Bölüm şarkısı

Sen sevdanın özü

Sen düşlerin gözü

Sen yarının sözü

Ah canım benim sol yanım benim

❤️

Naze gözlerini buruk bir sabaha açtı kocası bu akşam yurtdışına gidecekti onsuz okadar zaman nasıl duracağını düşünüyordu çok alışmıştı Berat'a işe gidince bile özlüyordu kocasını, bu zamana kadar sadece bir sefer ayrı kalmışlardı uzun süreli ilk defa ayrı kalacaklardı sabaha kadar gözüne uyku girmemiş kocasını izlemişti. Sıkıntıyla nefes verip yataktan kalktı. Berat karısının kalktığını görünce kendide yatakta doğruldu.

"Gülüm niye erkenden kalktın"

Naze kocasının sesiyle durdu dönüp kocasına baktı.

"Uyuyamadım ki sen niye kalktın biraz daha yat ben eşyalarını hazırlayayım"

Berat yataktan kalkıp karısının yanına gidip belinden sarıldı.

"Birazdan hazırlarsın eşyaları beraber yatalım hasret kalacağım zaten sana"

Berat'ın da karısından kalır yanı yoktu oda Naze'siz gideceği için üzgündü kızını karısını çok özleyecekti karısının gülen yüzünü hergün arayacaktı.

Naze kocasının boynuna kollarını dolayıp erkeksi kokusunu içine çekti boynuna dudaklarını yaklaştırıp hafif öpücük kondurdu.

Karısının öpmesiyle Berat'ın içi gıdıklandı dokunması öpmesi öyle hoşuna gidiyordu.

"Ah Naze'm sensiz nasıl dururum ben"

Karısının mis kokulu saçlarını okşayıp öptü.

"Bende çok özleyeceğim elinden geldiğince çabuk gel"

"İş biter bitmez hemen döneceğim söz veriyorum" elleriyle karısının yüzünü avuçlayıp bal dudaklarından öpmeye başladı kızının uyanmasıyla kendini zoraki çekti.

"Ahsen'im hepte zamanını buluyorsun"

Naze gülümseyip kızını beşikten aldı.

"Belki oda babasının gideceğini anlamıştır"

Berat karısının kucağından kızını alıp yanaklarından öpüp sevmeye başladı cimcime kızınıda çok özleyecekti. Küçük kız babasının sesine karşılık hoplayıp zıplamaya başladı gülerek babasına bakıyordu yeni konuşmaya başladığı için sesler çıkartıyordu.

"Ba-ba"

"Babam benim canım kızım Naze duydun demi sende baba dedi"

"Duydum tabi babası seni görünce beni görmüyor zaten Ahsen hanım"

"Ee ben onun ilk aşkıyım olcak okadar"

"Aşk olsun ben neyim acaba" Naze dudağını büzüp yanlarından kalkarken kocası elini tutup yatağa geri oturttu.

"Sen benim başımın tacısın kızımında melek annesisin"

Aşkla bakan kocasına karşılık minnetle baktı.

"Hadi hazırlanında kahvaltıyı dışarıda yapalım"

"Annemlere ayıp olmasın"

"Neden ayıp olsun küçük ailemle vakit geçirmek istiyorum akşama gideceğim zaten"

"Olur ozaman ben hemen Ahsen'i hazırlayıp sonra kendim hazırlanayım"

Naze dolaptan kızına çiçekli elbise seçip üzerini giydirdi saçlarını tarayacağı sırada kocası elinden alıp kızının saçlarını hafiften taramaya başladı kendide kızının elbisesine uygun çiçekli elbise giydi saçlarını da tarayıp açık bıraktı makyaj olarak gözlerine rimel ve dudaklarına ruj sürüp hazırlığını bitirdi.

"Ben hazırım çıkabiliriz"

Berat banyodan çıkan karısına baktı bir kadına her giydiğimi yakışırdı cıvıl cıvıl olmuştu Naze çok süslenmese bile güzelliğiyle dikkat çekiyordu ruj sürünce dolgun dudakları daha da belli olmuştu Berat kıskandı karısını kendinden başka kimseye güzel gözükmesini istemedi.

"Olmamış"

Naze kocasının beğenmemesine şaşırdı hiç bir zaman böyle birşey dememişti aynaya geçip üzerine baktı neresi olmamıştı herşeyiyle gayet güzel görünüyordu.

"Neresi olmamış ki gayet güzel görünüyor"

Berat ayağa kalkıp bir iki adımla karısının önüne dikildi.

"Sorunda o ya zaten çok güzel olmuşsun birde fazlan var"

Naze kocasının dediğini anlamamıştı fazlan var derken neyi kastetmişti.

"Anlamadım fazla olan ne"

Berat karısının anlamamasıyla yaklaşıp dudaklarını dudaklarının üzerine kapadı bastırarak öpüp dudaklarını geri çekti.

"Şimdi oldu ruj fazlaydı"

Naze mest olmuş şekilde gözlerini kapadı kocasının dudaklarını çekmesiyle geri açtı öpmesi öyle güzel bir histi ki ayrılmasını hiç istemedi kocasının elini uzatmasıyla elini tutup odadan çıktılar.

Aşağıya indiklerinde Kadir ağa ve Esma hanım kahvaltı sofrasında çocuklarını bekliyorlardı.

"Oyy benim yavrularım geliyor"

"Annem , babam hayırlı sabahlar biz bugün dışarıda yapacağız kahvaltıyı size afiyet olsun"

"Tamam oğlum keyfinize bakın sizede afiyet olsun iyi gezmeler"

"Akşama görüşürüz"

"Görüşürüz oğlum"

Konaktan çıkıp arabaya bindiler Naze kızının yanına oturmak istesede Berat yanında olmasını istedi kızını oto koltuğuna otutturup karısınıda yanına otutturdu. Biraz zaman sonra kır bahçesine benzer bir kahvaltı mekanına geldiler yeşilliklerin içerisinde olan masalardan birine oturup siparişlerini verdiler. Siparişler geleseye kadar bahçenin içerisinde çocuklar için küçük bir park vardı Naze kızını alıp salıncak sallamaya götürdü. Ahsen'i salıncağa oturtup önüne geçip yavaştan sallamaya başladı kısık sesle de kızına şarkı söylüyordu.

"Taçlı kızım ah yıldızım neymişim ben senden önce hep seni beklemişim doğduğun günden bu güne"

Berat karısıyla kızının hallerine gülümseyerek bakıp telefonundan video çekiyordu hatıra kalacaktı hepsi onları her özlediğinde açıp hasretle onları izleyecekti.

Kahvaltıları geldiğinde tatlı sohbetler ederek kahvaltılarını tamamladılar ardından akşam yemeğine kadar çiftliğe gittiler Mardin'in sıcağında gezmek pek iç açıcı gelmedi en azından çiftlikte biraz daha vakit geçirebilirlerdi.

***

Ceylan hala onu kabul etmeyen kocasının gidecek olmasına üzgündü daha yenice alışıyordu birden ayrı kalmak zor olacaktı Rezan yine aynıydı olabildiğince odaya geç geliyor erkenden de kalkıyordu Ceylan'la da herkesin içinde anca muhabbete karışıp yalnızken sesini dahi çıkarmıyordu. Ceylan her fırsatta kocasının göz önünde bulunmaya çalışıyordu o gelmeden yatmıyor o kalkmadan önce kalkıp kıyafetlerini hazırlıyordu kendisini görmesini istiyordu görsün karısı olarak kabul etsin derdindeydi. Bugünde hep gözünün önünde olacaktı kocası evdeydi akşama gidecekti bavulunu hazırlamaya başladı.

"Bavulunu hazırladım sende bir bak eksik birşeyin varsa koyayım"

Rezan Ceylan'ın sahiplenmesini sürekli kıyafetlerini ayarlamasına istemsizce geriliyordu istemediğini daha kaç sefer diyecekti.

"Ben hazırlardım Ceylan kaç sefer diyeceğim benim eşyalarıma karışma"

Ceylan hiç bir şekilde yaranılmamasına sinir oldu ne yapmasını istiyordu bu adam süs gibi oturacakmıydı?

"Ne yapmamı istiyorsun Rezan ağa karın olarak görmüyorsun kabul etmiyorsun eşyalarına da karıştıttırmıyorsun süs gibi oturayım mı görevimi yapıyorum"

Rezan Ceylan'ın bu kadar ısrarcı olmasıyla sinirleri tepesine çıktı zaten sakin biri değildi birde üstüne üstüne basıyordu.

"Yapma Ceylan yapma senden birşey istemiyorum"

İstenilmemek Ceylan'ı yine yaralamıştı gözleri doldu Rezan'ın yanında ağlamamak için hemen banyoya girip kapısını kapattı.

Rezan yine kızın kalbini kırdığını anladı elinde değildi daha alışmamıştı kabul etmesi zordu birde üstlenmesi iyice sinirine gitmişti zorla güzellik olmuyordu zamana ihtiyacı vardı o zaman da gelirmiydi hiç bilmiyordu sıkıntıyla nefesini verdi aklına yine Naze ve Ahsen geldi evlendiğinden beri daha bir sefer görmüştü küçük kızıda özlemişti gitmeden görsem keyfim yerine gelir diye düşündü Berat'ı aradı.

Berat çiftlikte atları kızına gösterirken telefonun çalmasıyla açıp baktı.

"Alo kardeşim neredesin"

"Çiftlikteyiz Naze'yle biraz vakit geçirelim dedik hayırdır"

Rezan ailece beraber olduklarını duyunca boğazına yumru oturdu.

"Anladım kardeşim birşey olmadı Ahsen'i göreyim dicektim"

"Gel kardeşim çiftlikteyiz birazdan restorana yemeğe gideceğiz beraber gideriz Ceylan'ı da getir"

"Yok kardeşim gelmeyelim biz siz gidin ben konaktaysan geleyim diyecektim"

Berat arkadaşının inat etmesine tepki gösterdi.

"Amma inat ettin be gelin işte takılırız beraber kızında gözü gönlü açılsın bekliyoruz bak"

"Tamam bakalım geliriz"

Rezan telefonu kapatıp Ceylan'a nasıl söyleyeceğini düşünmeye başladı az önce tartışıp kızın kalbini kırmıştı şimdi ne diyecekti özür mü dileyecekti ki Rezan asla özür dilemezdi. Banyonun kapısına gelip tıklattı.

"Ceylan"

Ceylan seslenmesine anlam veremesede gözyaşlarını silip cevap verdi.

"Efendim"

Rezan söze nasıl gireceğini bilemedi parmaklarıyla bıyıklarını tarayıp konuşmaya başladı.

"Berat bizi çiftliğe çağırıyor ordan da yemeğe gideceğiz restorana hazırlanda gidelim"

Ceylan duyduklarına inanmadı Rezan onu ilk defa bir yere götürecekti kendi isteğiyle mi yapmıştı bunu yoksa zorla mı bilemedi düşünüp karalara bakmak istemedi buda bir adımdı nihayetinde kendine çeki düzen verip banyodan çıktı.

Rezan karşısında gözleri kan çanağına dönmüş kızı görünce üzüldü sert birisiydi de kadınları da kıran bir adam değildi gerçi kaç kadınla muhabbeti olmuştu oda meçhuldu kimseyle ilgilenmezdi.

"Ben aşağıda bekliyorum hazırlanıp inersin."

Ceylan olumlu anlamda kafasını sallayıp dolaba yöneldi ne giyeceğini bilemedi bir kaç elbisesinin ardından su yeşili renginde düz elbise seçip üzerine giyindi düz siyah saçlarını tarayıp açık bıraktı gözlerinede sürme çekip ön plana çıkardı amacı kocasına güzel görünmekti. Hazır olduktan sonra çantasını alıp aşağıya indi. Rezan elindeki sigarasını söndürüp merdivenden inen karısına baktı Naze'nin aksine esmer tenine su yeşili güzel yakışmıştı koyu kahve gözlerini sürme çekerek daha da belirginleştirmişti Rezan makyajı hiç sevmezdi kendinden başkasına süslenilmesini kaldıramazdı Naze'nin her makyaj yapışında kızıp çıkarttırırdı aslında kendine yaptığını bildirdi de yinede kimsenin görmesini istemezdi şimdiyi düşündü Naze'yi herşeyiyle kıskanır kendisi için saklamasını isterdi de sevdiğine dostu dokunur olmuş onun için süslenir olmuştu Rezan yüreği yandı yine siniri tepesine çıktı bu pişmanlık hissi ne zaman bitecekti Ceylan'ı düşünmek istese bile hemen aklına Naze'si geliyordu Ceylan'da Naze'yi mi aramak istiyordu ne yapıyordu kendide bilmiyordu. Ceylan'ın gelmesiyle düşüncelerinden sıyrılıp arabaya binip çiftliğe gittiler.

Çiftliğe geldiklerinde Berat ve Naze onları karşıladılar. Rezan Berat'ın kucağından Ahsen'i alıp sevmeye başladı.

"Cimcime kızım bayadır görüşmüyoruz özledin mi beni"

Rezan Ahsen'i öpüp koklayıp saçlarını okşuyordu sanki kendi kızıymışcasına değer veriyordu.

Ceylan onları burukça izledi kendi çocukları olsa nede güzel babalık yapacaktı onunla karı koca olmayı aile olmayı çocuklarının olmasını istiyordu. Ömrünü sevdiğinin çocuğunu severek değil kendi çocuklarını severek geçirmesini istiyordu yılmayacaktı Rezan'a kendini kabullendirecekti yine görmesi için yanına gidip kocasının kucağında oturan küçük kızı sevmeye başladı.

"Ne güzelsin sen böyle maşallah sana"

Berat kızını içten seven arkadaşına bakarak söylendi.

"Aile olmak çok güzel Allah sizede en kısa zamanda nasip etsin"

Ceylan kafasını kaldırıp Rezan'a bakarak "amin" dedi.

Rezan tepki bile vermedi.

Naze de içten içe üzülmüştü haline kendisi onu unutmuş kocasını seviyordu da anlaşılan Rezan için hala aynısı geçerli değildi. Çiftlikten çıkıp lüks bir restorana geldiler eşlerinin karşılarına geçip oturdular

Yemek boyunca genellikle Rezan'la Berat sohbet edip ara sıra Naze'yle Ceylan lafa giriyordu Naze'nin sessizliği Rezan'ın gözünden kaçmadı her zaman cıvıl cıvıl neşeli konuşurdu bugün ki hali çok durgundu.

"Naze durgun gibisin birşeyin yok ya"

Naze yemeğini didiklerken Rezan'ın sesiyle kafasını kaldırıp baktı.

"İyiyim abi birşeyim yok gideceksiniz ya onun için durgunum"

"Seni böyle görmeye alışık değilim o gülen yüzün hiç solmasın"

Naze Rezan'ın dediğiyle ne diyeceğini bilemedi kocasına baktı ki Berat'ın çatılan kaşlarını görünce birşey diyemeden önüne döndü Rezan Naze'nin Berat'tan çekindiğini anladı demekki Naze kocasından dolayı soğuk davranıyordu hala bakışlarında konuşmalarında eski Naze'yi arıyordu ama göremiyordu.

Berat karısının elini tutup gözlerine bakarak konuştu.

"Güzel yüzün gülsün beni böyle uğurlama"

Naze kocasının elini tutmasına karşılık oda elini kavradı gülüsemyerek baktı Rezan'ın anlamasını istiyordu anlasın unutsun ki herkes önüne bakabilsin Berat'ta daha fazla şüphelenmesin istyiordu.

"Sana hep gülerim ben"

Berat karısının elinip alıp dudaklarına götürüp öptü. Rezan Berat'ın yaptığı hareketle gözlerini kaçırdı onları öyle mutlu görmek yüreğini yaktı.

Tek yüreği yanan Rezan olmadı Ceylan da hem kocasının Naze'ye olan tavrından hemde onların mutlu olupta kendilerinin daha karı koca bile olmamasında dolayı kalbi sızladı. Ceylan'ı yanında karısı gibi getirmişti ama sanki o yokmuşcasına davranıyordu sürekli Naze'ye bakıyordu kızıyla ilgileniyordu Ceylan geldiğine pişman oldu kim kocasının başka bir kadına aşkla baktığını görmek isterdi.

Yemekleri bittikten sonra saatinde geç olmasıyla restorandan çıktılar hanımları konağa bırakmak için ayrıldılar.

Ceylan'da Rezan'da arabada hiç sesleri çıkmadı çıksada ne diyeceklerdi ki ne konuşmaları gerekiyordu Ceylan sitem etse Rezan ondan daha da kaçardı yine sustu. Konağa geldiklerinde odalarına çıktılar Rezan Ceylan'a nasıl veda edeceğini bilemedi.

"Ceylan kendine dikkat et birşey olursa ararsın"

Ceylan Rezan'ın sesiyle kocasına doğru döndü.

"Olur ararım sende ara merak ederim Allah'a emanet ol"

"Sağolasın"

Rezan bavuluda alıp odadan çıkacağı sırada Ceylan'ın seslenmesiyle durdu ona karşı döndü.

"Rezan"

Ceylan düz bir şekilde vedalaşmak istemedi içinden geleni yapacaktı koşar adım gidip kocasına sarıldı.

Rezan sarılan karısıyla öylece kalakaldı derince yutkundu gözlerini kapattı sarılıp sarılmamakta kararsız kaldı bu denli yakın olması kafasını karıştırdı kollarını hareket ettirip hafifçe karısına sarıldı. Ceylan Rezan'ın sarıldığını hissedince kafasını kaldırıp yüzüne baktı göz göze gelince Rezan anında kollarını çekip odadan dışarı çıktı. Rezan giderken ardında hem sevinçli hemde gönlü kırık bir Ceylan bıraktı.

Berat ve Naze konağa geldiğinde odalarına çıkıp kocasının bir kaç eşyasını daha koyup bavulunu hazırladı ne kadar gülümsemeye çalışsada yapamıyordu boğazında yumru vardı gitmiyordu ağlamamak için kocasından gözlerini kaçırıyordu ki Berat Naze'nin halini farketmişti karısının elinden tutup kendine döndürdü elleriyle yüzünü avuçladı.

"Naze'm yapma aklım sizde kalıcak yoksa"

Naze dolan gözlerinden damlalarla yaş akıtmaya başladı.

"Seni çok özleyeceğim Berat"

Berat karısından akan yaşları parmaklarıyla silip gözlerinden öptü.

"Bende seni çok özleyeceğim hem ben sana bir daha ağlamak yok demedim mi?"

Naze içini çekip ağlamasını birazda olsa durdurdu.

"Tamam ağlamıyorum"

Berat sesler çıkaran kızını kucağına alıp yanaklarından doyasıya öptü küçük cimcimeyi çok özleyecekti kızını yatağa bırakıp karısının belini kavrayıp dudaklarına kapandı aklına kazımak istercesine şehvetle öpüp dudaklarından küçük öpücüklerle ayrılıp burul burul kokulu boynunu öpmeye başladı daha fazla öpmeye devam ederse ayrılamayacağını anlayıp kendini çekip yanaklarından sıkı sıkı öptü. Naze de kocasına karşılık vererek yanaklarını bastırarak öptü ardından kollarını boynuna dolayararak sıkı sıkı sarıldı. Berat'ın telefonunun çalmasıyla ayrıldılar. Arayan Rezan'dı.

"Hadi oğlum neredesin lan uçağı kaçırıcağız"

"Anca oldu şimdi çıkacağım"

"Çabuk ol bekliyorum"

"Tamam" Berat telefonu kapatıp karısıyla beraber aşağıya indi annesi ve babasıyla da vedalaştıktan sonra karısına tekrar sarılıp konaktan ayrıldı.

Havaalanına geldiğinde karşıda düşünceli bekleyen Rezan'ın yanına geldi.

"Hayırdır dalıp gitmişsin"

"Yok ya sana öyle gelmiştir işi düşünüyorum"

"Bu kadar iş sevdalısı olduğunu bilmiyordum kardeşim"

Berat gülerek kinayeyle söylenmişti.

"Biraz sende düşünsen iyi olur evlendikten sonra iyice boşladın"

"Benim için ailem ön planda en büyük hazinem Naze'yle Ahsen onlar olsun gerisi mühim değil"

Rezan Berat'ın dedikleriyle yine düşüncelere daldı sevdiğiyle evlenince böyle oluyordu demekki Rezan Berat'ın sevgisini kabullenmişti de arkadaşı onun sevdasını hiç mi görmemişti Naze'yle evlenseydi oda aynısı olurdu yanından ayrılmaz hep onunla olmak isterdi birde Ahsen kendi kızı olsaydı onları herşeyden daha çok sever daha çok üstün tutardı ama olmamıştı işte Naze'yi her düşündüğünde onun olmaması yakıyordu canını kalbinden de atmak istemiyordu atamıyordu da kimse onun yerini alamazdı şimdi hiç tanımadığı kız karısı olmuştu ama hala yabancı gibiydi ona ikilemdeydi Rezan uçakta hep bunları düşündü Ceylan'la aile olmalımıydı ileride herkes çocuk isteyecekti zorlayacaklardı hatta kızda kusur var sanıp kuma diye direteceklerdi birtanesi yetmezken ikincisiyle hayatta uğraşmazdı çocuklarıda çok severdi Ahsen'i kendi kızı gibi seviyordu aynı annesine benziyordu onun gibi kızı olsun istermiydi ona da baba diye seslenen küçük bir çocuk düşünceleri beynini tırmaladı kalbi hala Naze desede aklı Ceylan'a gidiyordu yurtdışından dönüşte Naze'yle konuşup Ceylan'la aile olmayı kesinleştirecekti.

Bölüm sonumuz bölüm hakkında ki düşünceleriniz neler? Satır arası da yorum yapabilirsiniz 😊 oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum yıldıza basmayı unutmayın 🥰