Bölüm şarkısı

Beni eller gibi görme

Sen benimsin ben seninim

Gel seni benden ayırma

Sen benimsin ben seninim

Senin kalbin benim kalbim

Sana malumdur her halım

Kaçma benden nazlı gülüm

Sen benimsin ben seninim

❤️

Minik Ahsen büyümeye başlamış 2 aylık olmuştu bazen uyuyup bazen uyumuyordu küçük bebeğin sesi çok fazlaydı ağladığı zaman konağı inletiyordu Esma hanım torunun sesini duyunca yanına gidiyor kucağına alıp sakinleştirmeye çalışıyordu bu sayede Naze'de biraz rahatlıyordu. Geceleri Berat'la beraber nöbetleşe kalkıyorlardı.

Berat bu aralar işe uykusuz gidiyordu. Rezan onun bu halini görünce merak edip sordu.

"Kardeşim bu ne hal kaç günlerdir uyukluyorsun şirkette"

"Hiç sorma bizim ufaklık çok fena geceleri hiç uyutmuyor bir ben bir Naze durmadan kalkıyoruz helak olduk ikimizde"

Rezan arkadaşını sözlerine güldü demek küçük kız sesini çıkarmaya başlamıştı artık.

"Öyle demek büyüdü mü bayadır görmüyorum"

"Büyüyor amcası konuşmayı çok seviyor durmadan laf atsınlar benimle konuşsunlar istiyor" Rezan amcası kelimesine takıldı amcasıydı değil mi? Merak etmişti Ahsen'i kucağına aldığı günden beri benimsemişti aslında özlemişti de mis kokusunu.

"Akşam sevmeye geleyim küçük prensesi"

"Olur tabi gel ben Naze'yi arayayım hazırlık yapsınlar"

"Yok kardeşim ne hazırlığı Ahsen'i görsem yeter"

"Olur mu öyle şey beraber yer içeriz işte"

Berat Naze'yi arayıp akşama yemeğe Rezan'ın da geleceğini söyledi. Naze Rezan'ın adını duymasıyla telaş yaptı küçük kızı zaten durmuyordu birde hazırlıklara başlayacaktı Ahsen'i babannesine emanet edip mutfağa yemeklere yardıma gitti.

Akşam olduğunda Berat ve Rezan şirketten çıktılar. Rezan biraz işinin olduğunu arkadan geleceğini söyleyip Berat'ın yanından ayrıldı. Aklına gelenle kuyumcuya gitti küçük kıza adını yazdığı künye aldı ardından raflarda gözüne takılan kolyeye baktı anne kız melek kolyesini görünce aklına Naze geldi yakışacağını düşünüp ona da kolyeyi alıp hediye paketi yaptırdı. Kuyumcudan çıktıktan sonra bebek mağazasına girdi gözüne çarpan beyaz renkte renkli çiçeklerle süslü elbiseyi aldı ona uygunda küçük ev ayakkabısı ve bandana alıp mağazadan çıktı.

Naze kucağında kızıyla Berat'ların gelmesini bekliyordu. Kapının açıldığını görünce gülümseyerek karşılamaya gitti.

"Hoşgeldin Berat, Rezan abi yok mu?"

"Gelir şimdi işi varmış arkadan gelirim dedi"

Naze "anladım" edasıyla kafasını salladı. Berat kızını kucağına alıp sevmeye başladı.

Biraz bekledikten sonra Rezan konağın kapısından girdi. Hep beraber Rezan'ı karşılamaya gittiler. Rezan'ın gözü ilk sevdiği Naze'sini gördü ardından kucağında duran küçük kızı Ahsen'e baktı.

Naze Rezan'ı güler yüzüyle karşıladı.

"Hoşgeldin Rezan abi"

"Hoşbuldum Naze nasılsın gerçi minik kızımız sizi yoruyormuşta"

Naze Rezan'ın kızımız lafına takıldı Rezan yine aklını karıştırmıştı kızının ağlamasıyla kendine geldi böyle şeyleri artık düşünmeyecekti.

"Evet hep böyle ağlıyor genellikle alışmaya çalışıyoruz"

Rezan Ahsen'i kucağına almak istedi onun kucağında da ağlayacak mıydı merak etmişti.

"Ben alayım mı kucağıma"

"Tabi ki" Naze kucağında ki kızını Rezan'ın kollarına verdi. Rezan kızı koklayıp konuşmaya başladı. O konuştukça küçük kız sanki anlıyormuş gibi ağlamasını durdurarak dudaklarını oynatmaya başladı. Bu duruma hepsi şaşkınlıkla ve mutlulukla baktılar. Rezan küçük kızın karşılık verdiğini görünce daha da içten gelerek konuşmaya başladı küçük kızda daha fazlasını istermişcesine gözlerine bakıp mırıldanmaya çalışıyordu. Naze burukça gülümsedi hallerine babalık Rezan'a ne kadar da çok yakışacaktı.

"Kucağına da pek yakıştı kardeşim bul birini evlende bizde amca olalım"

"Ne meraklısınız beni evlendirmeye Ahsen yeter işte seviyoruz ya kızımızı"

Rezan yine istemediğini belli etti.

"E hadi ayakta kalmayalım geçelim sofraya"

Esma hanımın daveti üzerine hepsi sofraya oturdular. Naze ara sıra kalkıp ağlayan kızını susturmaya çalışıyordu en sonunda kayınvalidesi torununu aldı da rahatça yemek yiyebildi. Yemek faslından sonra Rezan aldığı hediyeleri Naze'ye verdi.

"Zahmet etmişsin teşekkür ederim"

"Ne zahmeti daha ilk hediyem neler alırım ben kızıma"

Naze Rezan'ın hediyelerine açıp baktı. Kendisine aldığı kolyeyi görünce kalbi heyecanla çarpmaya başladı unutmak istedikçe engel oluyordu.

Berat Rezan'ın Naze'ye de hediye almasına istemsizce sinirlendi. Sanki Naze'ye farklı değer veriyormuş gibi hissetmeye başladı kardeşi gibi görüyor olsa da Ezo'ya böyle davranmıyordu bakışları böyle değildi kuruntuları içini yemeye başladı.

"Çok güzelmiş kolye çok beğendim boynumdan hiç çıkarmayacağım"

Hele ki Naze'nin ona karşı gülümseyerek bakması iyice canını sıkmıştı. Karısını deli gibi kıskanmıştı. Geç vakit olduğunda Rezan müsade isteyerek konaktan ayrıldı. Naze kızını uyutmak için odalarına geçti.

Berat üzerinden kıskançlığı ve siniri atamamıştı karısı daha ona öyle bakmamıştı ki Rezan'a nasıl bakardı. Sinirle odalarına girdi kızlarını beşiğinde sallayan karısını görünce yine de sakin kalmaya çalıştı. Yanına gidip boynunu öpmeye başladı. Naze Berat'ın dokunmasıyla ürperdi.

"Şey bugün yoruldum da Ahsen de uyumuşken uyuyalım bizde"

"Yok olmaz seni özledim uyumak yok bugün" Berat karısına daha da yanaşıp öpmelerini şiddetlendirdi.

"Berat lütfen istemiyorum" Naze cılız çıkan sesiyle engel olmak istedi yanından hızlıca ayağa kalktı.

"Benden neden kaçıyorsun Naze kocanım ben senin seni istiyorum"

"Hayır kaçmıyorum yorgunum sadece"

"Ozaman bu gece benimle ol seni istiyorum"

Berat ayağa kalkıp karısının belinden tutup kendine yaklaştırdı dudaklarını öpmeye başladı. Naze kaçamayacağını anladı mecburen kocasına karşılık verdi. Berat karısınında karşılık vermesiyle daha da abandı hızlı ve sert sevişmeye başladı sanki birşeyleri kanıtlıyormuşcasına davrandı. Naze'nin üzerindekileri yırtarmışcasına çıkardı boynunu göğüslerini ısırarak emdi elleriyle heryerini sıktırarak okşadı. Karısının ıslanmasını beklemeden erkekliğini kadınlığına hızla daldırdı. Naze bu sefer yine hazdan çok acı hissetmeye başladı.

"Ahhh Berat canımı yakıyorsun yavaş ol lütfen"

Berat hazzın doruklarındayken Naze'yi duymuyordu bile en sonunda rahatlayınca yaptığının yanlış olduğunu anladı.

"Sen sadece benimsin Naze heryerin benim sen benim karımsın o gözlerin sadece bana bakarken gülecek duydun mu beni?" Karısının üzerinden kalkıp banyoya girdi.

Naze Berat'ın ne demek istediğini anladı Rezan'dan kıskanmıştı onu kocasının kendisi olduğunu kanıtlamak için dokunmuştu ona hatta zorla yapmıştı bunu istemediğini söylediği halde.

O geceden sonra Naze ve Berat'ın aralarında soğuk rüzgarlar esmeye başlamıştı.

Sabah olduğunda Naze kocasının uyanmasını beklemeden kızıyla beraber aşağı kahvaltıya indi.

"Oyyy kuzum ver bana annesi sen rahatca kahvaltını yap Berat kalkmadı mı daha?"

"Uyuyor anne kalkar birazdan"

"Birşey mi oldu kızım yüzün solgun duruyor"

"Birşey yok anne Ahsen yoruyor ondandır" Naze kayınvalidesine belli etmek istemedi onunda üzülmesini istemiyordu.

Berat uyandığında yanında karısını ve kızını görmeyince Naze'nin kırgın olduğunu anladı normalde her sabah uyandırır kıyafetlerini hazırlamış olurdu o gece ki yaptığının yanlış olduğunu pişman olduğunu daha da anladı. Üzerini giyinip kahvaltıya indiğinde Naze yüzüne dahi bakmamıştı kızını sevip yerine oturdu.

Esma hanım ikilinin arasında sıkıntı olduğunu anladı daha önce hiç öyle görmemişti onları üzüldü hallerine yalnız bırakmak için torununu da alıp odasına çekildi.

"Kızım ben Ahsen'in altını değiştirmeye çıkıyorum sen kahvaltını yapa koy"

"Ben alayım anne hem doydum zaten"

Berat Naze'nin kalkacağını anlayınca bileğinden hafifçe tuttu.

"Naze lütfen yüzüme bak"

Naze Berat'ın dediğini duymamazlıktan geldi.

"Naze'm kıskançlıktan gözüm döndü yemin ederim çok pişmanım yüz çevirme bana"

Naze kolayca atamadı içinden bir kaç gün süründürecekti ki bir daha böyle yapmasın istiyordu. Yine ses etmeyerek kahvaltıdan kalkıp odasına gitti.

Berat Naze'nin böyle davranmasından dolayı birşey yiyemeden kalkıp şirkete gitti.

Bir kaç gün daha aralarında soğukluk devam etti.

Berat her fırsatta karısından özür diliyordu yaptığı yanlıştı kıskançlığı yüzünden zorla dokunmuştu ona nasıl böyle birisi olmuştu. Naze Berat'la eskisi gibi ilgilenmiyor genellikle kızıyla ilgileniyordu kocası her kıskandığında böyle mi yapacaktı onu üzmek istemiyordu kalbinden Rezan'ı atmaya uğraşıyordu onca yıl sevdiğini unutmak kolay olmuyordu ama atacaktı kocasıyla mutlu olacaktı.

Berat Naze'yi nasıl mutlu edebilirim diye düşündü karısının elinin altında herşey vardı farklı birşey olması lazımdı düşünürken buldu Naze geceyi çok seviyordu kaç zamandırda gitmiyordu onun yerine ona beyaz at almaya karar verdi kendi çifliklerinde istediği kadar görecekti. Aklına geleni gerçekleştirmek için şirketten çıktı. Çiftlikteki işini halledip konağa karısının yanına geldi. Odaya girdiğinde Naze Ahsen'i emziriyordu. Yanına gidip saçlarını okşadı.

"Naze'm beni affet o güzel gözlerini benden mahrum bırakma"

Naze Berat'ın her defasında af dilemesinden içi sızladı kaç gün geçmişti üzerinden kocası hergün af diliyordu kendisini ne kadar çok sevdiğini biliyordu daha fazla uzatmak istemedi.

"Berat af dilenecek birşey yok geldi geçti"

"Ozaman yüzüme bak gözlerime bak yine eskisi gibi gülümse bana o gamzelerini göreyim" Naze Berat'ın ne kadar pişman olduğunun farkındaydı onunda üzülmesini istemedi. Kocasının yüzüne bakıp gülümsedi.

"Ben hala eskisi gibiyim Berat"

Berat karısının kendisini affettiğini görünce sıkı sıkı sarıldı.

"Hadi kalk sana süprizim var annem Ahsen'e bakar"

"Aah ne süprizi ne oluyor"

"Gidince görürsün" Berat karısına elini uzattı tutması için Naze elini uzatan Berat'ın elini tuttu. Berat kızını kucağına alıp Naze'nin de elinden tutarak odadan çıkıp aşağıya avluya indiler. Esma hanım geliniyle oğlununun aralarının düzenlediğini görünce oda mutlu oldu.

"Anne biz bir yere kadar gidip geleceğiz Ahsen sana emanet"

"Merak etme oğlum ben bakarım siz işinize bakın"

Ahsen'i babannesinin kucağına verdikten sonra arabaya binip kendi çifliklerine gittiler Naze merak ediyordu ne gibi bir süprizi vardı acaba.

Araba çifliğin önünde durdu beraber arabadan indiler.

"Berat çiftlikte ne işimiz var"

"Sabret şimdi öğreneceksin"

Berat Naze'nin elinden tutup arka tarafa götürdü. Naze karşısında bembeyaz upuzun yeleleri olan atı görünce hayranlıkla baktı. Hemen gidip sevdi.

"Bu çok güzel"

"Artık senin"

"Gerçekten mi?"

"Evet bu at senin istediğin zaman gel sev istersen bin dolaş"

Naze sevinerek kocasına gidip sarıldı.

"Çok mutlu oldum Berat"

"Senin mutlu olman benim için çok önemli Naze'm"

Naze içtenlikle gülerek baktı kocasına ah birde gönlüde ona ait olabilseydi ne kadar da mutlu olurlardı. Berat'ın güzel kalbini görebiliyordu kendi kalbinide ona ait kılacaktı sevecekti kocasını.

Naze biraz atıyla ilgilenip sevdikten sonra hevesle kocasına döndü.

"Adını ne koyalım"

"Bilmem sen koy senin o"

"Ozaman İnci olsun"

Berat Naze'nin hevesle sormasını sevgiyle izledi karısı anne olmuştu ama hala daha içi çocuk gibi neşeliydi. Oda gülümseyerek cevap verdi.

"Olsun İnci olsun"

Naze hevesle atının üzerine binip çiftliğin içinde dolaşmaya başladı nasılda özlemişti dolaşmayı çok iyi gelmişti.

Berat atın üzerinde ki karısının saçlarını savuttura savuttura dolaşmasını aşkla izledi. Bir kez daha vuruldu karısına çok şanslıydı Berat karısının güzelliği dillere destandı huylarıda kendisi gibi çok güzeldi. Kimler kimler istemişti Naze'yi de bir tek ona nasip olmuştu bir kez daha şükretti Allah'a Naze'yi alnına yazdığı için.

Bölüm sonumuz bölüm hakkındaki düşünceleriniz neler? Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum 🥰