Yağmur tüm bereketiyle sularken fındık tarlasını bazı kalpler de nasipleniyordu bu rahmetten uzun zamandır mütevazı evinde istirahate çekilen kalbi güzel insan içini yakan korları biraz azaltır ümidiyle bu güzel günde on dakika hava almaya çıkmıştı canı yanıyordu ama belli etmek istemiyordu her zaman böyleydi değişemiyordu onu da öyle kabul etsinler istiyordu

Sakin adımlarla ilerliyor öte beri almak için çarşıya gitmek üzere yol alıyordu

Önünde uzun bir yol vardı