Giriş

İlk kurgumla hello,uzun süredir aklımdaydı ama nasıl yazacağımı bilmiyordum ufaktan bir giriş yaptım

İyi okumalar bebeklerim.

"Dışarıya cık ve bana hesap ver ARAS ARSLANOĞLU" sinirden ellerim titremeye başlamiştı,konağa benzeyen evin balkonu açıldı"ne istiyorsun MİRAY KARADAĞ" sesinde sanki bezmiş bir ton vardı oysaki beni dört yıldır görmemişti tabikide buna takilmedim"abim nerede" elerini balkon demirliklerine koydu ve omuz silkti yüzünde alaycı bir tavır vardı sinirlerimle oynuyordu en yüksek sesimle bağırdım"Bana oyun oynama ARSLANOĞLU abimi sen kaçırttın ya aşağıya iner konuşursun yada seni seni güvercin gibi vururum" komik bir şey söylemişim gibi kahkaha attı o sırada bakışları bahçe kapısına döndü,bende o taraf döndım Akın geliyordu onu tamamen unutmustum koşarak yanıma geldi"Miray abla iyimisin" gözleriyle beni süzüp hasar tespiti yaptı. Kısık sesle Akına şöyle dedim"biraz sonra ne yaparsam yapayim beni sakın durdurmaya kalkma" yavaşça kafasını salladı ama bana tedirgin gözlerle bakıyordu. Ona baktım çoktan içeriye girmişti beni hiç ciddiye almiyordu ama ben şimdi yapacaklarimda gayet ciddiyim! Belindeki silahı çıkardım ve havaya bir kac kez ateş ettim. korumaları nedense yaklaşmıyodu iceriyede elimi kolumu sallayarak girmiştim bir boklar dönüyordu. Ben artık dayanamayacagım diye bir ses geldi ve daha sonra evin kapısı açıldı oda balkona tekrar çıkmıştı. Ayşen teyzem nur yüzlü kadın oğlundan nefret etsemde bu kadının bende hakkı çoktu onu kırazmazdim ve burda olmamalıyı Of!. Aptal adam madem adam kaçırdın o evde annenin ne işi var. "Miray kızım ne yapıyorsun birak onu" şuan silahı yere atıp ayşen teyzeme koşup sarılmak istedim ama o beni izlerken bunu yapamazdım hala balkondaydı. Başımı kaldırdım ve bağırdım "aşağıya in ARSLANOĞLU beni uğrastırma" hafifçe başını salladı "geliyorum ne yapabilirsin göreceğiz hamsicik!" Bir dakika o bana hamsimi dedi gösterecegim ona. Ayşen teyzeme dönup soğuk bir sesle konuştum,böyle olmalıydı,böyle olması gerekiyordu "Ayşen teyze içeriye geç" yine de soğuk konuşamamiştım kapı açıldı ve evden çıktı bana doğru geliyordu çatık kaşlarıyla galiba sinirlenmişti benim amacımda buydu zaten "Ne oluyor Miray eşkiya gibi evimi basiyorsun" tabikide hep yaptığı gibi bilmemezlikten geliyor ve sinirlerimi bozuyor Allah kahretsinki beni tanıyor hafiften bir başım dönüyor "Abim nerede neden kaçırtıyorsun bu mu çözümün onları ayırmak için" burnundan soludu,kahretsin bana ne oluyor başim çok fazla dönüyor hayır hayır şuan olamaz onun karşısinda olmaz"bilmediğin şeyler var abini kaçırtmadım"bana oyun oynuyordu o kaçırttı ve ben buna adım kadar eminim."ben birşey bilmek istemiyorum abim nerede" sankince silahı kaldırdım ve ona doğrulttum"Seni vururum! Arslanoğlu"yine yüzüne o alaycı bakışı takındı,silahı tuttu ve namlusunu kalbine dayadı"Vursana küçük hamsi yapabilecekmisin" gözlerimin içine bakıyordu of! Kimi kandiriyorum onu vuramazdim ama onu benden vurabilirim"Haklısın belki de seni vuramam ama" silahı kalbinden çektim ve bir adım geriledim şakağıma dayadım "Abim nerede ya söylersin yada gider ölüm haberimi verirsin" sinirlendi ve bağırmaya başladi bir adım daha yaklaştı "Saçmalama ve o silahı indir bilmediğin şeyler var hala o 19 yaşındaki küçük kız gibi davranıyorsun karşımda olgun bir ben

den küçük bir kız var sanki" o an gözüm karardı ve bacaklarim beni taşımadı o an beni refleksle belimden sıkıca tuttu" ne oluyor" akına soruyordu galiba cünki gözlerim kapalıydı"abla iyimisin! ilaçlarını almadı mı seni kaç kere uyarmıştım" o benimle birlikte yere çökmüş hala belimden sıkıca tutuyordu " ne ilaci nesi var söylesene çocuk" bağirmaya başladı bir dakika o endiselenmişmiydi ne hakla sesinden dolayı yüzümü buruşturdum