2. Bölüm

Düzenlenmiştir

Çekip gitmişti sanki suçlu gibi hissetmiştim içim rahattı çünkü abim merti tanıyordu pek sevmesede çok fazla bir şey demez diye tahmin ediyordum mert “fıstığım hadi gel” “pardon mert ya dalmışım” “sorun değil hadi gel gidelim daha fazla geç kalmanı istemeyiz değil mi” bende başımı sallamıştım arabaya binip yola çıkmıştık “ee naber fıstığım hala aynı yerdesin değil mi” “iyiyim ne olsun sen nasılsın evet hala aynı yerdeyim” “anladım teklifim hala geçerli unutma” mertin babasından kalma şirketi vardı ve bana asistanlık teklifinde bulunmuştu ama ben kendi çabalarımla bir yere gelmek istediğim için kabul etmemiştim “sağol mert ama benimde kararım hala aynı” “iyi bakalım öyle olsun ama aklının bir köşelerinde dursun” başımı sallamıştım sonrasında cafeye gidene kadar konuşmamıştık cafenin önüne gelince “teşekkür ederim mert sen olmasan kesin geç kalmıştım” “ne demek fıstığım sen iste ben seni hep götürürüm” gülümsemiştim “ama tabi bir boş gününü bana ayırırsan hayır demem” “tamam o zaman ben sana boş zamanımda haber veririm” “o zaman boş gününde benimsin fıstığım” vedalaşıp inmiştim arabadan el sallayarak cafeye girmiştim Burak abi” ooo erkekçisiniz bakıyorum daaa senin şimdi beni arayıp abi otobüsü kaçırdım valla koşarak geliyorum demen gerekiyordu “ deyip güldü gerçekten haklıydı suratımı düşerek” ya Burak abi valla otobüs kaçıyordu beni almadan gidiyordu “ diyip dudağımı büzdüm burak abi “ biliyorum tabi otobüs kaçıyor senlik hiçbir mesele yok otobüsün suçu hep” “ ya ama Burak abi yaaa” Burak abi” tamam tamam şaka yapıyorum ama otobüsle gelmedin herhalde emir mi getirdi selam vermeden gitti “ “ yok abi bi arkadaşımın buralarda işi varmış geç kaldığımı duyunca bırakmak istedi “Allah Allah nasıl bir arkadaşmış o öyle kahramanın falan mı ama bak emir duymasın kahramanın bir anda puf diye kaybolur” diyip gülmüştü” aman Burak abi ne kahramanı hem kahraman kim ben kim eee sen Buse nin kahramanısın tabi “ Burak abi “ sus kız birde dalga geçiyor benimle “ “ abi ben gidimde işimin başına geçeyim sonra patronum lak lak ediyorum diye kovar beni Allah korusun” diyip gülerek kaçmıştım hızlıca müşterilerle ilgilenip istedikleri şeyleri getirdim ve gün böyle devam etti Burak abi”hadi bakalım gençler başka müşteri kalmadığına göre dağılabiliriz ne diyorduk heh evli evine evi olmayanda artık hangi deliğe girmek isterse” Buseyle birbirimize bakıp gülmüştük Buse Burak abiyle nişanlıydı aramızda 1 yaş olduğu için abla demememi istemişti o yüzden demiyordum Buse “ ya sevgilim sen ne kadar esprilisin böyle valla her gün daha çok aşık oluyorum sana” Burak abide anlından öpüp sarılmıştı “ yaa ama aile var burda yaa “ diye bağırım çantamı alıp tam çıkıcakken abim içeri girmişti “güzelim seni ben alayım dedim” “iyi yapmışsın abim” deyip sarılmıştık sonra abimle Burak abi selamlaşmıştı “özlettin kendini kardeşim ya” “sende öyle nişanlandın unuttun bizi” onların dostluğunu çok seviyordum “akşam buluşma var sizde geleceksiniz değil mi” abim “geliriz herhalde” bana bakmıştı “bilmiyorum kiii” sonra vedalaşıp çıkmıştık arabaya binip “güzelim bir şey duydum ama önce sana sormak istedim” başımı sallayıp abime dön dönmüştüm “güzelim bir adam gelmiş mahalleye onun arabasına binip gitmişsin” “kim dedi abi” “boşver güzelim sen soruma cevap ver” “Mertti abi geç kaldığım için geldi normalde parkın orda buluşurduk ama çok geç kaldığım için evin oraya gelmişti” “güzelim ben tanıyorum ama başkaları tanımıyor yani bugün duyguduğum şekilde direk sana gelseydim kavga ederdik onun için bir başkasından değil senden duymak istiyorum” “haklısın abim özür dilerim bir daha böyle bir şey asla olmayacak” başını sallamıştı sonra yola devam etmiştik abimin bu huyunu seviyordum iyiki benim abimdi haklıydı mahalledekiler tam bir dedikoducu etrafa da bakmamıştım bugün gerçekten çok yorulmuştum o sırada telefonum çaldı arayan cankuşum(Cansu) “efendım kuzum” “napiyorsun canım çıktın mı işten” “çıktım çıktım abim aldı eve geçiyoruz şimdi” “geliyorsunuz değil mi” “benden mi bahsediyorsun yoksa” “Yasemin yaaa” “anlatmadığın şeyler var” “onun için geliyorsun değil mi” “anlatacaksan eğer neden olmasın” “anlatıcam yeterki gelin yani gel” gülmüştüm “tamam tamam gelicez pardon gelicem” eminim şuan kızarmıştı canım arkadaşım benim yaaa ama napim bana anlatmadığı için gıcıklık yapmak istemiştim sonra vedalaşıp kapatmıştık “abim hayırdır küs falan mısınız” “yok güzelim neden küs olalım sadece trip atıyor” sonraki itirafı ile gülmüştüm “neden oldu” “anlatır bu akşam” “peki abim üzerine gelmiyorum” biz konuşurken eve gelmiştik çoktan arabadan inip eve girmiştim abim bana bakıp “üzerini değiştir açsan bir şeyler ye sonra çıkalım” “yok abim atıştırdım ben” başını sallamıştı hızlıca eve girmıştım annem beni görünce “yavrum yemek hazırlimmi sana” “yok annem atıştırdım ben çıkmadan” “tamam yavrum” “annem üzerimi değiştirip çıkacağım şimdi” annemde sorgulamayıp başını sallamıştı büyük ihtimalle biliyordu toplanacağımızı hızlıca bir duşa girip eşofmanlarımı giyip saçlarımı toplamıştım abimi bekletmeyip dışarı çıkmıştım abimin yanına gelip “ben hazırım gidelim mi” o sırada Cansu ve Mirza abi de çıkmıştı hep beraber yürümeye başlamıştık abimler kendi aralarında konuşuyorlardı bizde kol kola yürüyorduk toplanma yerine gidene kadar kimse konuşmamıştı.

Arkadaşlar umarım beğenirsiniz yorumlarınızı bekliyorum 💖🌸