38.Bölüm

Sahile gelmiştik "selçuk" "efendim küçüğüm" gözlerine bakamamıştım “ben ben" bakışlarımı kaçırmıştım "çok kötü görünüyorum değil mi" "hayır hayır öyle düşünme çok güzel görünüyorsun” “gerçekten mi” “gerçekten güzelim gerçekten” “sana bir şey oldu diye çok korktum” “ama olmadı bak yanındayım seninleyim” “iyiki varsın” anlımı öpmüştü “Selçuk ben aslında” o sırada çalan telefonla susmak zorunda kalkmıştım “efendım” “çok mu acil” “peki tamam geliyorum” “kusura bakma işle alakalı benim acilen karakola gitmem gerekiyor seni eve bırakayım” başımı sallamıştım yine konuşamamıştık sonra bana dönüp “akşamı bekleyebilir misin küçüğüm” “beklerim nedenn beklemim” başını sallayıp arabayı çalıştırmıştı beni eve bıraktıktan sonra o da karakola gitmişti eve girip herkesi eş geçip odama çıkmıştım yatağa girip gözlerimi kapatmıştım

Biraz kısa oldu biliyorum en yakın zamanda tekrar daha uzun bir bölüm yazacağim🩷🌸