Yeni Üyelik
28.
Bölüm

24.BÖLÜM

@hayaldeyazar

Bölüm şarkısı

Öyle savunmasız bir zamandı

Bulduğunda beni

Sen başlattın boyun eğdim

Kabullendim seni

Bu sözlerim sitem değil

Ama yazık değil mi bana

Çok yalnızdım kaybolmuştum

Sığındım işte sana

Kaygılarım yeniden uyanıyor

Bu duygular beni ürkütüyor

Yeniden yaşamak mı gerekiyor

Yine acılar yine korkular

Yine aşk

Yanımda kal yanımda kal

Düşlerin yetmezki bana

Yanımda kal yanımda kal

Çok geç rastladım sana

💔

 

 

Berat'ın çekip gitmesiyle Rezan yine de arkadaşını yalnız bırakmamak için arkasından gitmişti ne olursa olsun ömürlük arkadaştı onlar bunu da hallederlerdi.

 

Kadir ağa ne olduğunu anlamamış bir şekilde Osman ağaya baktı ki Osman ağanın da ondan kalır yanı yoktu.

 

"Neler oluyor Osman"

 

"Ben de bilmiyorum ama öğreneceğim koca koca insanlar ne yapıyor bunlar"

 

Esma hanımda kucağında torunuyla hayal kırıklığına uğramış bir şekilde yerde oturarak ağlayan gelinine bakıyordu Naze'yi çok seviyordu ondan böyle birşeyi hiç beklememişti. Korktuğu başına gelmişti daha gecen bahsetmişti oğlunun hem arkadaşıyla hemde karısıyla arası bozulmuştu.

 

Hesna hanım olayları bilen tek kişiydi bu zamana kadar oda saklamıştı şimdi herkesin öğrenmesi hiç iyi olmamıştı herkes farklı şeyler düşünmeye başlamıştı Naze'nin ağlaması yüreğini dağladı onun suçu bile yoktu o istedi diye evlenmişti şimdide kocasını seviyordu akılsız oğlu onun mutluluğunu bozmuştu.

 

"Hepsi benim oğlumun salaklığı Naze'nin bir suçu yok"

 

Hepsi birden Hesna hanıma döndüler olanları biliyordu Esma hanım şaşkınca ahiretliğine baktı.

 

"Sen bu olanları biliyor muydun Hesna"

 

Hesna hanım bıkkınlıkla cevap verdi herşey açığa çıkmıştı oda bildiklerini söyleyecekti.

 

"Naze evlendikten sonra öğrendim öncesinde bilmiyordum bilseydim Naze'yi kendi gelinim yapardım Naze'den birşey duymadım ben Rezan'dan öğrendim onun yanlış bir hareketi olmadı Berat'a sadık kaldı ki zaten artık kocasını seviyor"

 

Osman ağa konağında neler döndüğünü daha yeni anlamıştı oğluyla yeğenini kardeş gibi büyüdüler sanarken meğer onlar birbirlerine sevdalıymıştı.

 

"Önceden olmuş bitmiş birşey Naze Berat'la evli ve kızı var şimdi Rezan'da evli böyle şeylerin dile gelmesi bile yanlış Rezan bir daha böyle birşeyi dile getirmeyecek Berat'ta çekip gitmekle yanlış yaptı ne olursa olsun karısınıda yanında götürecekti."

 

"Naze bizim gelinimizdir Berat bir anlık öfkeyle çekip gitti hatasını anlar"

 

Kadir ağa Osman ağaya cevap verdikten sonra gelinine dönüp seslendi.

 

"Naze kalk kızım gidiyoruz"

 

Osman ağa yinede yeğenini ezdirmek istemedi onun arkasında amcası vardı gelin çıkarken söz vermişti.

 

"Ben bu kızı size daha 18 yaşında verdim küçüktü cahildi gelin çıkarken söz verdim sahipsiz sanmasın arkasında ben varım diye şimdi Berat gittiği gibi gelip karısını alacak yoksa ben sizden Naze'yi geri almasını bilirim"

 

"Ne diyorsun sen Osman sen kendin demedin mi olmuş bitmiş birşey diye ne diye şimdi uzatırsın çocukların arasında biz karışmayalım kendileri halletsinler"

 

Naze ağlamasını durdurup amcasının karşısına geçti.

 

"Amca ben senin hakkını hiç bir zaman ödeyemem ama benim evim orasıdır müsade et gideyim"

 

Osman ağa yinede inadından vazgeçmemişti dediğini de yapardı.

 

"Ben diyeceğimi dedim Naze Berat gelip seni götürecek yoksa evliliği bitiririm"

 

Osman ağa son sözünüde söyleyip odada çekip gitmişti. Kadir ağa ne yapacağını bilemedi bir yandan çekip giden oğlu diğer yandan oturup ağlayan gelini sıkıntıyla oda konaktan çıktı.

 

Olanlara tek sesi çıkmayan Ceylan dı gerçi sesi çıksa ne diyecekti ki onun kocasının üzerinde söz hakkı dahi yoktu öylece konuşmaları dinledi ama kalbinde de yaralar açıldı.

 

Naze kapının kenarında onları öylece izleyen Ceylan'ın yanına gitti kızın herşeyi duymasından ötürü utanıyordu.

 

"Ceylan çok özür dilerim bunları duymaman gerekirdi."

 

Ceylan karşısında gözlerinden yaşlar akarken kendisinden özür dileyen Naze'ye üzüldü bir zamanlar onun hayatına özenmişti ama Naze'nin neler çektiğini bilmiyordu.

 

Elinden tutup koltuğa otutturdu.

 

"Ben zaten biliyordum bir önemi yok Naze sen kendini düşün şu haline bak bu kadar üzülme Berat abi geri gelip seni götürecek topla kendini"

 

"Gelir değil mi Ceylan bana inanmadı dinlemedi bile onsuz olamam ben"

 

Ceylan Naze'yi nasıl teselli edeceğini bilemedi Berat'ın gözlerindeki öfkeyi görmüştü gelip götürmezse hiçte iyi şeyler olmazdı kayınpederi kesin konuşmuştu evliliği bitirir sonları olurdu.

 

Berat konaktan çıktığı gibi arabasına binmiş öylece bilinmezlikle hızla arabasını sürüyordu aklı allak bullak olmuştu orda karısını öylece bırakıp çıkıp gitmişti. Arkadan Rezan'ın arabasının yaklaştığını görünce boş bir tarlanın önünde durup arabadan indi.

 

"Lan ne diye arkamdan geliyorsun birde Rezan canına mı susadın sen"

 

Rezan söylenen arkadaşının aksine sakin kalmaya çalışarak konuşmaya başladı.

 

"Anlamadan dinlemeden çekip gittin sen benim kaç yıllık arkadaşımsın arkadaştan öte kan kardeşimsin ben bu hayatı seçtiysem sırf senin mutluluğun için seçtim sen şimdi bencillik yapıyorsun"

 

"Ozaman ne diye hala Naze'ye sevdiğini söylüyorsun Rezan evli lan o evli benim karım"

 

"Tamam suçluyum yanlış yaptım yapmamam gerekirdi kendime engel olamadım yemin ediyorum birdaha Naze'nin adını ağzıma almayacağım onun bir suçu yok ona arkanı dönme"

 

"Benim meseleme karışma sen Ceylan'ı düşündün mü hiç ne hissetti o kız bütün olanları duydu önce sen kendi karını düşün"

 

Rezan bu kadar herşey olurken Ceylan aklına gelmemişti Berat doğru söylüyordu Ceylan sevdiğini bilsede böyle bir şekilde tekrardan duyması onu yaralardı.

 

"Düşünmedim ama artık düşüneceğim ben Naze'nin seni sevdiğine inanamadım inanmak istemedim bana ışıldayarak bakan gözleri sönsün istemedim ama sönmüştü kendi gözümle gördüm kaç sefer sana aşkla baktığını yinede inanmadım Ceylan'la olamadım Naze'nin kendi ağzından duymak istedim duyayım ki Ceylan'la aile olayım istedim duydum da sende duydun Naze seni seviyor şu yüreğim yansa da hem duydum hem gördüm birde benim yerime koy kendinide bir düşün be"

 

Rezan'ın söylerken hem kalbi acımış hemde gözleri dolmuştu kafasını çevirerek gözünde bekleyen yaşı akıttı. Berat kan kardeşinin haline üzüldü duydukları kolay şeyler değildi de Rezan'ın yaşadıkları daha zordu eskisi gibi yine çok yakın olurlarmıydı bilmiyordu ama kanlı düşmanda olmayacaktı Rezan'ın yanına yaklaşıp omzuna dokundu.

 

"Kendi sevdam dan senin sevdanı göremedim bu olanlar hemen unutulmaz da ben yine de arkadaşımı kaybetmem"

 

Rezan da arkadaşının sözü üzerine sarıldı kan kardeşine dostunu kaybetmek istemiyordu artık Naze konusu tamamen kapanmıştı.

 

Berat ısrarla çalan telefonunu cebinden çıkarıp baktı.

 

"Berat biz eve geldik Osman Naze'yi vermiyor karını git al bir daha da onu öylece bırakıp gitme"

 

"Ne demek vermiyor baba o benim karım kimse karışamaz"

 

"Onu çekip gitmeden önce düşünecektin çabuk git al beni dellendirmeyin iyice"

 

Kadir ağa kızgınla oğluna söylenmiş telefonu kapatmıştı.

 

Berat sinirle arabasına binip Arslan konağına gitmişti hızla kapıdan girdi karşısında Osman ağayı görünce sakin kalmaya çalıştı.

 

"Naze'yi almaya geldim Osman amca"

 

"Yeni mi aklına geldi çekip giderken aklın neredeydi eğer gelmeseydin yarına Naze'yi bulamazdın"

 

"O ne demek Osman amca Naze benim karım"

 

"Evet karın oyüzden ne olursa olsun her daim arkasında duracaksın Berat babana bak anneni kaçırdı geldi her zaman arkasında , Kezban Naze'yi çağır gelsin"

 

Evin çalışanı Kezban Naze'yi çağırmaya gitti. O sıra da konak kapısından içeriye Rezan da girdi. Osman ağa asıl onu haşalayacaktı. Naze'nin de gelmesiyle üçünüde oturtup konuşmaya başladı.

Naze utancından kafasını yerden kaldırıp bakmıyordu bile kocası hala ona kızgındı kendini nasıl affettirecekti.

 

"Bu olay burada kapandı Berat Naze'yi al götür evinize ne karınla ne de arkadaşınla aranı bozmayacaksın asıl sen Rezan bir daha Naze'nin adını dahi ağzına alırsan seni kimseye bırakmam ben öldürürüm duydun mu beni"

 

Rezan kafasını kaldırıp Naze'ye bile bakmadan kafa sallayıp odasına çıktı Berat'ta Naze'yle beraber konaktan çıkıp arabaya bindiler konağa gideseye kadar ikisinden de çıt çıkmadı Naze için için ağlıyordu kocası dönüp yüzüne bile bakmıyordu. Konağa geldiklerinde ne kayınvalidesinin ne de kayınpederine bakamamıştı hızla kızını kucağına alıp odasına çıktı.

 

Berat'ın Naze'yle yüzleşmeye gücü yoktu odaya girince ses etmeden yatağın diğer ucuna geçip yattı.

 

Rezan odasına girdiğinde Ceylan onu bekliyordu ses etmeden koltuğa oturdu kafasını geriye yaslayıp gecenin biran önce bitmesini istedi. Ceylan Rezan'ın gelmesiyle ayağa kalkıp yanına gitti.

 

"Ceylan sakın birşey deme"

 

Ceylan konuyu açıp uzatmayacaktı eğilip Rezan'ın dudağının kenarına dokundu.

 

"Birşey demeyeceğim dudağının kenarı kanamış onu sileyim"

 

Ceylan ayaklanıp çekmeceden pamuğu alıp üzerine temizleyici döktü kocasının yanına gelip dudağının kenarını temizlemeye başladı. Rezan kapalı olan gözlerini açıp karısının gözlerinin içine bakmaya başladı koyu kahve gözlerinin içinde kararlılığı gördü oda kararını vermişti Ceylan'la aile olacaktı eliyle durdurup karısının dudaklarına yöneldi yaklaşıp dudaklarını dudaklarına değirdi. Ceylan dudaklarının üzerinde Rezan'ın dudaklarını hissettiğinde gözlerini kapayıp karşılığını verdi istiyordu kocasını naza çekmeyecekti bütün benliğiyle kocasına ait olacaktı.

Rezan Ceylan'dan karşılığını alınca aklında ki düşünceleri kenara itip öpüşmesini şiddetlendirdi gözlerini kapamadı hayalinde Naze'yi değil karşısında karısı Ceylan'ı görmek istiyordu söz vermiş yemin etmişti Naze'yi bir daha düşünmeyecekti karısınında kapamasını istemedi.

 

"Ceylan gözlerini aç gözlerime bak"

 

Ceylan Rezan'ın dediğini ikiletmedi gözlerini açıp kocasının gözlerine dikti okadar da cesur bir kızdı. Rezan Ceylan'ı belinden tuttuğu gibi yatağa yatırdı kendi üzerindekileri çıkarıp karısının üzerine uzandı elleriyle penyesini yukarı sıyırıp çıkardı ardından eteğinide aşağı sıyırıp çekip attı karşısında iç çamaşırlarıyla duran karısına şehvetle baktı kafasını dolgun göğüslerine gömüp emerek öpmeye başladı öpmeleri sert ve hızlıydı sütyeninide çıkarıp attı göğüslerinin uçlarını sıktırıp emdi Rezan'ın her hareketi Ceylan'ın haz almasını sağladı ufak çaplı inlemeye başladı. Rezan karısının inlemesini duydukça daha şehvetlendi eliyle külodunun üzerinden kadınlığını okşadı karısı onu istiyordu ıp ıslaktı külodunu da bir hamlede çıkarıp kenara attı daha fazla dayanamayarak erkekliğini karısının kadınlığına yaslayıp biraz daha ıslanmasını sağladıktan sonra kendini itti. Ceylan hazla karışık hissettiği acıyla sesli bir şekilde inleyip gözlerini kapattı. Rezan da hissettiği zevkle istemsiz gözlerini kapattı zevki en doruklarda hissederken kendini serbest bıraktı bir anlık pişmanlık hissine kapılsa da gözlerini açıp karşısında Ceylan'ı görünce eğilip karısının alnını öpüp kalktı. Banyoya geçip abdestini aldıktan sonra odaya geçti Ceylan'da kocasının çıktığını görünce kendi de girip abdestlenip geri çıktı kocasının yatakta görünce yanına gidip usulca sokuldu Rezan Ceylan'ın yanına geldiğini görünce karısını kolunun altına aldı gözlerini yumup uykuya daldı.

 

***

Ne Naze'nin nede Berat'ın gözüne sabaha kadar uyku girmemişti ikiside aynı yatağın içinde sanki iki yabancı gibi sırtlarını dönmüş vaziyette yatıyorlardı Naze'nin gözündeki yaşlar durmuyor karısının ağlama sesini duyan Berat'ın kalbinde göl oluyordu sanki dönsem sarılsam herşey biter mi diye düşündü ama kırgınlığıda geçmiyordu bir zamanlar Rezan'ı sevmiş olması kalbini çok acıttı. Karısının ağzından seviyorum kelimesi duymak için ne çok uğraşmıştı meğer karısı ozamanlarda kan kardeşini sevdiği için dile gelmemişti düşündükçe çıldıracak gibi oluyordu arada yataktan kalkıp odanın içinde dolanıp geri yatağa oturuyordu öylelikle sabahı zor etmişti .Sabah olduğunda sessizce yataktan çıkıp kızının yanağından öpüp karısının yüzüne bakmadan odadan çıktı. Kadir ağa oğlunun tek indiğini görünce sormadan edemedi.

 

"Berat Naze nerede?"

 

"Odada baba"

 

"Ben konağımda huzursuzluk istemem bu sofraya ayrı gayrı oturmayacaksınız karınla arandaki sorunları düzelt yoksa Osman'ı duydun yuvan mı bozulsun istersin"

 

Berat yine evliliğinin bitme konusu açılınca hiddetlenerek konuşmaya başladı.

 

"Ne meraklısınız benim yuvamın bozulmasına benim de kalbim kırılmış olamaz mı ha bende karıma kırgın olamaz mıyım siz benim ne hissettiğimi biliyor musunuz da konuşuyorsunuz karışmayın bize"

 

Berat sinirlenip odalarına çıktı.

 

Naze kocasıyla babasının tartışmalarını biraz duymuştu duymamış gibi yapıp yatağın üzerine geçip oturdu. Berat hızla kapıyı açıp odanın içine girdi. Naze kocasına korkarak bakıyordu ilk defa onu böylesine sinirli görüyordu konuşup konuşmamakta kararsız kaldı ürkekçe yanına yaklaşıp lafa girdi.

 

"Berat yüzümüde mi görmek istemiyorsun neden kafanı çevirip duruyorsun"

 

Berat sıkıntıyla elini saçlarına götürüp sakin kalmaya çalıştı Naze'ye daha geçen söz verdirmişti gözünden bir damla yaş akıtmayacaktı sözlerinde duramamışlardı Naze ağlamaktan bir hal olmuştu gözleri kan çanağına dönmüştü içi acıdı kıyamadı güzel gözlüsüne ama kırgınlığı da geçmemişti.

 

"Kırgınım sana Naze bana neden söylemedin en başta benim sevdiğim var deseydin o gece ben korkuyorsun sandım istemiyorsan dokunmam dedim neden elimi tuttun benim, senin kalbinde Rezan varken benimle nasıl oldun Allah'ım aklımda dönüp duruyor bunlar çıldıracağım"

 

Naze ağlamasını daha da şiddetlendirip yalvarırcasına konuşmaya başladı.

 

"Berat ne olursun söyleme şöyle şeyler beni bir dinle inkar etmedim sana kabul ettim ama şimdi söylediklerimin hiç mi önemi yok senin için" Naze biraz daha yaklaşıp kocasının elinden tutmaya çalıştı.

 

"Yüzüme bak ne olur sende bana sırtını çevirme ben sensiz yaşayamam Berat yemin ederim seni seviyorum hani beni öleseye kadar seviyordun ha senin sevgin bu kadarmıydı?"

 

Berat karısının dediğiyle elini çekip işaret parmağını karısının yüzüne doğru tutarak konuştu onun sevgisi öyle bir tartışmayla bitecek değildi çok seviyordu asla da Naze'den vazgeçmezdi.

 

"Sen benim sevgimi sorgulayamazsın Naze" arkasını dönüp gidecekken Naze'nin dediğiyle bir anlık durdu.

 

"Sende onlar gibisin beni bırakıp giden annem gibi babam gibisin sende bırak sende git"

 

Berat arkasına dönüp karısına yaklaşıp gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladı.

 

"Beni onlarla kıyaslama Naze ben seni sen olmadan da sevdim sen yanımdaykende seviyorum hepte seveceğim duydun mu beni seni asla bırakmam"

 

Berat sözünü söyleyip karısının birşey demesini beklemeden odadan da konaktan da çıkıp gitmişti.

 

Naze Berat'ın dedikleriyle yüreği ferahlasa dahi hala uzak davranmasıyla üzülmesine engel olamadı kocası onu yine tek bırakıp gitmişti gözyaşlarını elinin tersiyle sildi evleneseye kadar Rezan için ağlamıştı şimdide Berat için ağlıyordu ama söz verdi kendine bu son dedi bu son bir daha sizler için asla gözyaşı akıtmayacağım diye yemin etti kocası ona inanmayarak gururunu kırmıştı. Banyoya girip aynanın karşısına geçti şu iki gün içerisinde ağlamadığı kadar ağlamış gözleri kıp kırmızı olmuş şişmişti gücü anca ağlamaya yetiyordu şımarık büyümemiş herzaman amcası yengesi memnun olsun diye her denilene kabul ederek yaşamıştı annesinin babasının olmayışını daha iyi anlıyordu amcası ne kadar destek olsada bir babası değildi gözünden akan son damlasını da hayatın ona sunduğu kader için akıttı.

Gün boyu kızıyla odasında ilgilenmiş odasından dışarı çıkmamıştı olanları duymalarından ötürü kayınvalidesi ve kayınpederinden utanıyordu anlaşılan kayınvalidesi de kırgındı yoksa bir dakika durmaz yanına bakmaya gelirdi ona da çok üzülüyordu kendi annesinden görmediği anneliği kayınvalidesinden görmüştü hayal kırıklığına uğratmıştı araları yine eskisi gibi olur muydu bilmiyordu. Kızıyla vakit geçirirken aklı hala kocasındaydı bu zamana kadar Berat'ı ne kızgın ne sinirli hiç görmemişti şu zamandır evlilerdi bir kere bile kötü sözünü duymamıştı Berat'ın güzel kalbine aşık olmuştu ama aşık olduğu adam ona inanmamış eskiyi sürdürüyordu akşama kadar bu düşünceler beyninin içinde döndü durdu akşam yemeğinede inmemişti saat geceyi göstermesine rağmen kocası hala gelmemişti pencerenin kenarına geçip gelmesini bekledi biraz zaman sonra kocası konağın kapısından içeriye girdi merdivenlerden çıkışını izledi ama kocası odalarına gelmek yerine başka bir odaya geçmişti işte bu Naze için kabul edilmeyecek şeydi koltuğun üzerinden kalkıp yatağa geçti gönlünün kırgınlığıyla gözlerini yumdu.

 

 

 

Bölüm sonumuz Rezan ve Ceylan kavuştu ama olan Naze'yle Berat'a oldu düşünceleriniz neler? Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum 🥰

Loading...
0%