3. Bölüm

Düzenlendi

Herkes buradaydı aşağıdaki mahallede oturan gençler bizim mahalledekiler tüm herkes burdaydı abimin eski can dostu bile Selçuk Kara aşağı mahallenin reisi abimin düşmanı Burak abi Buse onlarda gelmişti yani kısaca herkes buradaydı herkes birbiriyle muhabbet ediyordu bizde bir yere oturup Cansu’yla göz göze gelmişti çekiniyor gibiydi o sırada abimle Mirza abi gergince bir şeyler konuşuyor gibilerdi kafamı onlardan çevirip Cansu’ya dönmüştüm “kavga mı ediyorlar” “yok canım ne kavgası yok ya etmiyorlardır” tekrar ona dönmüştüm abimle göz göze gelince “güzelim küçük bir işimiz çıktı da biz gidiyoruz eğer gelemezsek burağa söylerim sizide bırakır” başımı sallamıştım ne kadar sormak istesem de sormamıştım “noldu acaba” “bilmiyorum sorsam da söylemicekti ondan sormadım” “haklısın” “evet Cansu hanım anlatın bakalım” “eee şey işte ne olsun” “Cansu” “tamam tamam ben emirden hoşlanıyordum sonra birden açıldık birbirimize ve şimdi de sevgili gibiyiz” “kızım bu böyle mi anlatılır” gülmüştüm bu kız cidden deliydi “ya ama Napim utanıyorum” “tamam tamam anladım ben zaten” o da gülmüştü sonra herşeyi en ince ayrıntısına kadar anlatmıştı abimi seviyordu bunu gözlerimden görebiliyordum ama abimde onu çok seviyordu bunu da biliyordum saat epey geç olmaya başlayınca Cansu’ya dönüp “kalkalım mı artık” “evet ya kalkalım bunların geleceği de yok” gülmüştüm “Burak abiye haber edeyim gidelim” başını sallamıştı ayağa kalkıp gözlerimle Burak abiyi aramıştım Selçuk abilerin yanında muhabbet ediyorlardı onların yanına doğru ilerledim “Burak abi muhabbetinizi bölüyorum ama saat geç oldu eve gideceğiz” “tamam beraber kalkalım o zaman” “yok ya bizim mahalledekilerde kalkıyor zaten biz onlarla geçeriz sen merak etme” “bana bal abinle beni papaz etme” “yok yok merak etme etmem” Buse gelmemişti annesi biraz rahatsız olduğu için gelememişti hızlıca Cansu’yla eve ilerlemeye başlamıştık vedalaşıp eve giricekken bilekliğimin olmadığını farkettim büyük ihtimalle düşürmüştüm ama o olmadan kendimi asla iyi hissetmiyordum hızlıca geldiğim yola Fener tuta tuta bakmaya başladım buluşma yerine gelmeden bir sokak önce sesler duymuştum.

Yazardan
Sokak arasından geçerken duraklamıştı genç kız merakına yenik düşüp gizlice dinlemişti konuşan mirzadan başkası değildi ama karşısında da Selçuk vardı tabi genç kızın bundan haber yoktu “çok seviyorum anladın mı çok seviyorum daha fazla dayanacak gücüm kalmadı yaseminin aşkından ölüyorum” duyduklarıyla kahrolmuştu daha fazla dinlemeyerek hızlıca evine doğru adımlarını hızlandırdı ama bu sözler gerçekten mirzaya mı aitti yoksa bir başkasının sözleri miydi?

İnşallah beğenirsiniz 💖