. Acaba ne saklıyordu benden ya yarın öğrenirsin demişti sürprizi de neydi ben şimdi nasıl uyurdum.

Sabaha karşı dalmıştım ki ezanın sesiyle gözlerimi açtım abdestimi aldım Murat'ı da kaldırdım beraber namaza durduk. Namazımızı kıldıktan sonra biraz daha uyumak için yatağa girdim. Murat şirkete gideceğini söyleyip odadan çıktı bende rahatça uykuya daldım.

Öğlen ezanın sesiyle uyandım bu kadar saat nasıl uyudum bilmiyorum üstümü giyinip aşağıya indim. Konak sessizdi kimse yok muydu mutfağa girdim Emine abla ve zerde mutfakta yoktu mutfaktan çıkıp salona Ruken anneme bakmaya gittim oda yoktu Allah Allah gündüz saatiyle nereye giderlerdi acaba?

Odama doğru gittim telefondan Murat'ı arayıp soracaktım belki o biliyordur.

Odama girdiğimle Murat elleriyle gözlerimi kapattı.

"Murat ne yapıyorsun"

"Korkma açıyorum gözlerini"

Gözlerimi açtığında karşımda bembeyaz bir gelinlik duruyordu şaşkınca yüzüne bakıp sordum.

"Murat bu gelinlikte nedir?"

"Senin için sana süprizim var demiştim değil mi yeni başlıyoruz hadi giyin daha başka yere gideceğiz"

Murat'ın süprizi gelinlikti demek acaba diğer süprizleri neydi daha yeni başlıyoruz demişti daha fazla beklemeden hemen gelinliğimi giydim.

"Ayşe'm kuğu gibisin bu güzelliğin başımı döndürüyor keşke hiç kimse görmese seni bir tek ben görebilsem"

"Çok güzel bir gelinlik seçmişsin" diyip yanına gittim ellerimle yüzünü avuçladım.

"Ben zaten seninim" dedim.

Murat memnun olmuş şekilde elimi tuttu beraber arabaya binip gittik.

Biraz zaman sonra dağ evine geldik. Arabadan indik el ele tutuşup bahçeden içeri girdik. Herkes buradaydı babam halam Dilan abim minik Berfe Ruken anne Nasuh baba Emine abla Zerde Baran Kasım abi Asaf abi tanıdığım herkes bizim için toplanmıştı. Murat bahçeyi süsletmişti rengarek çiçeklerle donatmış renkli ışıklar yaptırmıştı. Beyaz örtüyle kaplanmış üzerinde renkli çiçekleri olan masaya oturduk. Nikah memuru geldi nikahımızı kıymaya başladı.

"Siz Ayşe Yılmaz Murat Kırhan'ı kocalığa kabul ediyormusunuz?"

Murat'ın gözünün içine bakarak söyledim.

"Tüm kalbimle EVET"

"Siz Murat Kırhan Ayşe Yılmaz'ı karılığa kabul ediyormusunuz?"

Murat'ta benim gözlerime bakarak söylemişti.

"Ömrümün sonuna kadar EVET"

Asaf abi ve Zerde'nin de şahitlik etmesiyle nikahımız kıyılmıştı.

"Bende sizleri karı koca ilan ediyorum"

"Ayağına bas ayağına" Dilan Murat'ın ayağına basmam için seslendi bende dediğini yapıp ayağına bastım.

Murat'ın tepkisi herkesin gülmesine neden oldu

Beraber ayağıya kalktık nikah memuru bana defteri verdi. Murat bana yaklaşıp alnımı öptü.

Bütün bu olanlar hayal gibiydi sanki benim için masallardaki düğünler kadar güzel olmuştu.

Güzel anlarımın mimarı olan adama minnetle baktım. Allah'a şükrettim

iyi ki onu benim gönlüme yar etti diye.

Ve ben artık Ayşe Kırhan'dım.

Bölüm sonumuz yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum 😊