Eliften

...

İstanbul sokaklarında yürürken görüş açıma giren ağaçlık alana doğru yürümeye başladım kardeşimin elini tutup onu da o tarafa yönlendirdim

_nereye gidiyorsun diye seslenen Nuray ablaya baktım

_biraz dinlenip sonra kursa geçeceğim dememle tatmin olmamış gibi bana baktı

Mehmet mi? dedi bu kez

Mehmet mahallemizin imamıydı

Güzel sesli bir insandı ama beni ona ısındıran kalbiydi

Sessizce sevdim onu

Sevmek sükut etmekti

...

Nuray ablanın yanından ayrılıp kendi evime geldiğimde beni bir düşünce aldı

acaba başka yerlerde nasıl hayatlar yaşanıyordu

Kudüste Filistin'de düşünmeden edemiyorum